Το Πολυτεχνείο ζει και θα ζει στους αιώνες
«Το βράδυ κείνο σταμάτησαν οι Λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι Άνθρωποι» (Μ. Λουντέμης)
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν και δεν είναι απλά μία γιορτή, δεν ήταν και δεν είναι «μουσειακού» τύπου έκθεμα, δεν ήταν και δεν είναι το «βόλεμα» της εκάστοτε εξουσίας για παρόλες, ανόητους μονόλογους και προβολή των «τακτοποιημένων» νοικοκυραίων, αντίθετα ήταν και είναι ο εμβρυουλκός ελευθερίας, ισότητας, δικαιωμάτων, αλληλεγγύης, ήταν ο πυροκροτητής της έκρηξης κατάρρευσης της χούντας των συνταγματαρχών και δρομολόγησης αλλαγών που στην πορεία τους «χλώμιασαν» από τα κόλπα και τις τσιριμόνιες της εξουσίας και των οργάνων της. Και όπως λέει και το διαχρονικό σύνθημα «Το Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή, ήταν εξέγερση και πάλη λαϊκή», και ελάχιστοι θα διαφωνήσουν για το νόημα αυτό και τις συνέπειές του. Τονίζεται όμως με έμφαση το γεγονός ότι «εξεγέρσεις» δεν γίνονται κάθε χρόνο, τέτοιον περιοδικό κύκλο έχουν μόνο οι γιορτές, οι επέτειοι που γίνονται «in memoriam».
Όμως η μνήμη είναι η δύναμη που συσσωρεύει η κοινωνία και κρατά ζωντανή τη θύμηση της εξέγερσης της νεολαίας πριν 47 χρόνια που πάλεψε με σθένος και αυταπάρνηση απέναντι στη τυραννία, υπερασπίζοντας τη δημοκρατία, το δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία και την αξιοπρέπεια. Ναι! η μνήμη της εξέγερσης είναι αναγκαία γιατί πυροδοτεί την εξέγερση των συνειδήσεων σήμερα απέναντι στον κομφορμισμό, στη φασιστική απειλή και την κοινωνική αδικία, απέναντι στη συμβατικότητα, στο «φαίνεσθαι» και το «δήθεν» που κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία, βγαλμένα από τα εργαστήρια των κυρίαρχων τάξεων που μισούν κάθε τι το ανατρεπτικό, και κατά κανόνα τη νεολαία, τις ανάγκες και τα όνειρά της. Αυτή την απέχθεια και αποστροφή του για το Πολυτεχνείο και τα προτάγματά του εξέφρασε ο κ. Μητσοτάκης πριν λίγες μέρες στη Βουλή ανακοινώνοντας την απαγόρευση κάθε εκδήλωσης στη μνήμη του, και τη σκυτάλη πήρε ο υπουργός της Δημόσιας Τάξης (και όχι Προστασίας του Πολίτη που δεν ήταν και δεν είναι ποτέ!!), που δήλωσε «οι διαδηλώσεις γεννάνε αρρώστιες»(!!!) και έδωσε τις σχετικές εντολές, και ω! του θαύματος ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας εξέδωσε απόφαση που απαγορεύει κάθε «συνάθροιση» πάνω από 4 άτομα για 4 μέρες, από τα μεσάνυχτα του Σαββάτου μέχρι και Τετάρτη.
Για 1η φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας (εξαίρεση τα χρόνια της χούντας στις 21-4-1967 και 17-11-1973) καταργείται Συνταγματικό δικαίωμα, αυτό της συνάθροισης (άρθρο 11), με απόφαση του αρχηγού της Χωροφυλακής και το υποστηρίζει φανατικά μία εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση!!! Πρόκειται για απόφαση προφανώς αντισυνταγματική, αφού συνολική αναστολή της ελευθερίας συνάθροισης μπορεί να γίνει μόνο σε «κατάσταση πολιορκίας» (άρθρο 48 Σ) και υπό αυστηρά περιορισμένες και οριοθετημένες προϋποθέσεις, και δεν μπορεί ΠΟΤΕ να γίνει με την επίκληση λόγων προστασίας της δημόσιας υγείας (άλλωστε όσοι θα ήθελαν να εκφράσουν την προσήκουσα τιμή για το Πολυτεχνείο γνωρίζουν και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας της δημόσιας, αλλά και της δικής τους, υγείας). Ακόμα δεν μπορεί να γίνει επίκληση του πρόσφατου αντισυνταγματικού και αντιδραστικού νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων, γιατί αυτός ο ίδιος ο νόμος εξαιρεί ρητά τις συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά και την 17η Νοέμβρη. ΄Άρα δεν υπάρχει καμία νομιμοποιητική βάση για την οριζόντια και καθολική απαγόρευση των εκδηλώσεων τιμής για το Πολυτεχνείο.
Όμως εκείνο που εξοργίζει κάθε δημοκρατικό πολίτη είναι η απίστευτη ενέργεια Εισαγγελικών και Αστυνομικών Αρχών (όπως στη Καρδίτσα) να καλούν «προληπτικά» δημοκρατικούς πολίτες διότι, λέει, ανακοίνωσαν στο διαδίκτυο την πρόθεση-φρόνημα να γιορτάσουν το Πολυτεχνείο, και αναρωτιέται κανένας τελικά σ’ αυτή τη χώρα του κ. Μητσοτάκη οι Εισαγγελείς τι ρόλο (πρέπει να) παίζουν; Να υιοθετούν με μεθόδους και ταχύτητα κοινωνικού Δαρβινισμού τις κυβερνητικές εντολές και αντιλήψεις; Αλήθεια δεν διάβασαν την ανακοίνωση της ΄Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που ξεκάθαρα έλεγε ότι «η απόφαση απαγόρευσης για εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο είναι αντισυνταγματική και ότι η Πολιτεία οφείλει να προστατέψει τη δημόσια υγεία μέσα σε συνθήκες της πανδημίας ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ;». Εάν πράγματι οι κλήσεις των πολιτών από προανακριτικούς υπαλλήλους έγινε μετά από εντολή Εισαγγελικού Λειτουργού, τότε του θυμίζουμε τα βασικά της ποινικής επιστήμης, που ισχύουν από την εποχή του Νικ. Χωραφά: «Το Ποινικό Δίκαιο ως ένας εξωτερικός ρυθμός νομιμοποιείται και ενδιαφέρεται μόνον για το σύννομο της εξωτερικής συμπεριφοράς των πολιτών, και δεν επιτρέπεται να ενδιαφέρεται για την ηθική του καθενός, ούτε για τις προσωπικές του επιδιώξεις, τις ιδέες, τις σκέψεις και τα φρονήματα. Δηλαδή δεν μπορεί να έχει ηθικούς στόχους, δηλαδή την καταναγκαστική επίτευξη ενός minimum ηθικής και φρονήματος με την απειλή ποινής, διότι έτσι θα καταλήγαμε σε ένα ολοκληρωτικό δίκαιο, σε ένα ποινικό δίκαιο του φρονήματος. Το ποινικό δίκαιο όμως ούτε είναι ούτε επιτρέπεται να είναι φρονηματικό, αυτό είναι ίδιον Αστυνομικού και όχι Δημοκρατικού Κράτους».
Εν κατακλείδι, ό,τι και να σκαρφιστούν, ό,τι και να αποφασίσουν, ό,τι και να κάνουν οι κυβερνώντες και τα όργανά τους, το Πολυτεχνείο θα αποτελεί στους αιώνες το θερμοκήπιο ελεύθερων και εξεγερσιακών συνειδήσεων, και την αποστροφή και καταδίκη της 7χρονης φασιστικής νύκτας στη χώρα του Σικελιανού, του Καζαντζάκη, του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Ελύτη, του Λαμπράκη, του Κουν, του Κατράκη, της Λαμπέτη, του Θεοδωράκη και του Μουστακλή (όλος ενδεικτικά αναφέρονται τα ονόματά τους), και τόσων άλλων που στην ιστορική τους διαδρομή λάμπρυναν την πατρίδα τους, που όμως κυβερνήθηκε από γελοία ανδρείκελα για 7 ολόκληρα χρόνια. Και να γνωρίζουν ότι οι νέοι αυτής της χώρας, που είναι η ατμομηχανή της κοινωνίας και της ιστορίας της, είναι πάντοτε έτοιμοι να γίνει ο πυροκροτητής της εξέγερσης σε κάθε καταστολή των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, και όπως είπε ο Γκαίτε: «Να είστε δύσπιστοι με τα όνειρα της νιότης, γιατί πάντα υλοποιούνται στο τέλος».
ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΠΠΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Ν.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
