Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Οι λαϊκιστές και καιροσκόποι επιζήμιοι στα εθνικά θέματα

Είναι κοινά αποδεκτό ότι εξωτερική πολιτική δεν γίνεται ούτε με δημοσκοπήσεις ούτε με συλλαλητήρια. Η κυβέρνηση της χώρας θα πρέπει να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με σύνεση και νηφαλιότητα, ώστε να καταλήξει σε μια αμοιβαία επωφελή επίλυση του «Μακεδονικού». Η διαπραγμάτευση ανάμεσα σε Ελλάδα και ΠΓΔΜ ξεκίνησε το 1992, τότε που η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και η χώρα είχαν την ατυχία να έχουν ως υπουργό των Εξωτερικών τον κ. Σαμαρά, ο οποίος προτίμησε να οικοδομήσει τη προσωπική πολιτική του καριέρα παρά να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος, όπως όριζε το εθνικό συμφέρον. Αργότερα, ομοϊδεάτες του, πατριδοκάπηλοι εθνικιστές, ανέλαβαν την εξουσία στη ΠΓΔΜ και άρα οποιαδήποτε απόπειρα επίλυσης ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα έπεφτε στο κενό. Ο νέος πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ από την πρώτη στιγμή έχει δείξει μια διάθεση συνεννόησης στην αναζήτηση μιας κοινά αποδεκτής λύσης, στάση που κρίνεται ως θετική από την κυβέρνηση, μένει βεβαίως να φανεί και στην πράξη.

Η ελληνική θέση είναι σαφής, είναι θέση ευθύνης και αυτή θα τεθεί επί τάπητος στη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ζόραν Ζάεφ στο Νταβός. Διεκδικούμε με αποφασιστικότητα την επίλυση του ζητήματος. Αλλά επίλυση σημαίνει κοινά αποδεκτή, σύνθετη ονομασία, έναντι όλων και φυσικά απόρριψη κάθε αλυτρωτισμού από την πλευρά της γείτονος. Όταν λέμε λύση, εννοούμε λύση – πακέτο και όχι μια τμηματική επίλυση των ζητημάτων, π.χ. πρώτα το όνομα και μετά ο αλυτρωτισμός.

Η θέση της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη ποια είναι; Ενώ στις 9 Γενάρη σε συνέντευξή του  ο κ. Μητσοτάκης χαρακτηρίζει τη σύνθετη ονομασία ως «εθνική γραμμή της χώρας που καθορίστηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή στο Βουκουρέστι.», σήμερα μετά και το συλλαλητήριο της Κυριακής βλέπουμε να πατάει σε δυο βάρκες και να μην εκφράζει ξεκάθαρη θέση για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Είναι όμηρος και των αδιεξόδων του κόμματός του, αλλά και της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του. Φοβούμενος, ενδεχομένως, και το να υπάρχουν διαρροές της Ν.Δ. προς τα δεξιά και φοβούμενος ίδρυση άλλου κόμματος που θα αντλήσει ψηφοφόρους από τα δεξιά της Ν.Δ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, επειδή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει και έναν θεσμικό ρόλο, επιμένουμε και σήμερα να μάθουμε ποια είναι η θέση του και αν εξακολουθεί να στηρίζει την εθνική γραμμή της χώρας, όπως και ο ίδιος την είχε αποκαλέσει, του 2008 για σύνθετη ονομασία ή αν έχει αλλάξει τελικά στάση.

Δυο λόγια για το συλλαλητήριο της Κυριακής. Ναι, ήταν μεγάλο συλλαλητήριο. Και ναι,  η συντριπτική πλειονότητα των Θεσσαλονικιών προτίμησε να μην πάει. Δεν χρεώνεται όλος ο κόσμος που συμμετείχε στην ακροδεξιά. Αλλά τον τόνο έδωσε η ακροδεξιά ρητορική. Υπήρξε παρέλαση των ακροδεξιών δημαγωγών και των καιροσκόπων πολιτικών που ψάχνουν για ψηφοφόρους, από τον μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης και τους βουλευτές της ΝΔ, μέχρι τον Κασιδιάρη και την Καιλή. Το πολιτικό ενδιαφέρον του χθεσινού συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη είναι ότι για πρώτη φορά η ακροδεξιά κάνει τη δική της πρόβα τζενεράλε. Οι ομιλητές εξέπεμψαν ένα εκρηκτικό μίγμα συνωμοσιολογίας  χυδαιολογίας, μιλιταρισμού και  πατριδοκαπηλίας, που θύμισε, για πρώτη φορά, ανάλογες συγκεντρώσεις της  ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Μέχρι και τάγματα εφόδου υπήρχαν. Ακούστηκαν από μικροφώνου επικίνδυνα για τη χώρα μας πράγματα. Τα συνθήματα «ζήτω ο στρατός και οι ένοπλες δυνάμεις», «γυφτοσκοπιανοί» και «θα σας πνίξουμε» δεν λέγονται. Πρέπει όλους να μας ταρακουνήσουν. Και η εκμετάλλευση αυτής της διαδήλωσης από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, σε ένα όργιο λαϊκισμού και καιροσκοπισμού, προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες στο εθνικό συμφέρον, να καταφέρουμε να βρούμε κοινά αποδεκτή λύση, η οποία θα ανοίξει το δρόμο για την συνανάπτυξη και τη συνεργασία στα Βαλκάνια.

ΓΙΑ ΤΗ Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ                                            

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΗΛΙΑΣ – ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ




Total
0
Shares
Previous Article

Κώστας Τσιάρας: Οι νέες συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ διαλύουν τους οπτικούς και τους οπτομέτρες

Next Article

Κ. Αγοραστός: «Κλειδί για την Ευρώπη του μέλλοντος η 4η Βιομηχανική Επανάσταση»