.
Όταν μεταξύ ατόμων και ομάδων υπάρχει κοινός τόπος και κοινά συμφέροντα, λογικά θα έπρεπε να βρεθεί σύγκλιση θέσεων και κοινή γλώσσα συνεννόησης. Να, όμως, που αυτό δεν ισχύει για το χωριό της Οξυάς. Και ο λόγος; “Ου με πείσεις καν με πείσης”! Αυτό λέγεται στις περιπτώσεις, όπου κάποιος ή κάποιοι, ενώ έχουν πεισθεί για την αλήθεια και την αξία των λόγων κάποιου άλλου, αυτοί ωστόσο, λόγω της παραπλάνησης και της προκατάληψης που τους έχουν δημιουργηθεί, κλείνουν τα αυτιά τους και δεν δέχονται επ’ ουδενί να πεισθούν! Από εκεί και πέρα, βέβαια, η κατάσταση μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερη, όταν απέναντί σου έχεις ένα πρόσωπο με πολλούς ρόλους και πολλές τοποθετήσεις. Πότε εμφανίζεται στις δημοσιεύσεις του με το κοστούμι της Κυριακής και του φυσικού προσώπου και πότε φορώντας τη στολή παραλλαγής της Περιβαλλοντικής Κίνησης ή του προέδρου πολιτιστικού συλλόγου.
Οι δημοσιεύσεις – απαντήσεις του μέλους της Περιβαλλοντικής Κίνησης “Εξόρμηση για την προστασία της Οξυάς”, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, ήταν δύο, που μπορούν να γίνουν τρεις αν συνυπολογίσουμε και κάποιους σχολιασμούς με δύο – τρία πρόσωπα στην ……πλατεία του Ιnternet ( το Facebook). Μία, όμως, και συνολική θα είναι η δική μας ανταπάντηση, όσο γίνεται με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια, ελπίζοντας ότι αυτή θα είναι και η τελευταία, ώστε να μην κουράζουμε και τον κόσμο που μας παρακολουθεί. Ο Θεός να μας ….λυπηθεί, πριν χαθούν τα όρια!
Το πρώτο, που θα θέλαμε να διευκρινίσουμε, είναι ότι εμείς, ως προσωρινή Επιτροπή διαχείρισης των ψηφισμάτων, δεν στρεφόμαστε προσωπικά κατά του συγκεκριμένου μέλους, αλλά κατά των θέσεων που κάθε φορά αυτό διατυπώνει στα γραφόμενά του και μόνο στην περίπτωση που αυτές οι θέσεις βλάπτουν, κατά την άποψή μας, τα συμφέροντα του χωριού μας. Και επειδή δεν θέλουμε να κοροϊδεύουμε κανέναν – ούτε θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας – λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Όλες οι δημοσιεύσεις, που γίνονται, γράφονται από το συγκεκριμένο πρόσωπο, είτε αυτές φέρουν την υπογραφή του είτε τη σφραγίδα των άλλων φορέων, με τους οποίους συνδέεται μέσα στα όρια της γενέτειράς μας. Ξέρουμε τι λέμε και αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Όλοι οι Οξυώτες το γνωρίζουν, αλλά το μαρτυρούν οι θέσεις, το περιεχόμενο, το ύφος των κειμένων και ο τρόπος του γραψίματος, που είναι ίδια και απαράλλακτα με προηγούμενες επώνυμες δημοσιεύσεις του ιδίου, ενώ οι απαντήσεις του περιορίζονται μόνο σε γενικολογίες και αφορισμούς.
Το δεύτερο θέμα, στο οποίο θα θέλαμε για λίγο να σταθούμε, είναι τα μέλη του “σωματείου” της Περιβαλλοντικής Κίνησης. Γνωρίζαμε ότι τα ιδρυτικά μέλη αυτής της Κίνησης είναι 38. Μέχρι τα 449, μας λείπουν άλλα 411. Καλό θα ήταν, για την αξιοπιστία της Κίνησης και των προσώπων που τη διοικούν, να κοινοποιηθούν τα ονόματά τους, ώστε να μην υπάρχει από κανέναν αμφισβήτηση.
Εμείς, ως Επιτροπή, επιθυμούμε τη συνεργασία με όλους τους συγχωριανούς μας και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν αξιοποιήσουμε τα κοινά σημεία συνεννόησης μεταξύ μας, χωρίς καμία άλλη περαιτέρω προσπάθεια αποπροσανατολισμού των μελών της Κίνησης από μέρους μας. Είμαστε βέβαιοι, άλλωστε, ότι κάποια από τα μέλη της Περιβαλλοντικής Κίνησης συμμετείχαν στη λαϊκή συνέλευση της 5ης Αυγούστου και ήταν θετικοί στα κείμενα των ψηφισμάτων ή, έστω, δεν αντέδρασαν με παρέμβασή τους στο περιεχόμενο αυτών.
Το τρίτο θέμα μας, είναι επί της ουσίας των πραγμάτων, και αφορά τα ίδια τα ψηφίσματα της 5ης Αυγούστου. Φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε ένας Οξυώτης που θα αμφισβητούσε τα ψηφίσματα αυτά – που βγήκαν μέσα από άψογες δημοκρατικές διαδικασίες – και να υποστηρίζει στα σοβαρά ότι η αμφισβήτηση αυτή είναι προς το συμφέρον του χωριού μας και του κοινωνικού συνόλου, γενικότερα. Γιατί θα είναι ένα τεράστιο συνειδητό ψέμα το να πει κάποιος ότι στην Οξυά σήμερα δεν χρειάζεται να γίνει μία πλατεία στο Κέντρο και οι αναφερόμενες στα ψηφίσματα ασφαλτοστρώσεις. Ουσιαστικά, η απουσία αυτών των υποδομών συνιστούν σήμερα το μεγάλο πρόβλημα της Οξυάς, που απειλεί να διακόψει την υπαρξιακή του συνέχεια! Αλλά, ας κάνουμε ένα πολύ σύντομο απολογισμό, τι μας λένε κάποιοι σήμερα, συνολικά, για το χωριό μας:
– ΟΧΙ στα Μικρά Υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ), στις ποταμιές μας!- ΟΧΙ στα αιολικά πάρκα, στα ψηλώματα των βουνών μας!
– ΟΧΙ, γενικά, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) – τη στιγμή κατά την οποία οι πηγές αυτές σήμερα αποτελούν παγκοσμίως τη μόνη ελπίδα για τη διάσωση του πλανήτη!
– ΟΧΙ ασφαλτοστρώσεις, πλατεία και έργα υποδομής στο χωριό μας! (Ουσιαστικά, οι θέσεις κάποιων εκεί μας οδηγούν).
– ΟΧΙ στα έργα του μύλου, για το άτυπο ετήσιο αντάμωμα των συγχωριανών μας!
– ΟΧΙ κεραίες Wi-Fi στην Οξυά! (Εδώ ελέγχονται οι τοπικές Αρχές, μόνο όταν, πριν την εγκατάσταση των κεραιών, δεν ενημερώνουν υπεύθυνα τον κόσμο).
Και ρωτάμε όσους υποστηρίζουν όλα τα παραπάνω: Τι άλλο μένει να (μη) γίνει σ’ αυτό τον τόπο, ώστε να μπορούμε να λέμε ότι οι αρμόδιοι σέβονται τους δημότες του και τους εξασφαλίζουν συνθήκες διαβίωσης που πλησιάζουν, έστω, κάποια στανταρς σύγχρονων προδιαγραφών; Μα, μπορούμε να λέμε ΟΧΙ σε όλα; Δεν θα πούμε ΝΑΙ στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με καθαρή και φθηνή ενέργεια (νερό και αέρα); Θέλουμε κάρβουνο και πετρέλαιο; Ή μήπως δεν θέλουμε καθόλου ρεύμα; Οι συνέπειες είναι γνωστές και αναμφισβήτητες.
Ποιες οι δικές μας θέσεις για τις ΑΠΕ και γενικότερα, στο χωριό μας
1. Η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να βαδίσει θαυμάσια προς το μέλλον μαζί με την προστασία του περιβάλλοντος. Η αυστηρή νομοθεσία, άλλωστε – εθνική και της Ε.Ε. – αυτό το εξασφαλίζει. Αλλά για οποιαδήποτε παρέκκλιση ή αυθαιρεσία – ας το πούμε – εδώ είμαστε να τα αποτρέψουμε όλοι μαζί.
2. Το να επιτρέψουμε – υπό όρους και προϋποθέσεις – να κατασκευαστούν στο χωριό μας ΜΥΗΕ και αιολικά πάρκα, αυτό ούτε για “παραχώρηση” θα πρόκειται, ούτε – πόσω μάλλον – για “ξεπούλημα”! Αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου θα ήταν, από την οποία κερδισμένοι θα είμαστε όλοι: εθνική οικονομία, Τοπική Κοινότητα και καταναλωτές συγχωριανοί. Και τούτο, μάλιστα, χωρίς καμία επιβάρυνση για το περιβάλλον! Αν κάποιοι έχουν αντίρρηση επ’ αυτού, θα προκαλούσαμε να γίνει κάποτε μία πολιτισμένη αντιπαράθεση μεταξύ μας – αφού πρώτα, εννοείται, ξεκινήσει η κατασκευή των έργων υποδομής που ζητάμε με τα ψηφίσματα για το χωριό μας – όπου θα ειπωθούν όλα. Εκεί θα άκουγε και θα έβλεπε ο κόσμος, πού βρίσκεται η αλήθεια και πού αρχίζει η παραπληροφόρηση και οι ποικίλες σκοπιμότητες.
3. Η υπαρξιακή συνέχεια του χωριού μας είναι βέβαιο ότι περνά μέσα – και μόνο – από την υλοποίηση των ψηφισμάτων της 5ης Αυγούστου 2018. Αυτά θα πρέπει να αποτελέσουν στο εξής μία σταθερή βάση και έναν μπούσουλα για να πορευτούμε προς το μέλλον, ως χωριό και τοπική κοινωνία!
4. Υπήρξε το ερώτημα: “Γιατί δεν προσκλήθηκαν οι φορείς του χωριού στη λαϊκή συνέλευση της 5ης Αυγούστου”; Η απάντησή μας είναι: Πρώτον, οι Αρχές και οι φορείς του χωριού οφείλουν να παρευρίσκονται σε όλες τις συλλογικές εκδηλώσεις που γίνονται σ’ αυτό. Έχουν χρέος να είναι παρόντες, είτε συμφωνούν σε κάτι είτε διαφωνούν. Δεύτερο, από τις Αρχές και τους φορείς του χωριού, παρόντες ήταν σχεδόν όλοι: ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας, οι ιερείς των ενοριών του χωριού μας, η πρόεδρος του Συλλόγου Οξυωτών Αθηνών, η αντιπρόεδρος και μέλη του Δ .Σ. του Συλλόγου Οξυωτών Ν. Αγχιάλου. Το ποιοι έλειπαν, οι αναγνώστες το αντιλαμβάνονται!
Αξιοπρόσεκτο, τέλος, είναι ότι σε κάποια Μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίσθηκαν, από δύο-τρεις Οξυώτες, αρνητικά σχόλια για τη λαϊκή συνέλευση της 5ης Αυγούστου, για τα ψηφίσματα και την Επιτροπή διαχείρισής τους. Σ’ αυτούς απαντάμε: Αυτές οι αυθόρμητες λαϊκές συνελεύσεις του: “Εδώ και τώρα συζητάμε τα προβλήματά μας και παίρνουμε αποφάσεις”, συνελεύσεις που ακουμπούν πάνω σε καίριες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και μένουν ανεπηρέαστες από σκοπιμότητες, αυτές είναι και η πιο γνήσιες. Δεν γνωρίζουμε τι βιβλία περί δημοκρατίας διαβάζουν κάποιοι. Μπορούμε, όμως, να πούμε μετά βεβαιότητας ότι το μόνο βιβλίο, που δεν θα επέτρεπε ή θα έκρινε αρνητικά αυτές τις λαϊκές συνελεύσεις, είναι το: Mein Kampf! Αξιοσημείωτο είναι ότι, οι παραπάνω εμφανισθέντες στο διαδίκτυο, δεν έχουν πρόβλημα δρόμων. Έχουν άσφαλτο και εντός της Οξυάς και εκτός αυτής, όπου διαμένουν! Ρώτησαν, όμως, αυτοί τη συντριπτική πλειοψηφία των Οξυωτών συγχωριανών μας σε τι χωραφόδρομους είναι αναγκασμένοι να βάζουν τα αυτοκίνητά τους και αν έχουν χρήματα να πληρώνουν συνέχεια για τις ζημιές και τις φθορές τους; Άρα, οι “προσωπικές πρωτοβουλίες” δεν υπολείπονται σε αξία των προτάσεων από Αρχές και φορείς του χωριού μας. Αυτές μάλλον θα έπρεπε να επαινούνται, παρά να αποδοκιμάζονται.
Εκείνο, που έχει ανάγκη, επίσης, σήμερα η Οξυά, είναι να περιοριστεί στο ελάχιστο ένα έλλειμμα σύνεσης, που διακατέχει ορισμένους και που οδηγεί στην ασυνεννοησία και πολλές φορές στο διχασμό!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΟΞΥΑΣ, ΤΗΣ 5ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018
