Με αφορμή δημοσιεύματα μερίδας του Τύπου και δηλώσεις συνδικαλιστικών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών που μόνο άσκοπη ανησυχία προκαλούν, διευκρινίζουμε ότι το υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών δεν μεταβάλλεται και παραμένει ως έχει εδώ και 33 χρόνια, όπως έχει οριστεί από τον νόμο 1566 του 1985. Η μόνη διαφορά είναι ότι καθορίζονται στο άρθρο 245, ποια είναι τα επιπλέον καθήκοντα που οι εκπαιδευτικοί υποχρεούνται να εκτελούν πέραν της διδασκαλίας, όπως είναι η διόρθωση των γραπτών εργασιών και των διαγωνισμάτων, η συνεργασία με τους γονείς, οι διοικητικές εργασίες, η συμπλήρωση των βιβλίων και των εντύπων που τηρούνται στο σχολείο, η επικοινωνία με τις υποστηρικτικές δομές. Η τροποποιούμενη διάταξη, επομένως, απαριθμεί τις υπηρεσίες που συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο για την εκτέλεση των οποίων οι εκπαιδευτικοί παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τις εργάσιμες ημέρες και ώρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας.
Προκειμένου, λοιπόν, να δοθεί τέλος στο μικροπολιτικό παιχνίδι που ορισμένοι επιθυμούν να παίξουν στις πλάτες της εκπαιδευτικής κοινότητας και να παρουσιάσουν ως δυσμενή εξέλιξη μια γνωστή σε όλους τους εκπαιδευτικούς συνθήκη, δίνουμε στη δημοσιότητα:
- Την παρ. 8 του άρθρου 13 του ν. 1566/1985 (Α΄ 167) που τροποποιήθηκε
«Όλοι οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο, ………όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή 30 ώρες την εβδομάδα, με την επιφύλαξη της παρ. 2 της περιπτ. ΣΤ του άρθ. 11. Από τις πρόσθετες αυτές υπηρεσίες απαλλάσσονται οι μητέρες παιδιών μέχρι δύο ετών. Τα δύο τελευταία εδ., της προηγούμενης παρ., εφαρμόζονται ανάλογα και για τους δασκάλους.»
- Την καινούργια διάταξη
Η παρ. 8 του άρθρου 13 του ν. 1566/1985 (Α΄ 167) αντικαθίσταται ως εξής: «8. Oι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή 30 ώρες την εβδομάδα και με την επιφύλαξη της παρ. 2 του Κεφ. ΣΤ του άρθρου 11, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που ανατίθενται από τα όργανα διοίκησης του σχολείου και συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο,…….. Με την επιφύλαξη της περίπτ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 53 του ν. 2721/1999 (Α΄ 112), από τις πρόσθετες αυτές υπηρεσίες απαλλάσσεται ο γονέας παιδιού μέχρι δύο ετών.»
Όσοι, λοιπόν, ομιλούν για ενδοτικότητα έναντι των δανειστών και παρουσιάζουν ως υποχώρηση στα αιτήματα των θεσμών, οφείλουμε να τους απαντήσουμε ότι πραγματικά έχουμε βγει από μία πολύ σκληρή διαπραγμάτευση και σε θέματα της εκπαίδευσης. Πολλοί έχουν την αυταπάτη ότι ήταν εύκολες αυτές οι διαπραγματεύσεις. Και το κλίμα που δημιουργήθηκε ότι ήταν δήθεν εύκολες οι διαπραγματεύσεις, δημιουργήθηκε ακριβώς για να υποτιμηθεί η αντίσταση της κυβέρνησης σε απίστευτες αυθαιρεσίες που ζητούσαν οι θεσμοί, όπως την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών και την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη. Και στα ζητήματα αυτά δεν υποχωρήσαμε.
Είναι η πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια που ένας Υπουργός Παιδείας αναφέρεται με ιδιαίτερα θετικό τρόπο στους εκπαιδευτικούς αναγνωρίζοντας, ότι όχι μόνο δεν δουλεύουν λιγότερο οι εκπαιδευτικοί, αλλά έχουν επιπλέον στην πλάτη τους ευθύνες, τις οποίες δεν έχει κανένας εκπαιδευτικός στην Ευρώπη. Κι αυτό πρέπει να γίνει σεβαστό. Αυτό ήταν η γραμμή μας και δεν υποχωρήσαμε απ’ αυτή. Δεν ξεχνιέται, άλλωστε, το κοντινό παρελθόν που υπουργοί μιλούσαν απολύτως απαξιωτικά για τους εκπαιδευτικούς και το έργο τους.
Είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό να ομιλούν για κακή εκπαιδευτική πολιτική αυτοί οι οποίοι έβαλαν «λουκέτα» σε περίπου 2.000 σχολικές μονάδες Α/μιας & Β/μιας Εκπαίδευσης ακόμη και σε σχολεία απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών της χώρας. Θυμίζουμε τις συγχωνεύσεις – «σκούπα» Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου. Δεν ξεχνούμε, επίσης, τις κατά 35% περικοπές στη δημόσια χρηματοδότηση, τη διάλυση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, την αύξηση του διδακτικού ωραρίου, την εφαρμογή της τιμωρητικής αξιολόγησης, τις διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών, διοικητικών πανεπιστημίων και σχολικών φυλάκων, την υποχρεωτική αργία και πολλά άλλα που οδήγησαν τη δημόσια εκπαίδευση σε κατάρρευση και τους εκπαιδευτικούς σε απόγνωση.
Είμαστε σίγουροι πως οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές, αλλά και όλος ο ελληνικός λαός που βίωσαν αυτή την πολιτική, δεν θα ξεγελαστούν από την υποκρισία αυτών που τώρα «καταγγέλλουν» και δεν θα επιτρέψουν να επαναληφθεί ένα ακόμη ακραίο νεοφιλελεύθερο πείραμα σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης.
Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ ν. Καρδίτσας
