Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου – Δικηγόρος
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ & ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Βλ. ΝΙΚΟΛΗΣ
Το ολοκαύτωμα του Μουζακίου στις 8-9.6.1943 και μεταξύ των εμπιπραμένων, και το Γυμνάσιο Μουζακίου.
Εβδομήντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται από τις 8 Ιουνίου του 1943, όταν οι καταχτητές Ιταλοί πυρπόλησαν και κατάκαψαν την Κωμόπολη του Μουζακίου (8 και 9 Ιουνίου κατέκαιαν τα πάντα), στο παρακείμενο δε δάσος που είχαν προστρέξει οι κάτοικοι από ενωρίτερα για να κρυφτούν βίασαν νεαρές γυναίκες και δολοφόνησαν 16 αμάχους (άνδρες και γυναίκες). Αμέσως μετά κατάκαψαν και την Πορτή σχεδόν ολόκληρη, αφού τρία σπίτια περισώθηκαν.
Η αείμνηστη από χρόνια Ανθηριώτισσα Ελένη σύζυγος Δημοσθένη Γούλα, το γένος Ριζόπουλου από το Μουζάκι, επιζήσασα και μολογώντας αργότερα στο γιο της Κώστα Γούλα τα τραγικά γεγονότα έλεγε τη χαρακτηριστική φράση των λυσσασμένων Ιταλών που τις είχε μείνει στη μνήμη όταν προέβαιναν στην πυρπόληση και καταστροφή: <<φόκο κάζα>> δηλαδή <<φωτιά στα σπίτια>> και που στα Ιταλικά είναι: <<Fuoco a casa>>.
Ανάμεσα στις πυρποληθείσες οικίες και στα καταστήματα συμπεριλαμβάνονταν και το κτήριο του Γυμνασίου Μουζακίου.
Παραθέτω εδώ αποσπάσματα, σε σχέση με το Γυμνάσιο και τη μετέπειτα ανέγερσή του, από τα χειρόγραφα του Προκοπίου Βλ. Νίκολη, καθηγητή Φυσικών και Διευθυντή του Γυμνασίου Μουζακίου (σημειωτέον ότι από τα αρχεία του Προκοπίου Βλ. Νίκολη μου παρεδόθησαν ακριβή αντίγραφα από τον ανεψιό του Καθηγητή και φίλο κ. Βλάσιο Δρακουλάκη και έχω αυτά εις χείρας μου, εις δε το μέλλον τα αρχεία του θέλουν παραδοθεί στο Παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους, στην Καρδίτσα).
ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΒΛ. ΝΙΚΟΛΗ
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ
Τα θαύματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
Εν Μουζακίω της Θεσσαλίας < 1945-1948>
Πίστις –Ενθουσιασμός –Εργατικότης –Αποφασιστικότης –Νίκη.
Κεφάλαια περιεχόμενα στον τόμο εν περιλήψει:
Τα κεφάλαια από Ι έως και IV με σύνολο σελίδων 273 αναφέρονται στο ιστορικό για την ανοικοδόμηση του παλαιού Γυμνασίου και στην ανέγερση και πάνω ορόφου (νέου διδακτηρίου) με τις ενέργειες και τη συνδρομή Μουζακιωτών καθώς και από άλλα Χωριά που είχαν μαθητές σε αυτό, στην επάνδρωση με διδακτικό προσωπικό, στον κανονισμό λειτουργίας του Γυμνασίου, σε εκδηλώσεις κ. α.
Ι -Ανοικοδόμησις Παλαιού διδακτηρίου εις Μουζάκιον Θεσσαλίας 1945 -1946
Α΄ -Άφιξις εις Μουζάκιον < 11 Μαΐου 1945>
Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρεται μεταξύ άλλων στο πως υπηρετώντας εις Τρίκαλα << …..περί την δεκάτην πρωϊνήν της 25ης Απριλίου του 1945 αφίχθη ο παλαιός μοι γνώριμος και καλός πατριώτης Γεώργιος Δημητρίου Κακκάβας, οδηγός και ιδιοκτήτης αυτοκινήτων, συνοδευόμενος υπό του γεωπόνου καθηγητού Αντωνίου Αθανασίου Οικονόμου και με παρεκάλεσεν, εξ ονόματος των Μουζακιωτών, Μουζακιώται και ούτοι και δη εξ ονόματος του εις τα φυλακάς Τρικκάλων επί εαμοκρατίας συγκρατουμένου μου Κωνσταντίνου Νικολάου Συμφέρη, όστις και επρωτοστάτησε κατά την συγκέντρωσιν των Μουζακιωτών της 22ας Απριλίου δια το ζήτημα του Γυμνασίου, του Αριστίππου Μάνθου Παπακωνσταντίνου, του Νικολάου Ιωάννη Μαλαματή, του Στεφάνου και Λεων. Αθανασίου Οικονόμου, του Στεφάνου Μάγειρα και άλλων γνωστών μοι Μουζακιωτών και των οποίων τέκνα ή αδελφοί εφοίτουν εις το Γυμνάσιον Τρικκάλων κατά τα έτη 1932 έως 1935 και ήσαν πλείστοι τούτων και συνδρομηταί του εις Τρίκκαλα κατά τα έτη 1934 κα 1935 εκδιδομένου περιοδικού μου << η Μέλισσα>>, να έλθω εις Μουζάκιον και να αναλάβω την δεύθυνσιν του αρτισυστάτου Γυμνασίου, η διατήρησις του οποίου διέτρεχε μέγαν κίνδυνον, τον κίνδυνον της καταργήσεως, μετά την εκ Μουζακίου αποχώρησιν και του εκ Μουζακίου καταγομένου και τη αιτήσει του εις Βόλον μετατεθέντος καθηγητού Στεφάνου Παπακωστούλη… Δεν εχρειάζετο μεγάλη σκέψις……και τω εδήλωσα, ότι γνωρ΄ζω καλώς τα ατυχήματα του Μουζακίου και των γνωστών μου Μουζακιωτών και ότι, παρ’ όλον ότι σήμερον το Μουζάκιον είναι ερειπωμένον και πτωχόν χωρίον, αναλαμβάνω να έλθω εις Μουζάκιον και ότι τη βοηθεία και όλων των γνωστών και καλών πατριωτών θα δυνηθώμεν και το Γυμνάσιον να λειτουργήσει και διδακτικόν προσωπικόν να εξεύρωμεν και έργα θαυμαστά θα επιτελέσωμεν>>.
Η χαρά εζωγραφίσθη εις το πρόσωπον του Γεωργούλη Κακκάβα. Πλήρης δε χαράς και ικανοποιήσεως απήλθεν ούτος δια να πληροφορήση τους αδημόνως και εναγωνίως αναμένοντας Μουζακιώτας…….
Το εσπέρας της 11 Μαΐου ευρισκόμην εις το Μουζάκιο. Ήτο ημέρα της εβδομάδος Παρασκευή……Ο ενθουσιασμός πάντων κατά τας ώρας εκείνας ήτο απερίγραπτος. Ουδείς εσκέπτετο την πραγματκότητα.
Ουδείς εσκέπτετο, ότι διδακτήριον δεν υπήρχε, όπως δεν υπήρχον και οικίαι.
Εφρόντισαν οι Ιταλοί κατά την εις Μουζάκιον επιδρομήν των, την 8ην Ιουνίου του 1943, να κατακαύσωσι τας περισσοτέρας των οικιών και να μεταβάλωσι την άλλοτε ευημερούσαν κωμόπολιν εις σωρόν ερειπίων.
Οι πλείστοι των κατοίκων έζων έκτοτε ως τρωγλοδύται και διήγον πένητα βίον.
Ήσαν πάμπτωχοι και εστερούντο των πάντων. Οι απέραντοι αμπελώνες, οι τόσα άλλοτε προσπορίζοντες οφέλη εις τους κατοίκους του Μουζακίου δεν υπήρχον πλέον και ούτοι. Είχον εξ ολκλήρου καταστραφεί από την φυλλοξήραν κατά τα έτη 1938 μέχρι 1941. Ο μεσολαβήσας δε πόλεμος δεν έδωκε τον καιρόν εις τους φιλοπόνους, φιλοτίμους και φιλησύχους Μουζακιώτας να αντικαταστήσωσι τους αμπελώνας των δια φυτεύσεως νέων μη προσβαλλμένων υπό της φυλλοξήρας κλημάτων. Ελάχιστα τινά στρέμματα νέων αμπέλων υπήρχον. Και αι κατά Σάββατον τελούμεναι εβδομαδιαίαι αγοραί είχον περιορισθή λόγω και της γενικής κα των περιοίκων πενίας.
Παρά ταύτα οι πένητες και τρωγλοδυτικόν βίον βιούντες Μουζακιώται δεν είχον απωλέσει το θάρρος των.
Μετά πάροδον μικρού από της αφίξεώς μου χρόνου ωμίλησα μετ’ ενθουσιασμού εις τους συγκεντρωθέντας, οι οποίοι με την έλευσιν του σκότους απήλθον εις τας καλύβας των.
Ημείς δε μετά της επιτροπής μετέβημεν εις το εστιατόριον του Γεωργίου Νικολάου Κακκάβα.
Ήτο δε το εστιατόριον μικρά τις τότε καλύβη, η οποία είχεν εις την στέγην ολίγας κεράμους και πεπαλαιωμένα τινά φύλλα λευκοσιδήρου.
Το άλλοτε ευρύχωρον και ευπρεπές εστιατόριον είχον αι φλόγες μεταβάλει εις σωρόν ερειπίων και εις την θέσιν του είχε στηθή η πρόχειρος εκείνη καλύβη.
Τοιούτου είδους ήσαν τα κατορθώματα των Ιταλών. Οι κούφοι και αλαζόνες εκείνοι, οι οποίοι δεν ηδυνήθησαν με οκτώ εκατομμύρια λόγχας να υποτάξωσι τον μικρόν εις αριθμόν, μέγαν δε εις φρόνημα, Ελληνικόν λαόν κα δια να επιτύχωσι του σκοπού των εκάλεσαν εις βοήθειαν και τους ημιβαρβάρους γερμανούς, επειδή δεν ήσαν ικανοί λόγω της πνευματικής των κατωτερότητος, να επιδείξωσι και να επιτελέσωσιν αγαθόν τι και καλόν, επεδόθησαν εις αρπαγάς, λεηλασίας, καταστροφάς, εμπρησμούς, φόνους αόπλων και αθώων και δολοφονίας και εν γένει εις έργα και εις πράξεις χαρακτηριστικάς της κατωτερότητάς των.
Εις τοιούτου είδους έργα και εις τοιαύτας ανόμους πράξεις επεδόθησαν και οι αγέρωχοι κα σκληροτράχηλοι γερμανοί οι οποίοι εθεώρουν εαυτούς φορείς πολιτισμού, ενώ εν τη πραγματικότητι απετέλουν την υποστάθμην των λαών, ως συνάγεται εκ των έργων και των πράξεων αυτών…….
Με την ανατολήν του ηλίου της 12ης Μαΐου του 1945 ευρισκόμην εις το καφενείον περιστοιχιζόμενος υπό των μελών της δια την υπόθεσιν του Γυμνασίου υπό των κατοίκων εκλεγείσης επιτροπής και υπό πολλών άλλων, Μεταξύ τούτων και ο ιατρός Θωμάς Γκίκας και ο γέρων ιερεύς και εφημέριος Μουζακίου αιδεσιμώτατος Δημήτριος Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου.
Ολίγον βραδύτερον συνεκεντρώθημεν ολίγοι τινές, μεταξ΄των οποίων και τα μέλη της γυμνασιακής επιτροπής και ο Θωμάς Γκίκας κα ο Κωνσταντίνος Συμφέρης, εις το γραφείον του κατά την πυρπόλησιν του Μουζακίου διασωθέντος δημοτικού σχολείου, δια να ανταλλάξωμεν τας σκέψεις μας και λάβωμεν αποφάσεις.
Προ της μεσημβρίας εν απολύτω ομοφωνία είχομεν λάβει ωρισμένας συγκεκριμένας και θετικάς αποφάσεις.
Κατά την ληφθείσαν απόφασιν έπρεπε από της Δευτέρας, 14 Μαΐου, να λειτουργήσωσιν αι τέσσαρες κατώτεραι τάξεις του Γυμνασίου. Δια τας δύο ανωτέρας θα ελαμβάνετο μεταγενεστέρως νέα απόφασις.
Κατά την ιδίαν σύσκεψιν εθέσαμεν και τας βάσεις δια την ίδρυσιν εθνικής πατριωτικής οργανώσεως.
Είχον εν λευκώ την εξουσιοδότησιν να μεριμνήσω δια την λειτουργίαν του Γυμνασίου, δια την εξεύρεσιν διδακτικού προσωπικού και δια την οργάνωσιν του Μουζακίου και της περιφερείας προς εδραίωσιν της τάξεως και την επιβολήν του κράτους του νόμου…… >>.
Β.- Έναρξις λειτουργίας του Γυμνασίου < 14 Μαΐου 1945>
α΄.- Πρόσληψη διδακτικού Προσωπικού
(στο κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στην έναρξη λειτουργίας του Γυμνασίου στις 14 Μαΐου και ημέρα Δευτέρα – παραθέτει την αριθμ. 1/14.5.1945 Πράξη με την οποία ανέλαβε την Διεύθυνση του Γυμνασίου, την αριθμ. 2/ 14.5.1945 Πράξη εμφάνισης και ανάληψης υπηρεσίας του γεωπόνου καθηγητή Αντωνίου Οικονόμου του Αθανασίου .-Και την υπ’αριθμ. 3 /4 Ιουνίου 1945 Πράξη από την οποία προκύπτει η πρόσληψη των παρακάτω αναγραφομένων καθηγητών, ήτοι:
1.-Ιωαννίδου Έλλης, καθηγητρίας φιλολογίας από 16.5.1945.
2.-Κουλουσούσα Φωτίου, των μαθηματικών, από 22.5.1945.
3.-Πάλλα Γεωργίου, της φιλολογίας, από 25.5.1945.
4.-Παππά Χρήστου, της Θεολογίας, από 1 Ιουνίου 1945.
Ως αίθουσαι δε διδασκαλίας εχρησιμοποιούντο δύο αίθουσαι του Δημοτικού Σχολείου και ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος και ούτος, ως και το διδακτήριον του Δημοτικού σχολείου, δεν επυρπολήθη υπό των Ιταλών.
Και ερρυθμίσθη μεν προσσωρινώς το ζήτημα της στεγάσεως, προεβάλλετο όμως επιτακτική η ανάγκη της ανοικοδομήσεως του παλαιού διδακτηρίου. Άνευ ιδίου διαδακτηρίου ήτο αδύνατος η επί μακρόν λειτουργία του Γυμνασίου, του οποίου ο αριθμός των μαθητών θα έβαινεν αυξανόμενος με την πάροδον των ετών και την αποκατάστασιν της ησυχίας…….
β.-Την 22 Μαΐου διένειμα εις πάντας γενικώς τους μαθητάς τον εκτυπωθέντα δεκάλογον του μαθητού.
γ΄.-Κανονισμός Λειτουργίας του Γυμνασίου Μουζακίου ( αποτελούμενος από 22 άρθρα).
Γ΄.- Ανοικοδόμησις του υπό των Ιταλών πυρποληθέντος παλαιού διδακτηρίου
α΄ Πρώται ενέργειαι, περιοδείαι.
< 16 Μαΐου μέχρις 21 Ιουλίου 1945>
όπου αναφέρεται σε σύσταση επιτροπών εξεύρεσης πόρων κ.λπ, στη δε παράγραφο 13 και σελίδες 121 επόμενες για την έναρξη εργασιών < 1 Νοεμβρίου 1945 μέχρι 10 Φεβρουαρίου 1946> (αφού είχε συγκεντρωθεί η ξυλεία στο χώρο).
Περατωθείσας της γενομένης μειοδοτικής δημοπρασίας < δια την ανόρυξιν των θεμελίων και την κατασκευήν κοινής ασβεστολιθοδομής της επεκτάσεως του διδακτηρίου…> κατακυρώθηκε το έργο αυτό επ’ ονόματι του τελευταίου μειοδότη Νικολάου Μακρή ( εκ του Χωρίου Κάντζικον της Ηπείρου) που η προσφορά του ήταν 6.200 δραχμές. Πλην όμως την ίδια ημέρα και μετά από αίτηση του συμμετασχόντος Χρυσοστόμου Πούλιου για μείωση της προσφοράς, ο αιτών προσέφερε το ποσό των 5.800 δραχμών κατά κυβικό μέτρο, ο δε Νικόλαος Μακρής το ποσόν των 5.600 δραχμών και με την υπ’αριθμ 6 / 3.3.1946 απόφαση της σχολικής εφορείας του Γυμνασίου κατακυρώθηκε το έργο σε αυτόν.
………………………………………………………………
Στην παράγραφο Ε΄ -σελίδες 189 επόμενες: αναφέρεται στην είσοδο των μαθητών στο νέο διδακτήριο μετά από προηγούμενο εκκλησιασμό και πανηγυρική ομιλία. Ήταν 11 Φεβρουαρίου του 1947. Περί τούτων υπήρξε και δημοσίευμα στην εφημερίδα <Αναγέννησις Τρικκάλων –αριθ, φύλλου 1350, Πέμπτη 13/2/1947).
Στην παράγραφο ΣΤ και σελίδες 192 επόμενες των χειρογράφων του ο Νίκολης αναφέρει τα της πλήρους αποπερατώσεως του νέου και του παλαιού διδακτηρίου και καταλήγοντας γράφει: <<…..Επερατώθησαν ούτω άπασαι αι εργασίαι του νέου και του παλαιού διδακτηρίου και επλησίαζεν η 11 Φεβρουαρίου του 1948, ότε εγένετο ο πανηγυρικός εορτασμός της αποπερατώσεως …Πάλλευκον εσωτερικώς και εξωτερικώς το διδακτήριον του Γυμνασίου Μουζακίου ίστατο παρά την εκκλησίαν>>.
Στα κεφάλαια V έως και VI αναφέρεται ο Νίκολης αφενός στην Προσκοπική Δράση (σελίδες 251 έως 273) και αφετέρου στις σελίδες 281 επόμενες στην Ανέγερση του Ιερού Ναού << ο Άγιος Θεόδωρος Μουζακίου>> (1947 -1948).
Στην Εφημερίδα < Θεσσαλική Φωνή Καρδίτσας> στις 17.2.1946, ως γράφει ο Νίκολης, δημοσιεύθηκαν τα εξής, ήτοι:
[Το Γυμνάσιον Μουζακίου
Επερατώθησαν αι εργασίαι της ανοικοδομήσεως και της εσωτερικής επισκευής του κτιρίου του Γυμνασίου μας, όπερ είχε καεί υπό των Ιταλών και από της παρελθούσης Δευτέρας εγκατεστάθη εν αυτώ το Γυμνάσιον.
Ούτω τερματίζεται πλέον ο κίνδυνος , ον διέτρεχε το Γυμνάσιόν μας , να καταργηθή ελλείψει στέγης. Διότι μετά την πυρπόλησιντου Γυμνασίου μας υπό των Ιταλών έπαυσε τότε να λειτουργή επί μακρόν χρόνον και επρόκειτο αργότερον να καταργηθή επειδ΄δεν υπήρχεν ενταύθα οίκημα κατάλληλον, ίνα στεγασθή δεδομένου, ότι όλα τα οικήματα είχον καή. Και πραγματικώς θα κατηργείτο.
Ευτύχημα όμως δια τον τόπον μας και ιδία δια την μαθητιώσαν νεολαίαν Μουζακίου και περιχώρων ήτο, διότι, πριν ή συντελεσθή η κατάργησις, ετοποθετήθη ως γυμνασιάρχης του υπό κατάργηση Γυμνασίου μας ο κ. Πρ. Νίκολης.
Ο κ. Νίκολης ηναντιώθη εις την κατάργησιν, επέτυχε την διατήρησιν τούτου αναλαβών υπευθύνως την λειτουργίαν του Γυμνασίου και διδάσκων εις την εκκλησίαν κατ’ αρχάς και αργότερον εις το δημοτικόν σχολείον.
Παραλλήλως ο κ. Νίκολης μετά ης σχολικής εφορείας ήρχισε να φροντίζη από της πρώτης στιγμής δια την ανοικοδόμησιν του καέντος Γυμνασίου.
Άνευ πόρων και άνευ κρατικής τινός αρωγής, κατόπιν πολλών κόπων κα μόχθων, δια της προσωπικής εργασίας των κατοίκων και της εις είδος αρωγής των πέριξ κοινοτήτων, ως και της επιτροπής στεγάσεως, επέτυχε να ανοικοδομήση εκ βάθρων το καέν διδακτήριον, να σκεπάση τούτο και να επισκευάση τας αιθούσας.
Την αξιόλογον ταύτην εργασίαν μετά θαυμασμού παρηκολούθησεν ο λαός Μουζακίου και περιχώρων και η μαθητιώσα νεολαία.
Διάπυροι δε είναι τώρα αι ευχαριστίαι ΄λων τούτων προς τον άοκνον και δραστήριον γυμνασιάρχην κ. Πρ. Νίκολην δια το συντελεσθέν έργον.
Μνημονεύομεν, ότι εις το γυμνάσιον Μουζακίου φοιτώσι τετρακόσιοι περίπου μαθηταί, τέκνα πτωχών, ως επί το πλείστον, χωρικών των ορεινών χωρίων Γόμφων και Αργιθέας και, εάν κατηργείτο το Γυμνάσιόν μας, οι πλείστοι των ανωτέρω μαθητών θα διέκοπτον τας σπουδάς των και θα εμαραίνοντο εις τα χωρία των, καθ’ ότι δεν είχον τα μέσα να φοιτήσωσιν εις τα μεμακρυσμένα Γυμνάσια των πόλεων.
Και ημείς συγχαίρομεν τον Γυμνασιάρχην Μουζακίου κ Νίκολην δια την κοινωφελή ταύτην δράσιν του.
Γ. Α. Κουντούρης
Ο Προκόπιος Νίκολης του Βλασίου και της Μαρίας, που γεννήθηκε το 1902 εις Πασά νυν Άγιος Βλάσιος Κονίστρας Κύμης Ευβοίας, ήταν Καθηγητής Φυσικής και ακραιφνής εθνικόφρων ( στενός συνεργάτης του αρχηγού του ΕΔΕΣ στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα, Διευθυντής του γραφείου διαφώτισης της Πολιτικής Διοίκησης Καρδίτσας της Οργάνωσης ΕΟΕΑ/ΕΔΕΣ) και εκ της θέσεως αυτής τηρούσε για την οργάνωσή του και για εκείνον αρχεία ενεργειών βήμα προς βήμα από το 1943 ως το 1949 τόσο για τους ιδεολογικούς του αντιπάλους και τις συναφθείσες μάχες, όσο και για τους ομοφρονούντες του – ακόμα και για πολιτικούς της Καρδίτσας.
Μεγάλο δε μέρος των αρχείων του αναφέρεται στα γεγονότα καταδίωξης του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ στην περιοχή της Αργιθέας ως το Φάγκο της Μεσούντας Άρτας όπου και το τραγικό τέλος του (στα αρχεία του έχει πρωτότυπη χειρόγραφη Έκθεση Πεπραγμένων του Αργιθεάτη Υπολοχαγού Λάμπρου Κωνσταντέλου ή Αγραφιώτη, στρατιωτικού διοικητή Αργιθέας – Γόμφου και διώκτη του ΑΡΗ, που συνετάγη στις 20 Ιουνίου 1945 στο Λιάσκοβο – Πετρωτό καθώς και άλλες επιστολές).
Ο Γιώργος (Γιώργης) Νίκολης (1899-1929), αδερφός του Προκοπίου Νίκολη, ήταν κομμουνιστής δημοσιογράφος, στέλεχος του ΣΕΚΕ/ΚΚΕ και του κινήματος των Παλαιών Πολεμιστών, αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη και αργότερα στέλεχος της “Αντιπολίτευσης” του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ανεξάρτητα της ιδεολογικής, κομματικής και πολιτικής χροιάς και παράθεσης από τη δική του σκοπιά των γεγονότων (από τον γράψαντα αυτά Προκόπιο Νίκολη – μορφωμένο και άριστο χειριστή της γλώσσας και της γραφής) για μένα είναι ιστορικά ντοκουμέντα και θα πρέπει να υπάρχουν στα αρχεία ενός τόπου για τον ιστορικό του μέλλοντος – αρκεί αυτός να τα χειριστεί με τη δέουσα αντικειμενικότητα και χωρίς πρόθεση αναμόχλευσης παθών μιας και αναφέρονται στις δύσκολες και τραγικές ημέρες της Πατρίδας καθώς και του επάρατου εμφυλίου και βεβαίως χωρίς δημοσίευση ορισμένων σημείων που θα θίγουν προσωπικά δεδομένα οικογενειών της περιοχής.
Ο Καθηγητής Βλάσης Δρακουλάκης (ανεψιός του Νίκολη), όπως προανέφερα μου εμπιστεύθηκε και μου έδωσε τα πρωτότυπα αυτά αρχεία, αντίγραφα των οποίων έλαβα με υπόσχεση χρήσης συνετής.
Υπάρχει η πρόθεση από τον έχοντα το αρχείο Βλάση Δρακουλάκη να παραχωρηθεί τούτο σε βιβλιοθήκη ή σε άλλο επίσημο φορέα του Μουζακίου και ειδικά το αναφερόμενο στην κτίση του Γυμνασίου και του Ιερού Ναού Αγίων Θεοδώρων Μουζακίου, μου ανέθεσε δε την διερεύνηση, πράγμα όπερ ήδη και έπραξα ερχόμενος σε επαφή με σοβαρούς ανθρώπους που έχουν προσφορά στο Μουζάκι και στην ευρύτερη περιοχή.
Η ανάρτησή μου αυτή έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα κατ΄αρχήν και να ανακοινωθεί και έτι περαιτέρω η ύπαρξη του αρχείου και η πρόθεση του Βλάση Δρακουλάκη να το παραχωρήσει.
Έχει όμως και Ιστορικό χαρακτήρα λόγω του ολοκαυτώματος του Μουζακίου καθόσν η Ιστορία ενός τόπου και ενός λαού, που τόσα πέρασε, πρέπει να μένει μέσα από ντοκουμέντα ως τούτα και βέβαια, όπως προανέφερα, να μελετώνται αυτά δίχως ιδεοληψίες και προκαταλήψεις.
Ευχαριστώ και πάλι θερμά τον ΒΛΑΣΗ ΔΡΑΚΟΥΛΑΚΗ για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου!!!
Αθήνα, 7. 6. 2021
Μενέλαος Νικ. Παπαδημητρίου
εξ Ανθηρού Αργιθέας
