Παγκόσμια Ημέρα για την Γυναίκα – την Αγάπη – την Ειρήνη !
Γράφει ο Δημήτρης Παπακώστας
Έχουν θεσπιστεί μια σειρά αφιερώσεων, στην Μητέρα, την Γυναίκα, την ψυχική Υγεία, τον σχολικό εκφοβισμό, τον καρκίνο ….
«Παγκόσμια Ημέρα» ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να θυμίζουν τον αποκλεισμό, τη βία, την κακοποίηση, τις ανισότητες ….για να ξορκίζουν, μάλλον, οι ισχυροί της Γης τα …ανοσιουργήματα σε βάρος των αδύναμων …τις αρρώστιες, τη βαρβαρότητα.
Οι Γυναίκες …το μισό του ουρανού …η μήτρα της ζωής απόκτησαν πολιτικά δικαιώματα μόλις το 1952, στην Ελλάδα ….πριν από 70 χρόνια….
Επί αιώνες, μη-πολίτες, ανθρώπινες υπάρξεις μικρής κατηγορίας …!
Ακόμη, Έως σήμερα, υφίστανται την ανισότητα, την ενδοοικογενειακή – έμφυλη βία της πατριαρχικής νοοτροπίας, του «ισχυρού φύλου»…
Στη δημόσια ζωή, την αυτοδιοίκηση, την κεντρική πολιτική παραμένουν …πτωχός συγγενής, ουραγός, συμπλήρωμα ….
Ο στόχος για ισότιμη εκπροσώπηση 50-50 θέλει πολύ αγώνα ακόμη για να γίνει πράξη…. κάθε 8 Μαρτίου όμορφα λόγια από τις εξουσίες, το άλλο ‘ισχυρό’ μισό και εν τοις πράγμασι ουδέν το συγκλονιστικό. Ποσοστώσεις εικονικές επί του αριθμού υποψηφίων, χωρίς ποσόστωση υποχρεωτική επί των εκλεγμένων !
Ήτοι : δώρο …άδωρο ! Χωρίς σθεναρή αντίδραση από τις δικαιούμενες, τις αποκλεισμένες.
• 8-Μαρτίου -2022: Ώρα για ουσιαστική ισοκρατία- ισοτιμία-ίση μεταχείριση.
Τώρα ! Η μεγάλη επαναστατική αλλαγή : 50-50 η συμμετοχή σε όλα τα συλλογικά σχήματα και 30% (για αρχή) υποχρεωτικά σε γυναίκες επί των αιρετών θέσεων (σε περίπτωση μη ενδιαφέροντος από γυναίκες οι θέσεις θα παραμένουν κενές, για να συμβολίζουν την πισωδρόμηση, τον αναχρονισμό).
••• Η Γυναίκα – Η Αγάπη – Η Ειρήνη είναι γένους θηλυκού ….
Στην Ανατολική Ευρώπη, τις σκοτεινές μαύρες ώρες του πολέμου, της απειλής πυρηνικού ολέθρου, ας σκεφθούμε τον ξεριζωμό των γυναικών, των παιδιών, το αίμα που χύνεται των νέων ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου.
Αλλά και στις άλλες εμπόλεμες ζώνες : του Αφγανιστάν, της Υεμένης, των Κούρδων, της Συρίας, της Αφρικής …
* Ας εκτιμήσουμε την προσφορά των ξένων γυναικών στην φροντίδα των υπερηλίκων γονιών μας, των αδύναμων αναπήρων συγγενών και φίλων μας .
@ 24 ώρες το 24ωρο, πιστές στο έργο τους, με αγόγγυστη υπομονή …
• Αφιερώνουμε με αγάπη και σεβασμό, το : «Πένθιμο Μπλουζ» του Γ.Χ. Ώντεν *
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Κόψτε τα τηλέφωνα, πάψτε τα ρολόγια,
το πιάνο κλείστε, πνίξτε τύμπανα και λόγια.
Δώστε ένα κόκκαλο στο σκύλο να ησυχάσει.
Ο θρήνος άρχισε, το φέρετρο ας περάσει.
Τ’ αεροπλάνα από πάνω μας στενάζουν
«Πέθανε τώρα αυτός», στον ουρανό να γράψουν
Μαβιέ κορδέλες βάλτε στ’ άσπρα περιστέρια,
οι τροχονόμοι μαύρα γάντια έχουν στα χέρια.
Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότε,
χαρά της Κυριακής, της εβδομάδας μόχθε.
Ήσουν φωνή, τραγούδι μου, μέρα, σκοτάδι,
πίστευα αιώνια τη δική μας την αγάπη …
Τ’ αστέρια δεν τα λαχταρώ, πάρτε τα, σβήστε
τον ήλιο ρίξτε τον και το φεγγάρι κρύψτε.
Αδειάστε τον ωκεανό, κάψτε τα δάση,
τίποτα πια καλό, ποτέ, δ ε ν θα χ α ρ ά ξ ε ι .
——————————————————————————————————-
* Γ.Χ.Ωντεν Άγγλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας :1907-1973.
Μετάφραση : Ερρίκος Σοφράς ..
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
• Χρόνια πολλά ! Σε όλες τις Γυναίκες, τις Μητέρες, τις Φίλες, τις αγάπες μας ….
Δημήτρης Παπακώστας
