Χρόνια τώρα ακούμε συμπολίτες μας, να επιλέγουν συνδυασμούς η πρόσωπα που θα τους εκπροσωπήσουν με κριτήριο τις υποχρεώσεις που πιθανών έχουν. Παλαιότερα η υποχρέωση ήταν αποτέλεσμα πολιτικής συναλλαγής, εξυπηρέτησης, μετάθεσης ή και διορισμού.
Σήμερα μπορεί να παραμένει σε μικρότερης κλίμακας εξυπηρετήσεις ή απλά σε προσωπικές σχέσεις όπως κουμπάρος, φίλος, ξάδερφος, γιατρός, δικηγόρος κλπ
Μάλιστα η λέξη «Υποχρέωση» σταματούσε οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση γιατί ήταν το πλέον αφοπλιστικό επιχείρημα. Μάλιστα ακόμα και οι υποψήφιοι που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν ψηφοφόρους πολύ συχνά ξεκινούσαν με την φράση: «Αν δεν έχεις κάπου υποχρέωση θα με ψηφίσεις;», αποδεχόμενοι έτσι και οι ίδιοι ότι οι εκλογές δεν είναι διαδικασία επιλογής ικανών αλλά διαδικασία εκπλήρωσης υποχρεώσεων.
Αν θέλουμε να βγάλουμε υποχρεώσεις υπάρχουν χίλιοι τρόποι όπως το κάνουμε ένα τραπέζι (όχι προεκλογικό), να χαρίσουμε ένα δώρο, να προσφέρουμε ένα μπουκέτο λουλούδια ή να πούμε απλά ένα ευχαριστώ.
Την ψήφο μας όμως πρέπει να την δώσουμε σε αυτούς που πιστεύουμε ότι θα μας εκπροσωπήσουν επάξια και θα αγωνιστούν με ανιδιοτέλεια για τα δικά μας συμφέροντα και για την βελτίωση της καθημερινότητας μας.
Έχουμε την ευκαιρία μέσα από πληθώρα υποψηφίων να επιλέξουμε ανάμεσα σε φίλους, συγγενείς, γνωστούς ή άγνωστους, γιατρούς δικηγόρους ή και άλλους συμπολίτες μας που έχουν δείξει καθαρά δείγματα γραφής, αλλά πάντα με κριτήρια πολιτικά και ουσιαστικά. Άλλωστε είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία όσους δεν γνωρίζουμε να τους συναντήσουμε και να συζητήσουμε μαζί τους.
Ας πούμε αυτή την φορά ΟΧΙ στην εύκολη ψήφο και ένα μεγάλο ΝΑΙ στην συνειδητοποιημένη μετά από ενημέρωση και γνώση ψήφο.
Απόστολος Κολοκύθας
