Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Ο Σ.Π.ΟΡ.Τ. στην Μακρυράχη του Ασπροπόταμου

Η Μακρυράχη είναι αυτός ο επιμήκης ορεινός όγκος στα δυτικά του οποίου είναι σκόρπιο το Παλιοχώρι Γαρδικίου, τον χωρίζει από την απέναντι «Κουρούνα» της Κακαρδίτσας το Μουτσιαρίτικο ρέμα του Αχελώου και «πορεύεται» προς την Περτούσα λες και θέλει να συναντηθεί με τον φοβερό Κρυάκουρα.

Οι συνεχής αλλά και έντονες βροχοπτώσεις της προηγούμενης βδομάδας ήταν η αιτία να δημιουργηθούν αρκετά νεροφαγώματα στους δασόδρομους της περιοχής και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αλλαγή του αρχικού σχεδιασμού που προέβλεπε εκκίνηση της πορείας από το Παλιοχώρι.

Ξεκινήσαμε από τον δρόμο που οδηγεί στην Αθαμανία (πρώην Μουτσιάρα). Το σημείο βρίσκεται περί τα 2 χιλιόμετρα από την γέφυρα «Αλεξίου» και σε κοντινό σημείο από τα ερείπια του Νερόμυλου «Μπατατέγα».

Απέναντι από το Μουτσιαρίτικο ρέμα διακρίνουμε το ηρώο που στήθηκε για να τιμήσει τους Γαρδικιώτες που δεν ξαναγύρισαν στον τόπο τους, αφήνοντας την τελευταία πνοή στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912/13. Στιβαρό χτίσμα μεν, αλλά μόνο κι έρημο, δεν περνάνε πλέον από δω διαβάτες. Άλλαξαν οι συνήθειες, οι διαβάτες γίναμε εποχούμενοι.

Η πορεία μας αρχίζει από την θορυβώδη κοίτη του ποταμού με σκοπό να διανύσουμε κοντά στα 1.150 μέτρα υψομετρική διαφορά προκειμένου να φτάσουμε στον στόχο μας. Το «Πλούν» των Γαρδικιωτών, στα 1.944 μέτρα της Μακρυράχης.

Ελισσόμαστε στα καγκέλια του δασοσκεπούς και άρτια σηματοδοτημένου μονοπατιού συμβάλλοντας στην συντήρησή του, εφόσον φροντίσαμε να έχουμε μαζί μας κλαδευτήρια για τα λίγα κλαδιά που θα εμπόδιζαν την ανηφορική πορεία μας.

Κοντά στα 1.500 μέτρα του βουνού και σε ένα καταπράσινο πλάτωμα (όπου υπάρχει και στάνη αγελάδων) κάνουμε στάση για λίγη ξεκούραση αναζητώντας μια παμπάλαια πηγή που ανέκαθεν δρόσιζε όλα τα πλάσματα της περιοχής. Δυστυχώς, ούτε που δάκρυζε.

Η πορεία μας γίνεται δυσκολότερη γιατί κινούμαστε πάνω στο αλπικό μέρος οδεύοντας προς την κορυφογραμμή που σε ορισμένα σημεία οι τεράστιες ασβεστολιθικές πλάκες μοιάζουν με ακμή αιχμηρού αντικειμένου.

Μακριά η πορεία μας πάνω της μέχρι που να φτάσουμε στον προορισμό μας κατά την διάρκεια της οποίας αντικρίζουμε από την δεξιά πλευρά και απέναντι το Γαρδίκι, κάτω, στο ποτάμι, την Αθαμανία, αριστερά μας το Παλιοχώρι και πίσω μας η Μηλιά και απέναντί της η Πολυθέα.

Γύρω μας, ένας σωρός κορυφές. Το «Κάπ Γκράς», η «Σκλήβα», ο «Καταραχιάς, η τρανή «Κακαρδίτσα» και πίσω της διακρίνουμε όλες οι κορυφές των Τζουμέρκων, η «Πλάκα», το «Καταφίδι» και η «Στρογγούλα».

Εδώ πάνω βρίσκουμε την ευκαιρία να συλλέξουμε λίγο «Μπιτούνι» (συγγενικό του Τσαγιού) και λίγο «Περδικάκι» (το δικό μας Θυμάρι).

Με τις ευωδιές των βοτάνων στα ρουθούνια μας και τις όμορφες εικόνες στα μάτια μας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Ήρεμα κι ωραία, ώσπου πάνω στο μονοπάτι που βαδίζαμε βρήκαμε περιττώματα Αρκούδας για να πιστοποιήσουμε για μια φορά ακόμα ότι και η άγρια πλευρά της φύσης μπορεί να είναι μέρος της ζωής μας.


Τα νέα του Συλλόγου

Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.

Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook.

Ploun 29

Ploun 26

Ploun 07




Total
0
Shares
Previous Article

Ερώτηση Βουλευτών της ΝΔ για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών

Next Article

Ημερήσιο ενημερωτικό δελτίο αδικημάτων και συμβάντων στη Θεσσαλία