Ηλιοστάλακτη
Τα όνειρα σου φθόνησε αερικού αντάρα
και του νερού η μαχαιριά λάβωσε την καρδιά.
Και το φεγγάρι έσβησε το φως των αστεριών.
Και ήχησε αγγελόκρουσμα θρήνος βουβός
σε ολάκερη την πλάση απ τον Δημιουργό.
Δάκρυα καυτά κυλίσανε σε μιας μυρτιάς κλαδιά.
Μην κλαις μυρτιά ακούστηκε μία φωνή αγγέλου.
Εκείνη αναπαύεται στης Παναγιάς την αγκαλιά.
