Τη μνήμη του αγρότη – αγωνιστή Χρήστου Σάλτα – πρώτο θύμα των γεγονότων της Θεσσαλικής εξέγερσης των Κολίγων του 1910 – τίμησε ο Δήμος Σοφάδων σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 18/3 στο χώρο της πλατείας Ανωγείου, όπου δεσπόζει η προτομή του αγωνιστή.
Αρχικά εψάλη επιμνημόσυνη δέηση, χοροστατούντος του αιδεσιμολογιωτατου π. Ηλία Γώγου και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, από το Δήμαρχο Σοφάδων κ. Θάνο Σκάρλο, την Περ. Σύμβουλο κ. Κατερίνα Θωμά, τον πρόεδρο του Τ.Σ Ανωγείου κ. Νικόλαο Μάγγο, και τον εγγονό του αγωνιστή Αθανάσιο Σαλταγιάννη.
Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Σοφάδων κ. Θάνος Σκάρλος ο οποίος μίλησε για την σημασία της Θεσσαλικής εξέγερσης των Κολίγων, ενώ στο χρονικό των γεγονότων αναφέρθηκε ο πρόεδρος κ. Νικόλαος Μάγγος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατέθηκαν, στις 15 Αυγούστου 1909 γίνεται το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί και ο Γεωργικός Σύνδεσμος εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία διοργανώνει στις 16 Σεπτεμβρίου 1909 το πρώτο συλλαλητήριο στην Καρδίτσα με αίτημα την απαλλοτρίωση.
Στις 20 Ιανουαρίου 1910 διοργανώνεται νέο συλλαλητήριο στην Καρδίτσα και τα μέλη του Συνδέσμου δραστηριοποιούνται για την οργάνωση πανθεσσαλικής εκδήλωσης.
Στις 17 Φεβρουαρίου 1910 η Πανθεσσαλική Επιτροπή συνήλθε στην Αθήνα και αφού ανέπτυξε το θέμα στον Πρωθυπουργό, κατήρτισε Νομοσχέδιο απαλλοτρίωσης το οποίο παρά την αξίωση του Στρατιωτικού Συνδέσμου δεν έγινε αποδεκτό από τον Στέφανο Δραγούμη.
Μετά την αρνητική στάση του Πρωθυπουργού η Πανθεσσαλική Επιτροπή με την υπόδειξη και μελών του Στρατιωτικού Συνδέσμου αποφάσισε τη διοργάνωση συλλαλητηρίων στις 27 Φεβρουαρίου 1910.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 1910, έγινε ένα πρωτοφανές σε μέγεθος ορμητικό συλλαλητήριο των αγροτών στην Καρδίτσα. Αγρότες από όλα τα χωριά, διαδήλωσαν με σθένος ζητώντας την κατάργηση των τσιφλικιών και την απαλλοτρίωση και αναδιανομή της γης. Αρχισαν οι ομιλίες, οι φωνές, οι διαμαρτυρίες, τα συνθήματα.
Εκείνη την ώρα -έφτασε μια είδηση που συντάραξε το πλήθος. Οι κολίγοι στο σταθμό πυροβόλησαν σταμάτησαν και κατέλαβαν το τρένο που έρχονταν. Οι αγρότες ανακινήθηκαν και κατευθύνθηκαν προς το σταθμό. Αντίθετα κινήθηκε το ιππικό για να τους σταματήσει.
Κάπου μέσα στο πλήθος βρέθηκε κι ο Χρήστος, παράλληλα στο δρόμο της γραμμής για τους στρατώνες. Έπεσε επάνω του με δύναμη, το άλογο ενός έφιππου χωροφύλακα. Ο Χρήστος Σάλτας ήταν νεκρός. Σε λίγο μαθεύτηκε πως ένας κολίγος σκοτώθηκε.
Την επόμενη μέρα, πάνω σε κάρο, η σορός του μεταφέρθηκε στο χωριό, όπου και ετάφη.
Να σημειωθεί ότι μετά το πέρας της εκδήλωσης οι γυναίκες του χωριού διένειμαν στους παρευρισκόμενους σπιτικές πίτες.
