Η ομιλία του συμπατριώτη μας Ταξίαρχου κ. Παναγιώτη Καπερώνη Διευθυντή του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών στην εκδήλωση μνήμης του οργάνωσαν ο Σύλλογος Απανταχού Μαυροματιανών και ο Σύλλογος των απανταχού από τον Νομό Καρδίτσης καταγόμενων, στο μνημείο που φυλάσσονται τα οστά του Αρχιστράτηγου Γεωργίου Καραϊσκάκη στο Νέο Φάληρο την Κυριακή 17/4/2016:
ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ
Σεβασμιώτατε,
Κύριοι Εκπρόσωποι των Κομμάτων
Κύριοι Υπουργοί κύριοι Βουλευταί
Κύριοι εκπρόσωπε του Κυρίου Αρχηγού ΓΕΣ
Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου των απανταχού Καρδιτσιωτών
Κύριε Πρόεδρε των απανταχού Μαυροματέων
Κύριοι συνάδελφοι αγαπητοί Ευέλπιδες.
Καρδιτσιώτες και Καρδιτσιώτισες, Κυρίες και Κύριοι
- Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα, για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και να τιμήσουμε τον ήρωα και μάρτυρα της Ελληνικής Επανάστασης του 21 Γεώργιο Καραϊσκάκη, με την ευκαιρία της επετείου των 189 χρόνων από τον ηρωικό θάνατό του, Γεννήθηκε το 1782, και επειδή υπήρχε διχογνωμία σχετικά με τον τόπο της γέννησής του, το Υπουργείο Εσωτερικών συνέστησε το 1927 ειδική επιτροπή για τη διερεύνηση του θέματος, η οποία τελικά αποφάνθηκε με επίσημη ανακοίνωση της, ότι το Μαυρομάτι Καρδίτσας αποτελεί τη γενέτειρα του μεγάλου αγωνιστή.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα επειδή αναγκάστηκε να ζει μόνος του χωρίς την υποστήριξη των γονέων του. Από τη παιδική του ηλικία έκανε τα πρώτα βήματά του ως κλέφτης. Ξεκίνησε τη στρατιωτική του διαδρομή από την αυλή του Αλή Πασά, και σύντομα ξεχώρισε για τις στρατιωτικές αρετές και τις Ηγετικές του ικανότητες στα Πεδία των Μαχών.
Το Ξέσπασμα της Επανάστασης τον βρίσκει καπετάνιο του Αρματολικίου των Αγγράφων. Υψώνει τη σημαία της επανάστασης στα Τζουμέρκα, η οποία διαδόθηκε πολύ γρήγορα στις όμορες επαρχίες και από εκεί στο Μακρυνόρος όπου και συμμετείχε ο ίδιος στις συμπλοκές που έγιναν εκεί.
Στη συνέχεια μετά από περιπέτειες και με την υγεία του, κατηγορήθηκε για συνεργασία με τον εχθρό με συνέπεια τον παραμερισμό και την υποβάθμισή του. Τελικά, στις 25 Ιουνίου 1824 κατέφυγε στο Ναύπλιο όπου δικαιώθηκε και η τότε Κυβέρνηση του αναγνώρισε όλους τους βαθμούς και τα αξιώματά του.
Στις αρχές Μαίου του 1825 σε μια εποχή που η επανάσταση φαίνεται να παραπαίει εξαιτίας του εμφυλίου, διορίζεται από την τότε κυβέρνηση, Γενικός Αρχηγός όλων των εκτός Μεσολογγίου Στρατευμάτων της Στερεάς Ελλάδος, και αρχίζει αμέσως τη δράση. Μαζί με τον Κίτσο Τζαβέλλα καταστρώνουν μεγαλεπήβολο σχέδιο περικύκλωσης από Βορά όλων των Τούρκων που πολιορκούσαν το Μεσολόγγι, το οποίο άρχισε να εκτελείται τμηματικά αλλά όμως δεν ολοκληρώθηκε. Επέφερε όμως διακοπή της πολιορκίας και πολλές απώλειες στους Τούρκους. Μετά την πτώση του Μεσολογγίου τον Απρίλιο του 1826, παρέλυσε κάθε αντίσταση στη Δυτική Ελλάδα. Έτσι ο Κιουταχής κατευθύνθηκε με τα στρατεύματά του προς την Αττική. Σκοπός του ήταν η κατάληψη της Αθήνας. Στις αρχές Αυγούστου του 1826 καταλήφθηκε η πόλη από τους Τούρκους και η φρουρά της αποσύρθηκε στην Ακρόπολη. Η μεγάλη πολιορκία άρχιζε. Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή ο Καραισκάκης συγκέντρωσε τάχιστα αρκετό στρατό και στα τέλη του Οκτωβρίου 1826 ξεκίνησε να επαναστατήσει πάλι τη Ρούμελη και να κόψει ταυτόχρονα τους δρόμους εφοδιασμού των Τούρκων. Σε λιγότερο από 4 μήνες πέτυχε να διώξει τους Τούρκους από όλη την κεντρική Ρούμελη και να τοποθετήσει ελληνικές Φρουρές σε καίρια σημεία. Πετυχαίνει περιφανείς νίκες στη Δόμβραινα, στην Αράχωβα στο Τουρκοχώρι. Στις αρχές Φεβρουαρίου 1827 οι Τούρκοι κατείχαν στη Στερεά μόνο τη Βόνιτσα, το Μεσολόγγι και τη Ναύπακτο. Αντίθετα η θέση των πολιορκημένων στην Ακρόπολη καθημερινά γινόταν δυσκολότερη. Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1827 επέστρεψε πάλι ο Καραϊσκάκης στην Αττική, αναδιοργάνωσε τις δυνάμεις του και προωθήθηκε σε κατάλληλες θέσεις για να αντιμετωπίσει τον Κιουταχή. Μετά όμως τον διορισμό του Κόχραν και του Τζώρτς, στολάρχου και αρχιστρατήγου αντίστοιχα των ελληνικών δυνάμεων, η κατάσταση οδηγήθηκε στην καταστροφή.
Στις 22 Απριλίου ο Καραϊσκάκης τραυματίσθηκε σοβαρά σε αψιμαχία στο σημείο που βρισκόμαστε και την επομένη, ανήμερα της γιορτής του απεβίωσε. Τα τελευταία του λόγια προς τους συμπολεμιστές του, που δείχνουν και το μεγαλείο του ανδρός ήταν ‘’ “Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα”. Στη συνέχεια οι Έλληνες υπέστησαν τρομερή καταστροφή στον Ανάλατο. Ένα μήνα αργότερα παραδόθηκε η Ακρόπολη και υποτάχτηκε εκ νέου η Στερεά στους Τούρκους.
Υπήρξε μέγιστος ανάμεσα στους ήρωες της επανάστασης ο Στρατάρχης της Ρούμελης, Γεώργιος Καραϊσκάκης. Σε μια κρίσιμη καμπή του μεγάλου αγώνα, όταν το παν φαινόταν χαμένο, πρόβαλλε αληθινός γίγαντας, μέσα στην αιμόφυρτη αγωνιστική παλαίστρα, για να συγκλονίσει τις ψυχές και να ενσαρκώσει, με μια σειρά θρυλικών ολοκαυτωμάτων, αυτή την ίδια την αντίσταση του φωτός εναντίον του σκότους. Με την εξαίσια στρατιωτική του αίσθηση και το επικό Εθνικό του πάθος έγινε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο μέγιστος φορέας των ελπίδων του Γένους για να υψωθεί με τον ηρωικό του θάνατο στη συνείδηση του λαού μας σαν ένα καθαγιασμένο σύμβολο της επαναστάσεως. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης υπήρξε ένας Πανέλληνας. Η καρδιά του πλάτυνε σ΄ ένα αίσθημα αδερφοσύνης όλων των Ελλήνων και η ύπαρξή του υψώθηκε, μέσα στον Εθνικό χώρο σαν μια φλογερή δύναμη κι ένας παιάνας φοβερός και μια χαλύβδινη απόφαση:
‘’ Ζωή ή θάνατος για την ελευθερία, την ηθική και το δίκαιο.’’
Ο Γεώργιος Καραισκάκης, υπήρξε για την νεώτερη Ελλάδα ο πλέον αντιπροσωπευτικός της ήρωας – ηγέτης. Υπήρξε ο ήρωας ο οποίος έκαμε πείραν του τις ίδιες του τις απογοητεύσεις, τις ίδιες του τις πικρίες, την ίδιαν ταπεινή προέλευση, για να εξαρθεί στο ύψος της μεγαλοσύνης εκείνης, η οποία τον οδήγησε να ενσαρκώσει το υπέρτατο σύμβολο της Ελληνικής αντιστάσεως, προ της οποίας ελύγισε όχι μόνον ο όγκος της Τουρκικής αυτοκρατορίας αλλά και οι καρδιές των τότε μεγάλων της Ευρώπης, για να λάμψει επιτέλους και στον ιερό αυτό τόπο, το Φως της Ελευθερίας.
Ευχαριστώ
