Σπύρος Λάππας: Η ΝΔ πρέπει να αποδεχτεί την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ για την «Γυναικοκτονία»
«Η γυναίκα είναι παντού και πάντοτε γυναίκα. Πολλές φορές και κάτι περισσότερο, λιγότερο όμως ποτέ.» (Π. Δημητρακόπουλος).
Τα περιστατικά έμφυλης βίας στην Ελλάδα έχουν τελευταία λάβει διαστάσεις «επιδημίας», ενώ διεθνώς έχουν, λάβει τον χαρακτήρα ανθρωπιστικής κρίσης, καθώς έξι (6) γυναίκες κάθε ώρα παγκοσμίως δολοφονούνται και μία γυναίκα κάθε δύο ώρες στη Λατινική Αμερική, ενώ κακοποιήσεις, βιασμοί, σωματική και ψυχολογική βία απειλούν συνεχώς και αδιαλείπτως τις γυναίκες. Οι κίνδυνοι ζωής, ασφάλειας και αξιοπρέπειας των γυναικών κινητοποιούν πρωτίστως τις γυναικείες-φεμινιστικές οργανώσεις, όμως υπάρχει πλέον κατεπείγων λόγος να κινητοποιηθεί και η Πολιτεία, για τη λήψη όλων των μέτρων που θα συντείνουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, της έμφυλης βίας.
Για δεύτερη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε 1 μήνα, φέρνει τροπολογία, για την καθιέρωση στην ελληνική ποινική νομοθεσία του εγκλήματος με σεξιστικά χαρακτηριστικά με τον όρο «Γυναικοκτονία».
Η Γυναικοκτονία δεν ταυτίζεται με την ανθρωποκτονία του άρθρου 299 του ποινικού κώδικα, αφού συνίσταται σε κάτι επιπλέον, που πρέπει με την εισαγωγή συναφούς διάταξης να αποκαλυφθεί και να οδηγήσει σε επιβάρυνση της ποινής σε κάθε περίπτωση κατά το στάδιο επιμέτρησής της, σε όλα τα στάδια ενδοοικογενειακής βίας, της οποίας το απόγειο είναι ο φόνος. Στην περίπτωση της Γυναικοκτονίας συναιρούνται δύο άκρα: 1. η ακραία εγκληματική συμπεριφορά με την βίαιη αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου, και 2. η ακραία θανατογόνος μορφή εκείνης της βίας που ονομάζεται έμφυλη ή σεξιστική βία. Δηλαδή πρόκειται για το γεγονός της δολοφονίας γυναικών εξαιτίας του φύλου τους, εξαιτίας του ότι είναι γυναίκες. Σε κάθε περίπτωση βρισκόμαστε μπροστά σε μία διττή ταυτότητα βίας, μία βία πληθυντικού αριθμού.
Το φαινόμενο έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις στη χώρα μας (έχουμε ήδη 14 γυναικοκτονίες από την αρχή του έτους) και επομένως υπάρχει αποχρών λόγος για ανάληψη πρωτοβουλιών για τη θέσπιση μιας νέας διάταξης, για τη Γυναικοκτονία, διότι η διάταξη του άρθρου 299 ΠΚ δεν καλύπτει από μόνη της με επάρκεια το κοινωνικά επιτακτικό αίτημα θέσπισης ποινής, που θα αφορά την αφαίρεση ζωής λόγω τέτοιων σεξιστικών κινήτρων και χαρακτηριστικών. Η Γυναικοκτονία είναι αφαίρεση της ζωής λόγω του φύλου της γυναίκας, με δράστες, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, κακοποιητικούς συζύγους, συντρόφους και συγγενείς που ασκούν για χρόνια βία στα θύματα. Στο παρελθόν συγκαλύπτονταν πίσω από τα λεγόμενα «εγκλήματα τιμής», ενώ στην πρόσφατη ιστορία από τον όρο «εγκλήματα πάθους». Στην ουσία πρόκειται για εγκλήματα που διαπράττονται στο πλαίσιο βαθιά εμπεδωμένων πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας και ανδροκρατικών αντιλήψεων, σύμφωνα με τις οποίες οι γυναίκες ως υποτελείς ανδρών παραμένουν έκθετες στον «σωφρονισμό» και την «τιμωρία», μέσω της άσκησης ελέγχου και κάθε μορφής έμφυλης βίας. Εν κατακλείδι ο «Γυναικοκτόνος» δεν είναι οποιοσδήποτε δολοφόνος. Είναι ακραία μορφή ηγεμονικής/τοξικής έκφρασης του «άνδρα του πολλά βαρύ», ο δολοφόνος που κινητοποιείται από την πατριαρχική και εξουσιαστική του θέση, ο άνδρας-ιδιοκτήτης των θηλυκών ανθρώπων(θεωρία του ιδιοκτήτη θηλυκού)που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση στην όποιας μορφής κυριαρχία του.
Λαμβάνοντας υπόψη κάθε Σύμφωνο και Συμβάσεις για τα Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα(Ευρωπαϊκές και Διεθνείς), θα πρέπει να υιοθετηθούν επιτέλους και στην Ελλάδα, θεσμικές αλλαγές για την εξάλειψη εκείνων των εμποδίων που αποστερούν τις γυναίκες και τα κορίτσια από την πλήρη απόλαυση των δικαιωμάτων τους.
Κρίνεται λοιπόν, επιβεβλημένο και σκόπιμο να θεσπιστεί ΤΩΡΑ, με αποδοχή και από την κυβέρνηση της Ν.Δ, διάταξη για την αντιμετώπιση του εγκληματολογικού, ποινικού και ανθρωπολογικού φαινομένου της «Γυναικοκτονίας» (Femicide), από άνδρες σε βάρος των γυναικών εξαιτίας του φύλου τους. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε τώρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΠΠΑΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Ν.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
