Της Σοφίας Τόλια, Δικηγόρου, Δημοτικής Συμβούλου Δ. Μουζακίου
Μέλους της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας
Προσφιλές θέμα συζήτησης μεταξύ πολιτικολογούντων είναι αναμφίβολα οι ηγεσίες και οι ηγέτες, οι εκάστοτε «τιμονιέρηδες» της τύχης της χώρας μας, αυτοί που οδηγούν έναν λαό στην ευδαιμονία ή στο γκρεμό. Και ενώ συνήθως οι απόψεις όλων μας ταυτίζονται, σε θεωρητικό επίπεδο πάντα, και συγκλίνουν σε συγκεκριμένα πρότυπα ηγετών, στην πράξη διαφοροποιούνται, με αποτέλεσμα να επιλέγονται συχνά από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος αρχηγίσκοι και όχι στιβαροί ηγέτες! Και αυτό έχει την εξήγησή του, είτε ψυχολογική, είτε κοινωνιολογική, είτε αμιγώς πολιτική, είτε ακόμη γονιδιακή!
Πόσες φορές είπαμε τη χαρακτηριστική φράση «δεν έχουμε μεγάλους ηγέτες», είτε σε εθνικό είτε σε ευρωπαϊκό πλαίσιο ή και παγκοσμίως. Και όταν καλούμαστε την κρίσιμη στιγμή να τους επιλέξουμε, κατά ένα μαγικό τρόπο, προτάσσουμε τον μέτριο, τον λιγότερο ικανό, τον «έναν από μας»! Ίσως γιατί έτσι αισθανόμαστε ίσοι προς ίσον, βάζοντας στην άκρη τα συμπλέγματα κατωτερότητας που μας διέπουν! Ίσως πάλι γιατί γνωρίζουμε εκ των προτέρων, ότι ο πραγματικός ηγέτης δεν εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα συμφέροντα, δεν συμβιβάζεται, δεν λαϊκίζει, δεν είναι πάντα αρεστός, ενεργεί κόντρα στο λαϊκό ρεύμα, δεν εκπίπτει σε φαυλότητες, είναι χρήσιμος για το σύνολο και όχι για ατομικά, συντεχνιακά μικροσυμφέροντα και αυτό μας ενοχλεί, δεν μας βολεύει, δεν το αντέχουμε, μας «χαλάει»!
Ο πραγματικός ηγέτης έχει όραμα για τον τόπο του, ξεφεύγει από την παραδοσιακή έννοια του πολιτικού, έχει καλλιέργεια, υπηρετεί την ουσία και όχι την εικόνα του, δεν αναλώνεται σε ψευτομαγκιές και πολιτικάντικους τακτικισμούς, λαμβάνει αυστηρές και ωφέλιμες αποφάσεις, πράττει το αυτονόητο στην ώρα του και όχι όταν αναγκαστεί, είναι ειλικρινής, μιλάει λίγο και εργάζεται πολύ, δεν χαϊδεύει τα αυτιά του λαού του.
Τελικά φοβούμαστε τους πραγματικά ικανούς και σοβαρούς ηγέτες και αρεσκόμαστε στους μέτριους για να μπορούμε να ασκούμε σκληρή κριτική, να τους απαξιώνουμε, να τους ευτελίζουμε και να νιώθουμε στην τελική και εμείς καμπόσοι! Μέγα λάθος, που το πληρώνουμε συνεχώς, πολύ δε περισσότερο την τρέχουσα περίοδο, που η Ελλάδα μας βιώνει οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πνευματική κρίση και χρήζει ικανότατων ηγετών, πολιτικών με τσαγανό και πυγμή, με ισχυρή μόρφωση και πολύπτυχη κουλτούρα, με ουσιαστική αγάπη για τον τόπο και τη νέα γενιά, με μακρόπνοους στόχους και όραμα.
Δυστυχώς αντί αυτών διοικούμαστε από τυχοδιώκτες και καρεκλολάγνους, ψεύτες και αλαζόνες, εξουσιομανείς και επικίνδυνους για τη χώρα και το μέλλον της.
Η επιλογή των ηγετών μας είναι στο χέρι μας και μόνο. Έχουμε πάντα αυτούς που μας αξίζουν, είναι ο καθρέφτης μας. Και όταν δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη, δεν τον σπάμε, αλλάζουμε την εικόνα μας. Ας αλλάξουμε επιτέλους ως λαός, ας ανεβάσουμε τον πήχη ψηλά, ας γίνουμε απαιτητικοί πρωτίστως από τους εαυτούς μας, ας νοιαστούμε για το σύνολο!
Αξίζουμε πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε, αρκεί να το πιστέψουμε!
