Ο ΣΠΟΡΤ στο Γράμμο και τις Κάτω Αρρένες
Για άλλη μια φορά ο Σύλλογός μας προγραμμάτισε πορεία στον ορεινό όγκο του Γράμμου. Αυτή τη φορά στόχος ήταν δυο κορυφές στις Κάτω Αρρένες.
Αφού κλείσαμε για τη διανυκτέρευση στο Κεφαλοχώρι (Λυκόραχη) και στην Αετομηλίτσα (Ντένισκο) ξεκινήσαμε Σάββατο μεσημέρι για τον προορισμό μας. Οι ξενώνες και τα καταφύγια έχουν αρκετό κόσμο αυτή την εποχή. Κυνηγοί και ορειβάτες από διάφορες περιοχές επισκέπτονται τα ακριτικά και έρημα χωριά.
Το βράδυ μας βρίσκει στους πετρόχτιστους ξενώνες. Άνθρωποι φιλικοί, πρόθυμοι να μας εξυπηρετήσουν. Τα φαγητά από ντόπια προϊόντα νόστιμα, καλομαγειρεμένα και καλής ποιότητας. Ανταλλάσουμε κουβέντες και εμπειρίες με κτηνοτρόφους, άλλους ορειβάτες, κυνηγούς και σε ευχάριστη ατμόσφαιρα παρέα με κόκκινο κρασί περνάμε τη βραδιά μας.
Νωρίς πήγαμε για ύπνο. Νωρίς ξυπνήσαμε την Κυριακή. Άλλωστε μας περίμενε μια απαιτητική πορεία. Πήραμε το πρωινό μας, μπήκαμε στα αυτοκίνητα με κατεύθυνση στο νοτιοδυτικό μέρος του Γράμμου. Εδώ οι κορυφές είναι πετρώδεις και απόκρημνες σε αντίθεση τη γενική εικόνα του που είναι ένα ήμερο βουνό με χωμάτινες τις περισσότερες περιοχές που ευνοούσε άλλοτε την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Γραμμένος (ωραίος) τόπος για τα κοπάδια, όπως τον έλεγαν πολλοί.
Ανηφορίζουμε για την πρώτη κορυφή στα 2.075 μ. Έχουμε όρεξη για περπάτημα. Βαδίζουμε κατά μήκος της κορυφογραμμής. Βήματα αργά, προσεχτικά πάνω σε πέτρες κοφτερές που γλιστράνε. Φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο. Το τριγωνομετρικό μισογκρεμισμένο. Ο καιρός σύμμαχός μας. Η ατμόσφαιρα καθαρή, ξάστερη και εξαιρετική διαύγεια. Βλέπει κανείς από κει όλη τη μεγαλοπρέπεια του του Γράμου. Το Κάμενικ, η Μαύρη Πέτρα, Ο Γκέσος, το Περήφανο. Στα νότια Ο Σμόλικας, η Μόσια, ο Κλέφτης και στα δυτικά οι κορυφές της Αλβανίας.
Η επόμενη κορυφή απέναντί μας. Λίγη ξεκούραση, λιγάκι φαγητό και ξεκινάμε. Κανείς δε γνωρίζει πως αν κατευθυνθούμε πάνω στην κορυφογραμμή θα έχουμε εύκολο πέρασμα! Προτιμούμε τη σίγουρη λύση. Κατεβαίνουμε στα πλάγια του βουνού. Περισσότερο από 200 μ. υψομετρικά για να βρούμε το μονοπάτι που οδηγεί στην κατά 30 μ. χαμηλότερη Αρένα. Απότομη ανηφοριά, κούραση, αργές ανάσες, πέτρες και ψηλά χόρτα.
Φτάνουμε στην κορυφή. Ξεχωρίζουμε τον Σαραντάπορο και μια δρακόλιμνη χωρίς νερό με έναν λασπώδη πυθμένα. Βλέπετε, η ανομβρία των τελευταίων μηνών δεν ευνόησε τη συγκέντρωση νερού. Εδώ καθίσαμε αρκετά για ένα μάθημα Γεωγραφίας για τους καινούργιους στον χώρο.
Αργότερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κατεβαίνοντας περάσαμε δίπλα από τη λίμνη και συνεχίσαμε μέσα από το μονοπάτι με τις οξιές. Οι παγωνιές του Οκτώβρη άλλαξαν το χρώμα των φύλλων. Παντού επικρατεί μια καφεκόκκινη απόχρωση. Τελευταία χιλιόμετρα μέσα στο δάσος και φτάνουμε στα αυτοκίνητα. Κάποιοι αποφασίζουν να περάσουν να δουν την ομορφιά των λιμνών Μουτσάλια πριν επιστρέψουν στα σπίτια τους.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 16/10 θα ανεβούμε στην κορυφή Τσιγκόρι (υψ. 2020 μ.) ξεκινώντας από το Αρματωλικό. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας -Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
