Οι δημότες του Δήμου Μουζακίου δε μπορούν να ζουν άλλο στην απόγνωση και την αγωνία.
Οδεύουμε ολοταχώς για τους τέσσερις μήνες από το πέρασμα της θεομηνίας του «Ιανού», που άφησε πίσω της βαριές και, δυστυχώς, ακόμα ανοιχτές πληγές και στο Δήμο μας. Πληγές που, πέρα από την απώλεια ανθρώπινων ζωών και το αντίστοιχο πένθος, βύθισαν τις ήδη χτυπημένες από τον Κορωνοϊό τοπική κοινωνία και οικονομία στην απόγνωση και την αγωνία.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες όλοι οι δημότες, τόσο στα πεδινά όσο και στις βάναυσα χτυπημένες ορεινές περιοχές του Δήμου, ανέμεναν καρτερικά – και ορισμένοι αναμένουν ακόμα – τις προσπάθειες της δημοτικής αρχής για την προσωρινή, κατ’ αρχήν, αποκατάσταση των καταστροφών. Άλλοι για να μπορέσουν να απεγκλωβιστούν από τα αποκλεισμένα ή κατεστραμμένα σπίτια τους, άλλοι για να σώσουν ότι απέμεινε από το βιος τους, άλλοι για να δουν να αποκαθίστανται – έστω προσωρινά – στοιχειώδεις υποδομές του τόπου τους (συγκοινωνία, ηλεκτροδότηση, ύδρευση, κ.λ.π.).
Διαπιστώνοντας και σεβόμενοι όλα τα παραπάνω αλλά και βλέποντας τις αρχικές προσπάθειες της διοίκησης του Δήμου να αξιοποιήσει όσα κονδύλια η πολιτεία αποφάσισε να διαθέσει για την προσωρινή αποκατάσταση των καταστροφών, με ομοθυμία αποφασίσαμε όχι μόνο να απέχουμε από κριτική για τους αντίστοιχους χειρισμούς, τους οποίους θεωρούσαμε σε πολλά λανθασμένους, αλλά δηλώσαμε και την πλήρη και ειλικρινή υποστήριξή μας στην προσπάθεια να συνέλθει ο τόπος μας.
Εξαίρεση αποτέλεσαν μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις λανθασμένων, κατ’ εμάς, χειρισμών, όπως τα χρηματικά ποσά και οι απ’ ευθείας αναθέσεις για τις στέγες των δημοτικών (βλ. σχολικών) κτηρίων, οι απ’ ευθείας αναθέσεις σε εργολάβους εκτός τοπικής κοινωνίας, κ.λ.π., για τους οποίους και εκφράσαμε τόσο προς τον κο Δήμαρχο όσο και δημόσια τις διαφορετικές μας θέσεις και προτάσεις, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να αποτρέψουμε ιδιαίτερα αρνητικά και μη αναστρέψιμα για την πορεία και αποτελεσματικότητα των αποκαταστάσεων αποτελέσματα. Μπροστά, ωστόσο, στην εμμονή του κου Δημάρχου, που μας δήλωνε ότι η λήψη και των συγκεκριμένων αποφάσεων αποτελεί δική του ευθύνη, δε δώσαμε ούτε κι εδώ κάποια συνέχεια, σεβόμενοι, πάντα, την αγωνία της τοπικής κοινωνίας για όσα βίωνε.
Τα δεδομένα, ωστόσο, άλλαξαν και είναι τέτοια που αφενός επιβεβαιώνουν τις θέσεις μας για λανθασμένους χειρισμούς την περίοδο των επεμβάσεων για την προσωρινή αποκατάσταση των καταστροφών – όταν τα εκσκαφικά μηχανήματα ήταν τόσα που ….συγκρούονταν μέσα στο ποτάμι – αφετέρου φανερώνουν ξεκάθαρα την αδυναμία της δημοτικής αρχής να χειριστεί καταστάσεις κρίσεων, κάτι που ολοφάνερα, πλέον, δεν έχει διαφύγει της προσοχής και της τοπικής κοινωνίας.
Συγκεκριμένα, αρκούσε μια συνηθισμένη βροχόπτωση κάποιων ωρών για να καταρρεύσουν όλα τα «προστατευτικά» από «μπάζα» αναχώματα στην κοίτη του Πάμισου ποταμού και τα νερά του να γίνουν και πάλι απειλητικά για την πόλη του Μουζακίου. Το ίδιο συνέβη σε μεγάλο βαθμό και κατά μήκος ολόκληρης της ορεινής κοίτης του ίδιου ποταμού, όπου είχαν κατασκευαστεί παρόμοια αναχώματα, με αποτέλεσμα να απειλούνται εκ νέου καταστροφές και αποκλεισμοί για ορεινά χωριά και οικισμούς του Δήμου (βλ. Τρυγόνα, Οξυά, κ.λ.π.).
Η προσωρινή διάβαση στη θέση «Μπαλάνος» κινδύνευσε να υπερκεραστεί από τα νερά του ποταμού, εξαιτίας έμφραξης των φρεατίων – κάτι που θα συνέβαινε οπωσδήποτε αν δεν υπήρχε εκεί μηχάνημα για να καθαρίζει συνεχώς τα φερτά υλικά, με όποιες συνέπειες αυτό θα είχε για τη διατήρηση της επικοινωνίας προς Ανατ. Αργιθέα και τους ενδιάμεσους οικισμούς. Από κατοίκους και άλλων χωριών (βλ. Ανθοχώρι, Κρυοπηγή) πληροφορηθήκαμε ότι πολλά από τα «έργα» των αρχικών λόγω του «Ιανού» επεμβάσεων έχουν επίσης υποστεί ζημιές, ενώ απειλήθηκαν και νέες από μη απομακρυσμένα, ακόμα, εντός κύριων δρόμων κυκλοφορίας φερτά υλικά, κ.λ.π..
Κι όλα τούτα συνέβησαν με μια συνηθισμένη, επαναλαμβάνουμε – έστω και κάπως παρατεταμένη – βροχόπτωση. Όλα τούτα φανερώνουν πόσο άστοχα και άσκοπα αναλώθηκε μεγάλο μέρος από τα διατεθέντα μέχρι σήμερα κονδύλια προσωρινών αποκαταστάσεων του «Ιανού». Αλήθεια, τι θα γίνονταν αν η βροχή ήταν λίγο πιο δυνατή ή κρατούσε λιγάκι παραπάνω;
Όλα τούτα δε μας επιτρέπουν, πλέον, να σιωπούμε. Καιρός η διοίκηση του Δήμου ν’ αντιληφθεί ότι οι «προσωρινές» και «πρόχειρες» λύσεις, που εξασφάλισαν τόσο σ’ αυτή όσο και σε πολλούς άλλους αρκετές δηλώσεις σε ΜΜΕ, επισκέψεις, φωτογραφήσεις και βιντεάκια τύπου «κάναμε και τούτο» ή «αποκαταστήσαμε κι εκείνο», δεν αντέχουν άλλο και πως δε μπορούμε μ’ αυτές να πάμε παρακάτω. Καιρός και ο κος Δήμαρχος να θυμηθεί τα περί «δικής του ευθύνης η λήψη των αποφάσεων», όπως δήλωνε. Δε μπορούν οι προσωρινές και πρόχειρες λύσεις να καθησυχάσουν την τοπική κοινωνία και να ηρεμήσουν την ήδη ρημαγμένη – και για άλλους λόγους – τοπική αγορά. Ούτε μπορούν να εξαλείψουν την αγωνία και ανασφάλεια των κατοίκων πεδινών και ορεινών περιοχών του Δήμου, που νιώθουν ότι ανά πάσα στιγμή πως κινδυνεύει και πάλι το βιος τους (ή ότι απέμεινε απ’ αυτό) ή πως θα αποκλειστούν και πάλι στα σπίτια τους, μένοντας ξανά χωρίς νερό και ρεύμα (αν και για ορισμένους το τελευταίο, παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις αρμοδίων, δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα!!!).
Καιρός η δημοτική αρχή να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, μεριμνώντας για την άμεση και οριστική, πλέον, αποκατάσταση των καταστροφών του «Ιανού», μετά από πλήρη και ορθή καταγραφή τους και ορθούς σχεδιασμούς και μελέτες (ενέργειες που όλα δείχνουν πως δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα) για την υλοποίηση των απαραίτητων επεμβάσεων. Άμεση κατασκευή του νέου κέντρου υγείας σε ασφαλή τοποθεσία, άμεση και ασφαλή αποκατάσταση της κυκλοφορίας στον περιφερειακό δρόμο του Μουζακίου, άμεση κατασκευή της νέας γέφυρας στη θέση «Μπαλάνος» ή και όπου αλλού έχουν καταστραφεί τέτοιες, άμεση αποκατάσταση των καταστραφέντων υποδομών σε πεδινά και ορεινά χωριά, με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες και προοπτικές τους. Δε μπορούμε άλλο να βαδίζουμε με την προχειρότητα και τις προσωρινού χαρακτήρα επεμβάσεις, που το μόνο που μπορούν να εγγυηθούν είναι η στασιμότητα και η οπισθοδρομικότητα του Δήμου μας.
Αλλά για να επιτευχθούν όλα τα παραπάνω πρέπει η διοίκηση του Δήμου, μακριά από κομματικές ή άλλες εξαρτήσεις και με μοναδικό κριτήριο και οδηγό το συμφέρον του τόπου μας, να γίνει άκρως διεκδικητική προς την κεντρική εξουσία, κάτι, όμως, που μέχρι σήμερα δε διαπιστώσαμε.
Σε ότι μας αφορά, παραμένουμε αρωγοί της. Αλλά χωρίς ανοχή και σιωπές από εδώ και πέρα.
ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΗΜΟΥ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ
