Στην μνήμη της Πηνελόπης Κακκάβα
Γράφει ο Γεώργιος Μπαντής – Συν/χος εκπαιδευτικός
Με θλίψη και πόνο πληροφορηθήκαμε τον απροσδόκητο θάνατό της αγαπημένης μας συναδέλφου και φίλης, Πηνελόπης (Λόπης) Κακκάβα.
Η Λόπη, παιδί του Θανάση και της Ελένης Γκούζια από τα Μηλιανά Άρτας, σύζυγος του αείμνηστου Δημήτρη Κακκάβα, γεννήθηκε το έτος 1940 στα Μηλιανά. Από μικρή ηλικία, ακολουθώντας τον πατέρα της δάσκαλο, έζησε και μεγάλωσε στη Δρακότρυπα και στη συνέχεια στο Μουζάκι όπου και τελείωσε τις σπουδές της στο γυμνάσιο Μουζακίου.
Στη συνέχεια σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία στην Αθήνα και έλαβε επάξια, με άριστα, το πτυχίο της Δασκάλας.
Ως εκπαιδευτικός-ΔΑΣΚΑΛΑ, υπηρέτησε για τριανταπέντε ολόκληρα χρόνια σε διάφορα δημοτικά σχολεία της περιοχής μας, δεκατρία χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο Γελάνθης και τα τελευταία είκοσι χρόνια της υπηρεσίας της στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Μουζακίου.
Όλα αυτά τα χρόνια, με αγάπη και αφοσίωση στο ιερό της καθήκον, με την εργατικότητα και το ζήλο που τη διέκρινε για προσφορά και με το προσωπικό της παράδειγμα, δίδαξε ήθος, διαμόρφωσε χαρακτήρες και σφυρηλάτησε μέσα στο καμίνι των σχολείων, τη συνείδηση εκατοντάδων μαθητών και τους παρέδωσε άριστους πολίτες στη ζωή και στην κοινωνία. Αγάπησε και αγαπήθηκε υπέρμετρα από τους μαθητές της
Στάθηκε πρότυπο στοργικής μάνας και ευτύχησε να καμαρώσει μαζί με τον αγαπημένο της σύντροφο, αείμνηστο Δημήτρη, τρεις αξιολάτρευτες και καταξιωμένες στην κοινωνία κόρες, τη Φωτεινή, την Ελένη και την Κατερίνα τις οποίες γαλούχησε με ηθικές αρχές και αξίες.
Αξιώθηκε να χαρεί, τον καρπό των τριών θυγατέρων της, τέσσερα υπέροχα εγγόνια.
Η Λόπη, υπήρξε μία τίμια, ενάρετη και ειλικρινής, γενναιόδωρη και μεγαλόψυχη γυναίκα, γεμάτη με αισθήματα αγάπης και καλοσύνης, ξεχωριστή σε ήθος και χαρακτήρα, σεμνή και ταπεινή, ήρεμη, ευγενική, φιλήσυχη, αγαπητή σε όλους, και πάνω απ΄όλα με περισσή αγάπη για τις κόρες της, γαμπρούς, εγγόνια, συγγενείς και φίλους. Υπήρξε υπέροχη συνάδελφος και φίλη που θα μας λείψει όλους, για την ανοιχτή της αγκαλιά, τη χρυσή της καρδιά, την εγκάρδια φιλοξενία της, την αγάπη της και τον καλό της λόγο για τον καθένα μας.
Αγαπητά παιδιά της αδικοχαμένης μας Λόπης, γνωρίζουμε και αισθανόμαστε τον πόνο και τη θλίψη σας. Χάσατε την αγαπημένη και στοργική σας μάνα. Γνωρίζουμε τους αγώνες και τις προσπάθειές σας να την στηρίξετε μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής της.
Αλησμόνητη Λόπη, να είσαι βέβαιη πως όλοι εμείς οι παλιοί οικογενειακοί σου φίλοι, οι συνάδελφοί σου δάσκαλοι, οι μαθητές σου και όλοι όσοι είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν από κοντά, θα αναπολούμε τις αρετές του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου. Θα διατηρήσουμε παντοτινή την ανάμνησή σου για τα πληθωρικά σου συναισθήματα. Η αναγνώριση αυτή θα είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά για όλους τους δικούς σου: των θυγατέρων και γαμπρών σου, των αδελφών σου, εγγονών και ανεψιών σου. Καλό σου ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων και καλό παράδεισο να έχεις παρέα με τον αγαπημένο σου Δημήτρη, τους γονείς σου, τα αδέλφια σου και τους συγγενείς σου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Μουζακιώτικης γης που θα σε σκεπάσει.
Αιωνία σου η μνήμη, αγνή, υπέροχη φίλη Λόπη.
