Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Παρέμβαση του Δημάρχου Μουζακίου και Προέδρου της ΠΕΔ Θεσσαλίας για το Αγροτικό Ζήτημα

 

Γ. Κωτσός: Συνέπεια της κυβερνητικής απραξίας οι ανοιχτές τιμές στο βαμβάκι!!!

Τα τελευταία χρόνια, πολλές απόψεις έχουν εκφραστεί για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, όμως μέχρι στιγμής, δεν πάρθηκε καμία τολμηρή πολιτική απόφαση προς αυτή την κατεύθυνση. Όποιες παρεμβάσεις έγιναν και έχουν χαρακτηριστεί από κυβερνητικούς ιθύνοντες «διαρθρωτικές», στην πραγματικότητα αποτελούν περικοπές κρατικών δαπανών και σκληρά φοροεισπρακτικά μέτρα που δεν απαντούν φυσικά στην αδήριτη ανάγκη πλήρους αναδιάρθρωσης του πρωτογενούς τομέα μας που έχει απαξιωθεί εντελώς, εντός και εκτός Ελλάδος.

Εάν δεν «ανοίξει» τώρα ουσιαστική συζήτηση για τις αληθινές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η γεωργία μας αναφορικά με την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει στο μέλλον και για τις διεκδικήσεις συμφέρουσων διαχειριστικών – χρηματοδοτικών κανόνων στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ, πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα βρεθούμε προ πολύ δυσάρεστων εξελίξεων!

Πεποίθησή μου είναι ότι αγρότες μας, μπορούν να παίξουν κυρίαρχο ρόλο στην κοινή προσπάθεια εξόδου του τόπου από το τέλμα της υπανάπτυξης!

Χρειάζονται όμως την αμέριστη συμπαράσταση και σωστή καθοδήγηση της κεντρικής εξουσίας, η οποία σήμερα απλώς προσπαθεί να ακολουθήσει ασθμαίνοντας τις καταιγιστικές εγχώριες και διεθνείς εξελίξεις!

«ΟΜΗΡΟΙ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΠΡΑΞΙΑΣ

Αυτές τις ημέρες οι Καρδιτσιώτες παραγωγοί αντί να προετοιμάζονται για την ερχόμενη περίοδο, βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας για άλλη μια φορά την μείωση του καλλιεργητικού κόστους, της δυσβάσταχτης φορολογίας και την αύξηση του εισοδήματός τους!

Αυτονόητα αιτήματα, τα οποία η άτολμη και ανίκανη σημερινή κυβέρνηση έχει αναγάγει σε… μείζονες παρεμβάσεις που χρειάζονται πολλή μελέτη και διαβούλευση!

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει λέει ο σοφός λαός μας και στην προκειμένη περίπτωση έχει απόλυτο δίκιο!

Τρανό παράδειγμα το ζήτημα με τις ανοιχτές τιμές στο βαμβάκι… Παραμένει άλυτο διότι τέσσερα χρόνια τώρα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις των ίδιων των αγροτών, δεν έχει προχωρήσει στην αντιστοιχία τιμής και ποιοτικών χαρακτηριστικών του προϊόντος η οποία μπορεί να καθορίσει συμφέρουσες τιμές αγοραπωλησίας!

Έχουμε στην Καρδίτσα ολόκληρο Εθνικό Κέντρο Ποιοτικού Ελέγχου Ταξινόμησης και Τυποποίησης Βάμβακος το οποίο διαθέτει τον εξοπλισμό και όλες τις επιστημονικές δυνατότητες να καταστήσει τον ελληνικό «λευκό χρυσό» ξανά πρωταγωνιστή στις διεθνείς αγορές!

Κι’ όμως τέσσερα χρόνια τώρα οι κυβερνώντες αγνοούν επιδεικτικά τα συνεχή αιτήματα της αυτοδιοίκησης, πολλών παραγωγών και εκκοκκιστικών επιχειρήσεων της χώρας για ενεργοποίηση του υπάρχοντος (από το 2014) νομικού πλαισίου αυτόνομης λειτουργίας, αυτοχρηματοδότησης και πλήρους στελέχωσής του!

Το αποτέλεσμα είναι οι βαμβακοπαραγωγοί να είναι κάθε χρόνο κατά την εκκοκκιστική περίοδο «όμηροι» διαφόρων κερδοσκοπικών πολιτικο-επιχειρηματικών παιχνιδιών!

Ε, πώς λοιπόν να μην κατέβουν στους δρόμους αγανακτισμένοι για τον προκλητικό εμπαιγμό που υφίστανται και απηυδισμένοι για την παροιμιώδη κυβερνητική απραξία!

Είναι απαράδεκτο η κεντρική εξουσία να παραμένει αδρανής μπροστά στην οφθαλμοφανή εκμετάλλευσή τους και να μην λαμβάνει μέτρα προστασίας του ιδρώτα τους και βελτίωσης των οικονομικών και αναπτυξιακών δεδομένων στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, ο οποίος αποτελεί ένα από τα κυριότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος!

Πως περιμένουν άραγε να ανακάμψει η ελληνική οικονομία, με τα ευχολόγια και τις ψεύτικες υποσχέσεις;

Δεν ξέρω εάν το έχουν καταλάβει, αλλά ο αγροτικός τομέας στη χώρα μας παραπαίει και οι άνθρωποι που ζουν από αυτόν σκέφτονται πλέον πολύ σοβαρά την αλλαγή επαγγέλματος!

Τόσο οι επιχειρηματίες, όσο και οι μικροί βιοπαλαιστές της γης, έχουν δει τον κίνδυνο και αναζητούν τρόπους για να τον αποτρέψουν, αλλά δυστυχώς το κράτος είναι απών!

Η κεντρική εξουσία είναι ακόμη προσκολλημένη στο γνωστό δόγμα «να διαχειριστούμε όσο καλύτερα γίνεται τις επιδοτήσεις και τα προγράμματα της Ε.Ε.» και αδιαφορεί παντελώς για την δημιουργία νέων κατευθύνσεων παραγωγικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Τα πάντα στον αγροτικό τομέα έχουν βαλτώσει από την αύξηση του κόστους ζωής, των μέσων και εφοδίων! Οι τιμές των προϊόντων βρίσκονται σε «ελεύθερη πτώση», η φορολογία είναι δυσβάσταχτη, τα χρέη έχουν διογκωθεί και όλους πλέον τους έχει κυριεύσει η ανασφάλεια για το παρόν και η αγωνία για το μέλλον!

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΟΛΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι περισσότεροι αγρότες θέλουν να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο δουλειάς τους, αρκεί κάποιος να αναλάβει πρωτοβουλία για την σωστή και προπαντός, αξιόπιστη καθοδήγησή τους. Αυτόν τον ρόλο, για λόγους που άπτονται των άγραφων σκληρών νόμων της ελεύθερης αγοράς, δεν μπορεί να τον αναλάβει κανένας ιδιώτης παρά μόνον οι αρμόδιες επιστημονικές – εξειδικευμένες κρατικές δομές, οι οποίες μπορούν να έχουν πολύπλευρη δράση, αλλά παραμένουν αναξιοποίητες!

Τέτοιες δομές στη Θεσσαλία είναι το Εθνικό Κέντρο Ποιοτικού Ελέγχου, Ταξινόμησης και Τυποποίησης Βάμβακος, το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Καρδίτσας, οι Σχολές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με πεδίο εφαρμογών τον πρωτογενή τομέα, οι Επιστημονικές Δομές Αγροτικής Έρευνας και Τεχνολογίας, ακόμη και τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης τα οποία μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε Κέντρα Περιβαλλοντικής και Αγροτικής Εκπαίδευσης για τα παιδιά μας.

Αυτό είναι απόλυτα εφικτό να γίνει και η Ε.Ε. δεν θα έχει καμία αντίρρηση, αφού δεν θίγονται οι οικονομικές συμφωνίες που έχουν συναφθεί, ούτε οι στόχοι που τέθηκαν. Εξάλλου, το νέο εξειδικευμένο παραγωγικό μοντέλο δεν μπορεί παρά να βασίζεται στη συνεργατικότητα, στην ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, στην καινοτομία, στην ποιότητα και ανταγωνιστικότητα των παραγόμενων προϊόντων, κατευθύνσεις τις οποίες αποδέχονται και προωθούν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη.

Το μόνο που χρειάζεται είναι το κράτος να αναλάβει επιτέλους ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να φτιάξει αυτό το εθνικό σχέδιο, στο οποίο πρέπει βέβαια να συμφωνήσουν όλες οι πολιτικές, αυτοδιοικητικές και επιχειρηματικές δυνάμεις με τους εκπροσώπους των αγροτικών οργανώσεων και συλλόγων.

ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ

Κυρίαρχες πολιτικές επιδιώξεις στη χώρα μας το επόμενο διάστημα θεωρώ ότι πρέπει να είναι:

Α) Λήψη μέτρων δραστικής μείωσης του κόστους καλλιέργειας, των αγροτικών μέσων και εφοδίων, η αναζωογόνηση – μέσω φορολογικών και άλλων οικονομικών κινήτρων – της αγροτικής δραστηριότητας, καθώς επίσης και η άμεση ενεργοποίηση των υπαρχόντων επιστημονικών και ερευνητικών δομών για την ουσιαστική στήριξη δυναμικών αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων μας.

Β) Η ριζική αλλαγή και η πλήρης προσαρμογή του Ελληνικού παραγωγικού μοντέλου στα διαχειριστικά, λειτουργικά, οικονομικά και τεχνολογικά πρότυπα της Ε.Ε.

Γ) Η δημιουργία νέων προοπτικών ανάπτυξης της υπαίθρου και ενός  καινούργιου οράματος για το μέλλον της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας με επίκεντρο την προώθηση καινοτόμων πρότζεκτ συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στα πρότυπα της συνεργασίας που έχουν αναπτύξει το Εθνικό Κέντρο Ποιοτικού Ελέγχου Τυποποίησης και Ταξινόμησης Βάμβακος με την Διεπαγγελματική Βάμβακος.

Δ) Η θέσπιση ειδικού οικονομοτεχνικού καθεστώτος όπου θα μπορούν να εντάσσονται, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, νέοι άνθρωποι που επιθυμούν να ασχοληθούν επιχειρηματικά με την παραγωγική διαδικασία, την τυποποίηση, το εμπόριο και τις εξαγωγές ανταγωνιστικών ποιοτικών, φυτικών και ζωικών προϊόντων.

Ε) Η εκτέλεση των απαραίτητων έργων και η εξασφάλιση των τεχνικών προϋποθέσεων για την ανάπτυξη του νέου παραγωγικού μοντέλου, με παράλληλη ειδική εκπαίδευση του αγροτικού δυναμικού της χώρας μας σε όλες τις παραμέτρους του.

Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, δεν είναι ακόμη όμως πολύ αργά για να ξεκινήσουμε στην Ελλάδα μια καινούργια προσπάθεια ώστε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, κάνοντας ορθολογική και στοχευμένη χρήση των χρηματοδοτικών εργαλείων που παρέχει ήδη το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΕΣΠΑ 2014 – 2020.

Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα στην σύσταση οργανωμένων και ισχυρών ομάδων παραγωγών, όπως προβλέπει το Ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό των Ελλήνων αγροτών που συνεταιρίζονται βρίσκεται στο πολύ χαμηλό ποσοστό του 11%, όταν στην Ευρώπη ξεπερνάει το 50%!

Μεγάλος στόχος μας λοιπόν θα πρέπει να είναι η τάχιστη κάλυψη αυτού του χάσματος προκειμένου τα προϊόντα μας να αποκτήσουν επιτέλους υψηλή ανταγωνιστικότητα στην ποιότητα και στην ποσότητα παραγωγής, αυξάνοντας θεαματικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες και τις αναπτυξιακές προοπτικές του αδύναμου και κοντόφθαλμου σήμερα αγροδιατροφικού τομέα.

Πολιτεία, Αυτοδιοίκηση, αγροτικοί φορείς, οφείλουμε χάριν του μέλλοντος του πρωτογενούς τομέα μας, να καθοδηγήσουμε τους Έλληνες αγρότες να στραφούν μαζικά στη δημιουργία δυναμικών συνεργειών που θα τους εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους και θα τους προσφέρουν σε σύντομο διάστημα τεράστια ισχύ απέναντι στους διεθνείς ανταγωνιστές τους.

Έφτασε ο καιρός να πάρουμε οι Έλληνες τις τύχες μας στα δικά μας χέρια και να βάλουμε τέλος στην παρατεταμένη κρίση που μας φθείρει ανεπανόρθωτα, αναλαμβάνοντας δράση για να προχωρήσουμε μπροστά οργανωμένα, με νέες αντιλήψεις, αισιοδοξία και αποτελεσματικότητα, προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας μας.




Total
0
Shares
Previous Article

"Πνοή Δημιουργίας" ο Δημοτικός Συνδυασμός της Υποψήφιας Δημάρχου του Δ. Μουζακίου Ολυμπίας Διαμαντοπούλου

Next Article

Πρόγραμμα Ανοιχτών Εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Καρδίτσας