Είναι ένας ταλαντούχος οργανοποιός και οργανοπαίχτης, παίζει σαντούρι, τσίμπαλο, μπουζούκι, είναι ερμηνευτής και καραγκιοζοπαίχτης…είναι εγγονός του Θεσσαλού Δαίδαλου Κώστα Κατσόγιαννου και είναι μόνο 27 ετών.
Ο Κωνσταντίνος Κατσόγιαννος περί ου ο λόγος είναι ένα παιδί δικό μας. Διαμένει στο Μαυρομμάτι Καρδίτσας και στην ηλικία των δώδεκα ετών εισχώρησε στο μαγικό κόσμο της μουσικής με αριστοτεχνικό τρόπο. Νέος με πηγαίο το ταλέντο, μουσικό αφτί και το πάθος του ανθρώπου που θέλει να εκφραστεί μέσα από την τέχνη με ήθος, συνέπεια, ώρες εξάσκησης και με έκδηλη αγάπη προς κάθε τι εύηχο και ευειδές. Ασχολείται δε και με την κατασκευή και επισκευή μουσικών οργάνων όπως σαντούρια, τσίμπαλα, ακουστικές κιθάρες. Είναι επίσης και καταπληκτικός καραγκιοζοπαίχτης, έδωσε αρκετές παραστάσεις με το θέατρο σκιών σε Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Μουζάκι και μάλιστα πήρε μέρος στην παράσταση «Ρόζα» με το θέατρο «Όψεις» στην Καρδίτσα.Ηχογραφεί μουσική και τραγούδια για αρκετές θεατρικές παραστάσεις και παρουσιάζει τη δουλειά του και μέσα από κανάλι στο Υoutube.
Σε ηλικία δώδεκα ετών , παρακολούθησε για ένα χρόνο μαθήματα μουσικής μαθαίνοντας μπουζούκι και ανάμεσα στα τάστα και τις πενιές ανακάλυψε πως οποιαδήποτε χορδή και να άγγιζε τον παρέσυρε σε κόσμους αχαρτογράφητους μα και πλάνους.Έτσι επεκτάθηκε και στο λαούτο, κιθάρα και τελικά στο τσίμπαλο (κύμβαλο) ..όργανο που κέρδισε την αμέριστη προσοχή του και την μεγάλη του καρδιά .
Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη μαζί μου…μάλλον για να είμαι ακριβής… σε μια κουβέντα που έγινε μεταξύ καφέ και χαλάρωσης μου αποκάλυψε και το μυστικό της λατρείας του για το τσίμπαλο.
«Μαγεύτηκα από το όργανο αυτό όταν συνάντησα το 2014 έναν Ρουμάνο τσιγγάνο να παίζει κάτω από την Ακρόπολη».
Πρόκειται για μουσικό όργανο το οποίο είναι υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα και είναι συγγενικό με το σαντούρι με βασικές διαφορές στο κούρντισμα.Φέρει πεντάλ και ο ήχος του είναι πιο πολύ μπάσος …η προγονική σχεδόν μορφή του πιάνο.Το Κύμβαλο ή τσίμπαλο όπως το ξέρουν πιο πολύ είχε πολύ σημαντική θέση στα παραδοσιακά συγκροτήματα κάποτε ρυθμικά και μελωδικά. Επιπλέον διαθέτει πολύ δυνατό ήχο που μοιάζει με τον ήχο της καμπάνας για αυτό το λένε κύμβαλο, cimbalom λέγαν οι Λατίνοι στο μεσαίωνα τις καμπάνες.
Ο Κωνσταντίνος διδάχθηκε το συγκεκριμένο μουσικό όργανο από τον μοναδικό δεξιοτέχνη στην χώρα μας Κλέαρχο Κορκόβελο, με τον οποίο είχε την τύχη για δώδεκα μέρες να βρεθεί και να παίξει μαζί του το 2017 σε Φεστιβάλ στην Ουγγαρία και Τσεχία και σε διάφορα live στην Αθήνα.Στα Τρίκαλα κάποτε το Τσίμπαλο το έπαιζε ένας παλιός και πολύ καλός μουσικός της εποχής ο Κώστας Λαβίδας…Τώρα ίσως ο Κατσόγιαννος και ο Κορκόβελος να είναι και οι τελευταίοι στη χώρα που ασχολούνται με το συγκεκριμένο όργανο καθώς πολλοί σημερινοί μουσικοί δείχνουν παντελή αδιαφορία αλλά και άγνοια για αυτό και καθώς ο ηλεκτρονικός ήχος και η μουσική επεκτείνονται παραγκωνίζοντας παλιά παραδοσιακά όργανα τέτοιου τύπου αυτά τα μαγικά μουσικά αντικείμενα τείνουν να εξαλειφθούν.
Ο πολυπράγμων Κωνσταντίνος…. είναι επίσης δεινός Καραγκιοζοπαίχτης και όχι μόνο…. είναι παράλληλα ηθοποιός, ζωγράφος, τραγουδιστής και σκηνοθέτης. Σημαντικό επίσης είναι να κατασκευάζει τα σκηνικά και τις φιγούρες από μόνος του.Όλα αυτά συν τη δεξιοτεχνία του στο τσίμπαλο επιθυμεί διακαώς να τα εξελίξει και μέσα από αυτά να εξελιχθεί και ο ίδιος…θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να διδάξει στους συνανθρώπους του πως είναι να επιστρέφεις με όμορφο τρόπο στις παραδόσεις ,τα ήθη και τα έθιμά μας, στην ελληνική κουλτούρα και φιλοσοφία και τελικά να αποκτάς ταυτότητα μιας και η Ελλάδα όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος πρέπει να βγει από το λήθαργο και να ανακτήσει την παλιά της αίγλη και ομορφιά μέσω της τέχνης ,της αγάπης για τον τόπο μας και τις ρίζες μας μέσα από προσπάθειες ανάδειξης του Ελληνισμού , της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και κάθε τι Ελληνικό γιατί η χώρα μας είναι η κοιτίδα πολιτισμού όλου του κόσμου.
Σε ερώτησή μου …παγίδα…για το πως θεωρεί πως έχουν την Ελλάδα στο μυαλό τους οι σημερινοί Έλληνες η απάντησή του ήταν αποστομωτική!
«Καθόμαστε εμείς οι Έλληνες πάνω σε ένα σεντούκι (Έλλάδα) με χρυσάφι …νομίζοντας πως έχει μέσα ..κάρβουνο»!
Για τον Κωνσταντίνο Κατσόγιαννο τα πάντα είναι τέχνη, ομορφιά, αξίες, περηφάνια, αγάπη, χαμόγελο, κατανόηση ,ήθη ,έθιμα και παραδόσεις…Ελλάδα!
Και εγώ συνομιλώντας μαζί του ένιωσα …Περήφανη ως Ελληνίς.
Ιωάννα Κρίκου
