Ο πολυβραβευμένος Δρακοτρυπιανός ποιητής μας κ Δημήτρης Μπρουκούμης αφιερώνει το παρακάτω ποίημα στον αείμνηστο Δρακοτρυπιανό Σημαιοφόρο του Πολεμικού Ναυτικού και Τορπιλητή του ηρωικού Υποβρυχίου Παπανικολής Νικόλαο Τασιάκο για το σαρανταήμερο μνημόσυνο
Ο θανατός σου μ΄έφερε στης θάλασσας τα βάθη,
εκεί που χαροπάλευες με των εχθρών τα πάθη,
που έρχονταν στον τράχηλο της χώρας μας ν΄ανέβουν
και την ελευθερία της να τη διαφεντεύουν.
Ποτέ σου δε φοβήθηκες τα εχθρικά μεγέθη,
γιατί εντός σου φώλιαζε του Έλληνα η μέθη
και του πολέμου η φωτιά ζωπύρωνε τα στήθη,
γιατί προστάτευες πιστά τα πάτρια μας ήθη.
Γιατί εντός σου ένιωθες το κρίμα κι αδικία,
που η πληθώρα του εχθρού με άμετρη κακία,
πλησίαζε τη χώρα μας ορμώντας κατεπάνω
και είπες : εύλογος καιρός ,για τούτη να πεθάνω.
Το παρελθόν μας έσμιξες με το παρόν και πάλι,
ευρέθηκες μαχόμενος ,καθώς και τόσοι άλλοι,
χαρίζοντας σε στεριανούς και ναυτικούς τη χάρη,
να μοιάσουνε τον ήρωα πυρπολητή κανάρη.
Ο χρόνος δεν εστάθηκε για σέν΄ακριβοχέρης!
χιλιάδες μέρες σούδωσε βραβείο για να χαίρεις,
με το χωριό σου λεύτερο ,τη χώρα σου παρούσα,
στις κοινωνίες των Εθνών κι αυτή πρωτοστατούσα.
Μακάρι νάρθουνε καιροί , χωρίς πολέμου πάθη,
χωρίς θαλασσοτόρπιλες στα έγχρωμα τα βάθη,
να μη γνωρίσουν οι λαοί πολεμικούς χειμώνες,
κι όλοι πανελεύθεροι να ζούνε στους αιώνες.
Δεν θα σ΄αφήσουμε ποτέ στης άγνοιας την άκρη,
ευγνώμονες θα ραίνουμε τη μνήμη σου με δάκρυ.
Συγχωριανέ μας ήρωα, Στρατιώτη του σαράντα,
στην αγκαλιά της θύμισης θα σε κρατάμε πάντα.
Δημήτρης Μπρουκούμης
