Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Τέσσερις μέρες στο Pirin (Βουλγαρία)

Είναι ένα θέαμα συναρπαστικό για κάθε ορειβάτη, για κάθε πεζοπόρο. Ένα θέαμα που μόνο σε χώρες με αναπτυγμένη ορειβατική παιδεία μπορούμε να συναντήσουμε. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, εκτός συλλόγων να βαδίζουν επί ώρες σε μονοπάτια μεγάλου υψομέτρου διασχίζοντας τοπία μοναδικής ομορφιάς. Είναι κάτι που στη χώρα μας συναντάμε μόνο στον Όλυμπο αλλά και εκεί είναι οι ξένοι που αποτελούν την πλειοψηφία.

Να λοιπόν ένας καλός λόγος για να κάνουμε τουλάχιστον μια εξόρμηση κάθε χρόνο στην γειτονική μας Βουλγαρία, έχοντας σαν στόχο κυρίως τις δυο σημαντικότερες οροσειρές της. Την Ρίλα και το Πιρίν. Αφού λοιπόν πέρυσι βαδίσαμε στην Ρίλα ανεβαίνοντας μεταξύ άλλων και στην ψηλότερη κορυφή των Βαλκανίων, την Μουσάλα (υψ. 2925 μ.) φέτος ήρθε η σειρά του Πιρίν με επίκεντρο το Βίχρεν (υψ. 2914 μ.) την ψηλότερη κορυφή του.

Από το Μπάνσκο, τόπο της διαμονής μας ξεκινά ασφαλτόδρομος που οδηγεί στα ορειβατικά καταφύγια Banderitsa (υψ. 1800 μ.) και Vihren (υψ. 1972 μ.). Από αυτά μπορεί κανείς να προσεγγίσει την κορυφή ακολουθώντας εναλλακτικές διαδρομές.

Την πρώτη μέρα της παραμονής μας κάνουμε έναν μικρό εγκλιματισμό και ανίχνευση της περιοχής ανεβαίνοντας από το καταφύγιο Banderitsa μέχρι τη θέση Zaslo kazana (υψ. 2240 μ.). Το μεγαλύτερο τμήμα της πορείας μας είναι μέσα σε πυκνό δάσος Μακεδονικής πεύκης ( Pinus peuce) και ρόμπολου (Pinus heldreichii). Στο δασόρειο φυτρώνει το πεύκο νάνος (Pinus mugo), ένα μικρό πεύκο που τα κλαδιά του ξεκινούν χαμηλά από το έδαφος. Είναι ένα είδος που δεν απαντά στη χώρα μας. Εδώ βρίσκουμε και το Εντελβάις- σήμα κατατεθέν του βουνού που αποτελεί και το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης αυτού του αλπικού φυτού.

Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στην κορυφή Vihren. Ξεκινώντας από το ομώνυμο καταφύγιο ακολουθούμε μια έντονα ανηφορική πορεία πάνω σε γρανιτικούς λιθώνες που μετά από διόμισυ περίπου ώρες μας οδηγεί στο διάσελο Vihrenski preslap, σε υψόμετρο 2535 μ. Κάτω από τα πόδια μας το ρέμα Vlahniski reka που σχηματίζει την λίμνη Vlahniski ezero. Δεξιά μας ο απότομος κώνος της κορυφής και μια μακριά σειρά ανθρώπων που προπορεύονται.

Μετά από συνολική ανάβαση τριών ωρών φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο με την εκπληκτική θέα σε όλο το Πιρίν. Οι απαραίτητες φωτογραφίες στον λιθοσωρό με τις Βουλγαρικές σημαίες και κατέβασμα προς το οροπέδιο Premkata με σκοπό να επιστρέψουμε στο καταφύγιο κάνοντας τον κύκλο της κορυφής.

Αυτό είναι το δυσκολότερο κομμάτι της διαδρομής μας αφού δίπλα από το στενό και ολισθηρό πέρασμα ανοίγεται γκρεμός βάθους 300 μέτρων. Τον χειμώνα το πέρασμα είναι πολύ επικίνδυνο έως αδύνατο, γεγονός που μαρτυρούν και οι ταμπέλες οι αφιερωμένες σε ανθρώπους που σκοτώθηκαν εδώ.

Από την Premkata (υψ. 2660 μ.) ξεκινά το μονοπάτι για το Kutelo (θψ. 2904 μ.) και την διάσημη ράχη του Koncheto με το συρματόσχοινο. Παίρνουμε το μονοπάτι για το Golyam kazan, το βάραθρο βάθους 400 μέτρων όπου καταλήγει η βορειοανατολική πλαγιά του Vihren, εδώ έχουμε την τύχη να παρατηρήσουμε ένα κοπάδι 11 αγριόγιδων (rupicapra rupicapra) που δεν νοιάζονται και τόσο για την παρουσία μας.

[espro-slider id=2494]

Παρακάμπτοντας την διακλάδωση για το καταφύγιο Banderitsa ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια για το καταφύγιο Vihren όπου φτάνουμε μετά από συνολική πορεία έξι περίπου ωρών. Πρέπει να τονίσουμε ότι όλα τα μονοπάτια είναι άρτια σημαδεμένα, το καθένα με ξεχωριστό χρώμα και τακτικές ενημερωτικές πινακίδες ώστε να ην υπάρχει καμία περίπτωση λάθους πορείας. Όλα οδηγούν σε καταφύγια από τα οποία ξεκινούν άλλα μονοπάτια καλύπτοντας ολόκληρη την έκταση του βουνού. Πρόκειται για έναν πεζοπορικό παράδεισο που οι Βούλγαροι εκτιμούν ιδιαίτερα κρίνοντας από το πλήθος ανθρώπων που συναντήσαμε στο βουνό.

Η επομένη, ήταν η μέρα του Perun, του θεού της καταιγίδας, τον θυμό του οποίου γνωρίσαμε κατά τη διάρκεια της πορείας από το Bansko στο καταφύγιο Demyanitza. Είναι μια διαδρομή κατά μήκος του ρέματος Demyanitza που οδηγεί στο καταφύγιο, σε υψόμετρο 1895 μ. Από εδώ ξεκινούν τρία μονοπάτια που οδηγούν σε τρία διαφορετικά καταφύγια διασχίζοντας την περιοχή των αλπικών λιμνών. Οι καιρικές συνθήκες μας αναγκάζουν να επιστρέψουμε στην βάση μας κάτω από συνεχή βροχή.

Η τελευταία μέρα είναι μια ευκαιρία να ανιχνεύσουμε την σπουδαιότερη ίσως αλπική διαδρομή του βουνού. Ξεκινώντας οδικώς από το χωριό Dobrinishte φτάνουμε στο καταφύγιο Gotse Deltchev και από εκεί με το λιφτ στο καταφύγιο Bezbog που βρίσκεται σε υψόμετρο 2237 μ. δίπλα από την πανέμορφη λίμνη Bezbozhki ezero. Είναι ένα τοπίο που καθηλώνει με την ομορφιά και την αύρα της γαλήνης που αποπνέει. Ένας λόγος για να ξαναρθούμε ως εδώ το επόμενο καλοκαίρι.


Τα νέα του Συλλόγου

Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .




Total
0
Shares
Previous Article

Οι νέοι τις Πορτής διασκέδασαν μέχρι το πρωί

Next Article

Ιερά Πανήγυρις Παναγιας Βασίλισσας