Της Σοφίας Τόλια, Δικηγόρου, Μέλους της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, Δημοτικής Συμβούλου Δ.Μουζακίου
Προ αιώνων στα Πολιτικά του ο Αριστοτέλης έθετε τον προβληματισμό: «για τις πολιτικές αποφάσεις την ευθύνη την έχει το σύνολο των πολιτών ή ο ηγέτης, που έχει το τιμόνι στα χέρια του?».
Το ερώτημα του αρχαίου φιλοσόφου φαντάζει σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ, αν συνδεθεί και με τις πρόσφατες οδυνηρές καταστροφές στη δυτική Αττική και τις απώλειες συμπολιτών μας. Ποιοι φταίνε τελικά σ’ αυτή τη χώρα διαχρονικά για τα δεινά της? Ποιοι ευθύνονται για την οικονομική ύφεση, την οικολογική καταστροφή, την ανεργία, την απαξίωση της πολιτικής? Κατά πόσο είναι βολικός ο διαχωρισμός, ανυπόστατος φρονώ, μεταξύ πολιτικών και λαού? Αναλαμβάνουμε την ατομική μας ευθύνη ή παίζουμε κρυφτούλι πίσω από την συλλογική ενοχή, για να θυμηθούμε και την φράση του Πάγκαλου όλοι μαζί τα φάγαμε?
Δεν χωρεί καμία αμφιβολία, ότι ως λαός έχουμε πλούσια αποθέματα σε ατομικισμό και έλλειμμα σε ατομική ευθύνη. Και αυτό εξηγείται εύκολα: Είναι πιο δύσκολο επίτευγμα η ατομική ευθύνη και έτσι επιλέγουμε να μετατοπίζουμε τις ευθύνες μας αλλού: στο κακό κράτος, στους πουλημένους πολιτικούς, στις αιμοδιψείς τράπεζες, στην αυστηρή νομοθεσία, στους δικαστές που χρηματίζονται κλπ. Αυτή η μετατόπιση ευθυνών μας βολεύει, μας απενοχοποιεί. Ο ατομικισμός αρέσκεται στα εύκολα, στα ευνοϊκά για το εγώ μας, αδιαφορεί για το σύνολο.
Είναι πολύ εύκολο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να κρίνεις με γνώμονα το δικό σου καλό και όχι το συνολικό, είναι πολύ εύκολο να καταγγέλλεις το αυθαίρετο του γείτονα και να αποσιωπάς το δικό σου, είναι πολύ εύκολο να αγανακτείς με την υπερχείλιση μπαζωμένων ρεμάτων και να ξεχνάς τη δική σου καταπάτηση, είναι εν τέλει πολύ εύκολο να γκρινιάζεις και να καταστρέφεις από το να χαμογελάς και να δημιουργείς!
Επομένως, από το να κραυγάζουμε και να τα βάζουμε με το σύστημα, όταν οι ίδιοι το υπηρετήσαμε και το εκμεταλλευτήκαμε, καλό θα είναι κάποια στιγμή όλοι μας να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Σαφώς ευθύνεται η εξουσία, σαφώς ευθύνονται οι πολιτικοί άρχοντες, αλλά η παραδοχή ότι μόνο αυτοί φταίνε, είναι τουλάχιστον φαταλιστική και άδικη. Δυστυχώς εκπαιδευτήκαμε να απολαμβάνουμε τα θετικά του συστήματος, αλλά εστιάζουμε μόνιμα στα όποια αρνητικά, παριστάνοντας τους τιμητές και τους αθώους!
Ας μάθουμε να αναλαμβάνουμε επιτέλους τις ευθύνες μας και ας ωριμάσουμε στη σκέψη και στην πολιτική αντίληψη! Μόνο έτσι θα αλλάξουν όλα προς το καλύτερο! Και ως χώρα και ως λαός το αξίζουμε!
