.
Ο ρόλος, ο τρόπος λειτουργίας και τα οφέλη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια της σχετικής ημερίδας που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 16 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Καρδίτσας.
Η ημερίδα έγινε στο πλαίσιο της 18ης Οικολογικής Γιορτής Καρδίτσας που οργανώνει, από 20 έως 23 Σεπτεμβρίου, στο άλσος του Παυσιλύπου, η ΟικόΣφαιρα (Κίνηση για τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής), σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Θεσσαλίας – Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, το Δήμο Καρδίτσας, την Αναπτυξιακή Καρδίτσας Α.Ε., το Κέντρο Εκπαίδευσης Αειφορίας Μουζακίου, το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού και τον Φυσιολατρικό Όμιλο Καρδίτσας.
Πρώτος το λόγο έλαβε ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, περιφερειακός σύμβουλος Καρδίτσας κ. Δημήτρης Αναγνωστόπουλος ο οποίος στο χαιρετισμό που απηύθυνε τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η φετινή Ημερίδα είναι αφιερωμένη σε ένα θέμα πολύ επίκαιρο και συνάμα πολύ ενδιαφέρον και σοβαρό που χρήζει της προσοχής όλων μας αφού οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν τη βάση ενός νέου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης, της πράσινης οικονομίας.
Επιχειρώντας μια μικρή εισαγωγή στο πολυδιάστατο αυτό ζήτημα, θα πρέπει να τονίσουμε πρώτα απ ΄ όλα πως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή αλλιώς ήπιες μορφές ενέργειας ή πράσινη ενέργεια είναι μορφές εκμεταλλεύσιμης ενέργειας που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες, όπως ο άνεμος, η γεωθερμία, η κυκλοφορία του νερού και άλλες.
Το ενδιαφέρον γι ΄ αυτές τις ήπιες μορφές ενέργειας ανακινήθηκε τη δεκαετία του 1970, ως αποτέλεσμα κυρίως των απανωτών πετρελαϊκών κρίσεων της εποχής, αλλά και της αλλοίωσης του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής από τη χρήση κλασικών πηγών ενέργειας.
Σήμερα πια λαμβάνονται υπόψη στους επίσημους σχεδιασμούς των ανεπτυγμένων κρατών για την ενέργεια, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την οδηγία 2001/77 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιδιώκεται το 20% των αναγκών της σε ηλεκτρική ενέργεια να καλύπτεται από εναλλακτικές πηγές μέχρι το 2020.
Όπως αντιλαμβάνεστε, φίλες και φίλοι, το θέμα είναι ανεξάντλητο και ιδιαιτέρως σημαντικό.
Η ΟικόΣφαιρα επέλεξε συνειδητά να αναδείξει φέτος το συγκεκριμένο ζήτημα και με την αρωγή όλων των συνδιοργανωτών, που στηρίζουν ενεργά την Οικολογική Γιορτή, θα προσπαθήσουμε από κοινού να ενημερώσουμε τους πολίτες και να ρίξουμε το ΄΄σπόρο΄΄ του προβληματισμού και του διαλόγου για ένα θέμα που αφορά την κοινωνία μας, αφορά το περιβάλλον, αφορά την ίδια την ποιότητα ζωής μας.
Οι εξαίρετοι ομιλητές θα φωτίσουν διάφορες πτυχές του ζητήματος και συνδυαστικά με τις ερωτήσεις και τις τοποθετήσεις που θα ακολουθήσουν, είμαι βέβαιος πως θα προκύψουν χρήσιμα και άκρως ενδιαφέροντα συμπεράσματα που θα αξιοποιηθούν στη συνέχεια κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Είναι μεγάλη μου χαρά που συμμετείχα ως Πρόεδρος στην Οργανωτική Επιτροπή και συνεργάστηκα τόσο εποικοδομητικά με αυτή την ομάδα ανθρώπων της ΟικόΣφαιρας που σε πείσμα των καιρών εξακολουθεί να πρεσβεύει το ιδεώδες της οικολογίας και να προσπαθεί να καταδείξει σε όλους εμάς ότι υπάρχει και άλλος τρόπος ζωής, ότι, πολύ απλά, η οικολογία είναι στάση ζωής».
Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε και ο Πρόεδρος της ΟικόΣφαιρας και Συντονιστής της 18ης Οικολογικής Γιορτής κ. Σωκράτης Βασιλάκος ο οποίος ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως η προσπάθεια για να αναδειχθούν τα οικολογικά ζητήματα είναι συνεχής και συμπλήρωσε πως σήμερα πια το οικολογικό κίνημα έχει καθιερωθεί στη συνείδηση αρκετού κόσμου. «Όσοι πιο πολλοί ασχολούμαστε, τόσο καλύτερη ποιότητα ζωής θα έχουμε» τόνισε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, ακολούθησε το κυρίως πρόγραμμα της ημερίδας το οποίο είχε ως εξής:
Α΄ Μέρος: Φωτοβολταϊκά, Ανεμογεννήτριες, Υδρογόνο
Ανάπτυξη φωτοβολταϊκών συστημάτων ως Ανανεώσιμη πηγή Ενέργειας
Δρ. Μιχάλης Βλαχογιάννης, Μηχανολόγος Μηχανικός-τμήμα Μηχανολογίας του ΤΕΙ Λάρισας
Ενώ το Υδρογόνο ως καύσιμη ύλη είναι μια πραγματικότητα, όμως η εφαρμογή του δεν προχωράει, γιατί;
Παναγιώτης Τσίνας, Φυσικός
Ηλεκτρονική παρέμβαση του συγγραφέα του βιβλίου «Ποιος φοβάται το Υδρογόνο;» Δρ. Κώστα Λάμπου
Το ασυμβίβαστο των αιολικών πάρκων με τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλους
Σταμάτης Σεκλιζιώτης, Γεωπόνος (Α.Π.Θ.)-διδάκτωρ-αρχιτέκτονας τοπίου του τεχνολογικού Πανεπιστημίου Birmingham Αγγλίας
Β ΄Μέρος: Βιομάζα, Ενεργειακά κτίρια
Αξιοποίηση βιομάζας για παραγωγή-τυποποίηση εξευγενισμένων στερεών καυσίμων βιομάζας
Βασίλειος Φιλίππου, υποψήφιος διδάκτωρ Α.Π.Θ.-Υπεύθυνος παραγωγής εργοστασίου πέλλετ της Ε.Σ.Ε.Κ.
Κτήρια Ενεργειακά Σχεδόν μηδέν-Έξυπνα κτήρια, η συμβολή τους στην εξοικονόμηση ενέργειας
Ευάγγελος Κατσαρός, πολιτικός μηχανικός
Η ημερίδα έκλεισε με έναν μπουφέ γευσιγνωσίας με προϊόντα Βιολογικής Γεωργίας βιοκαλλιεργητών Καρδίτσας.
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΜΙΧΑΛΗ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ
Ανάπτυξη φωτοβολταϊκών συστημάτων ως Ανανεώσιμη πηγή Ενέργειας
Κατά την διάρκεια του τελευταίου αιώνα, οι ανθρώπινες κοινωνίες άντλησαν το μεγαλύτερο μέρος της καταναλισκόμενης ενεργείας τους από την καύση των ορυκτών καύσιμων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι συμβατικές μορφές ενεργείας ήταν σχετικά φθηνότερες και πιο εύκολες στην εκμετάλλευση τους σε σχέση με της Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας (Α.Π.Ε.). Η μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα αποτελεί πλέον παγκόσμιο στόχο. Πολλές χώρες έχουν υιοθετήσει ως στρατηγική επιλογή για τη λύση του ενεργειακού τους ζητήματος την πυρηνική ενέργεια, ωστόσο για πολλές άλλες δεν αποτελεί λύση λόγω του μεγάλου κόστους και των περιβαλλοντικών ανησυχιών που υπάρχουν. Άλλες χώρες επενδύουν στην ανάπτυξη, την διάδοση και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών που θα αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ( ηλιακή, αιολική, υδραυλική). Ωστόσο το ενεργειακό ζήτημα δεν τελειώνει εκεί, έχει άμεση σχέση με τα καταναλωτικά πρότυπα και γενικότερα με τον τρόπο ζωής μας. Επειδή το ενεργειακό ζήτημα είναι κάτι που μας αφορά όλους είναι απαραίτητη η αλλαγή της συμπεριφοράς και της στάσης μας απέναντι στο περιβάλλον. Αυτό όμως δεν επιτυγχάνεται με μια απλή ενημέρωση, αλλά οφείλει να γίνει η ευαισθητοποίηση και η συνειδητή συμπεριφορά των πολιτών βίωμα. Τα ενεργειακά θέματα και η σχέση της παράγωγης και της κατανάλωσης ενεργείας με το περιβάλλον αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων και προβληματισμών για την πολιτεία, τις επιχειρήσεις αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία. Νέα δεδομένα αλλάζουν συνήθειες και πρακτικές δεκαετιών, το νομικό και θεσμικό πλαίσιο αναδομείται εκ νέου λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές διαστάσεις που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας, ενώ νέες καθαρές και πολλά υποσχόμενες τεχνολογίες κάνουν δυναμικά την εμφάνιση τους, με φιλόδοξο στόχο να αντικαταστήσουν τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα και να μας οδηγήσουν σε μια νέα εποχή καθαρών ενεργειακών λύσεων. Η παρούσα παρουσίαση δίνει έμφαση στην αξιοποίηση της δημοφιλέστερης ανανεώσιμης πηγής ενέργειας, της ηλιακής ενέργειας.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΕΚΛΙΖΙΩΤΗ
Το ασυμβίβαστο των αιολικών πάρκων με τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλους
Κάθε Τοπίο Εξαίρετου Φυσικού Κάλους εντός ή εκτός της χώρας, αποτελούν Φυσική Κληρονομιά, αναντικατάστατο Φυσικό Πόρο, μοναδικό χώρο θαυμασμού, έρευνας, αναψυχής, καταφύγιο άγριας χλωρίδας και πανίδας και σαφέστατα «ευαίσθητο χώρο που χρήζει αυστηρής προστασίας» της πολιτείας (μετά από Αξιολόγηση του Τοπίου, Οριοθέτηση, Σύνταξη Κανονισμού Λειτουργίας, Σχεδιασμό προστασίας και αποκατάστασης του Κάλους, Διαχειριστικό σχέδιο, Θεσμικό πλαίσιο, Εφαρμογή από αρμόδιο Φορέα Διαχείρισης). Η Προστασία του αποτελεί υποχρέωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω του Φορέα, της Κεντρικής Διοίκησης του Κράτους, της Επιστημονικούς Κοινότητας, των Οργανώσεων των Πολιτών και των Διεθνών Οργανισμών στα πλαίσια των Διεθνών Συμβάσεων που συνυπογράφουν τα Κράτη και δεσμεύονται να τις τηρούν. Οποιασδήποτε μορφής αλλοίωση των γλυπτών που φιλοτεχνεί η φύση, είναι ιεροσυλία, βιασμός και ύβρις προς την ίδια τη φύση, προσβολή και περιφρόνηση της αυθεντικότητας του φυσικού Περιβάλλοντος της περιοχής και της ιστορίας της, αλλά και “χλεύη” κατά κατοίκων και επισκεπτών, ενώ σαφώς αντιστρατεύεται των ήπιων επενδυτικών εγχειρημάτων και της αειφορικής οικονομικής ανάπτυξης του τόπου, είτε κάποιοι κατανοούν το μέγεθος των Περιβαλλοντικών επιπτώσεων, είτε όχι… Τα αποτελέσματα της ανθρώπινης λαιμαργίας και βαρβαρότητας αποκαλύπτονται πάντοτε με τον χρόνο, όταν η φύση θα αρχίσει να ανταποδίδει με σκληρά χτυπήματα……!!
Τα Αιολικά Πάρκα (ΑΠ) ανεξάρτητα του πόσο υποκαθιστούν ρυπαίνουσες πηγές (π.χ. λιγνίτης…) ή πόσο συμβάλλουν στις ενεργειακές ανάγκες μιας περιοχής ή χώρας (λίγο, περισσότερο ή καθόλου…), δεν παύουν να αποτελούν παρέμβαση στον φυσικό χώρο όπως κάθε ανθρώπινη κατασκευή, με σημαντικό αριθμό πρωτευουσών αλλά και δευτερογενών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, είτε το τοπίο είναι πεδινό, είτε θαλάσσιο, είτε λοφώδες, είτε ορεινό, είτε αισθητικό ή λιγότερο αισθητικό, βιότοπος, δρυμός, κλπ.
Ένα από τα στάδια και μία από τυπικές διαδικασίες αδειοδότησης είναι και οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τους χώρους Προχωροθέτησης των ΑΠ, οι οποίες καλούνται να απαντήσουν «με αντικειμενική διάθεση» για το εάν μία επένδυση (π.χ. Αιολικό Πάρκο) μπορεί να υλοποιηθεί ή να απορριφθεί, ή να προχωρήσει με προϋποθέσεις (όρους και κανόνες). Αυτό όμως πόσο τηρείται και κατά πόσο συμβαίνει στη χώρα μας..; Πως συντάσσονται οι ΜΠΕ, από ποιους συντάσσονται, με ποιές προδιαγραφές, ποιος τις αναθέτει (ο επενδυτής ή το κράτος;), ποιος ελέγχει την πληρότητα, ποιος τις εγκρίνει και πως μπορεί η κοινωνία των Πολιτών να τις αντικρούει όταν καταντούν να αποτελούν κείμενα άνευ ουσίας, δεν εξετάζουν τα προβλήματα σε βάθος ή σκόπιμα τα παραλείπουν; Πολλά τα ερωτηματικά, αλλά πολλά και τα κενά της διαδικασίας.
Ακόμα δυσκολότερα γίνονται τα πράγματα όταν κοινοποιούνται οι Αποφάσεις ή συνολικής απόρριψης της Επένδυσης, ή εφαρμογής της με τήρηση των Περιβαλλοντικών όρων. Εκεί όλα εξαρτώνται από την ελευθεριότητα κρίσης των Υπηρεσιών (με αυστηρά κριτήρια και επιστημονική γνώση), από τις πιέσεις του Επενδυτή προς τις Υπηρεσίες και βέβαια τις Πολιτικές Παρεμβάσεις, χωρίς να παραλείψουμε τις συλλογικότητες των πολιτών οι οποίες πάντοτε καλούνται να βρίσκονται σε ετοιμότητα, με πρόσβαση στον έλεγχο, όχι με αντιπαλότητα και συγκρουσιακή διάθεση, αλλά με επιχειρηματολογία και πειθώ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Αξιοποίηση βιομάζας για παραγωγή-τυποποίηση εξευγενισμένων στερεών καυσίμων βιομάζας
Η αυξανόμενη ανησυχία για την κλιματική αλλαγή, αλλά και η προβλεπόμενη εξάντληση και το αυξανόμενο κόστος των πετρελαιοειδών έχουν στρέψει το παγκόσμιο ενδιαφέρον στη βιομάζα για παραγωγή ενέργειας και χημικών. Η βιομάζα με την ευρύτερη έννοια του όρου περιλαμβάνει οποιοδήποτε υλικό προέρχεται από ζωντανούς οργανισμούς. Ειδικότερα, η βιομάζα για ενεργειακούς σκοπούς, περιλαμβάνει κάθε τύπο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή στερεών, υγρών και αέριων καυσίμων. Στην πράξη υπάρχουν δύο τύποι βιομάζας: 1) οι υπολειμματικές μορφές (τα κάθε είδους φυτικά υπολείμματα και ζωικά απόβλητα και τα απορρίμματα) και 2) η βιομάζα που παράγεται από ενεργειακές καλλιέργειες. Τα γεωργικά υπολείμματα, οι ενεργειακές καλλιέργειες και τα υπολείμματα τα οποία παράγονται από τις βιομηχανίες τροφίμων γίνονται όλο και πιο ελκυστικά. Ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον δίνεται στη αξιοποίηση της δασικής βιομάζας και των υπολειμμάτων υλοτομίας σε σχέση με τα άλλα υπολείμματα, λόγω κυρίως της χαμηλής περιεκτικότητας τους σε τέφρα και άζωτο. Η πολιτική διαχείρισης των ελληνικών δασών που εφαρμόζεται από τη δεκαετία 1960-1970 προβλέπει μια συντηρητική απόληψη λήμματος από τα δάση με σκοπό την ποσοτική και ποιοτική ανόρθωση του ξυλάποθέματος. Αυτό έχει οδηγήσει σε μεγάλη συσσώρευση βιομάζας τα τελευταία 50 έτη. Τα δασικά υπολείμματα που παραμένουν στο δάσος μπορούν να αξιοποιηθούν καθώς η παραμονή τους δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους ανάφλεξης και πρόκλησης πυρκαγιάς. Οι συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες βιομάζας που παραμένουν αναξιοποίητες σε συνδυασμό με την εφαρμογή νέων, καινοτόμων τεχνολογιών μετατροπής της σε βιοκαύσιμα, μπορούν να αποτελέσουν την βάση για μια σημαντική αύξηση του ποσοστού του Α.Π.Ε. της Ελλάδας και την δημιουργία ενός πλαισίου περιφερειακής ανάπτυξης με δημιουργία νέων (κυρίως μικρών) επιχειρήσεων (πελλετών, μπρικετών, υγροποίησης και αεριοποίησης κ.α.) καθώς και νέων θέσεων εργασίας. Στα πλαίσια αυτής της περιφερειακής ανάπτυξης δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, ιδρύθηκε η Ενεργειακή Συνεταιριστική Εταιρία Καρδίτσας (Ε.Σ.Ε.Κ. Συν.Π.Ε.) το 2010, εκπληρώνοντας το όραμα και επιβραβεύοντας τις προσπάθειες όλων των τοπικών φορέων και κατοίκων της περιοχής. Πρόκειται για έναν αστικό συνεταιρισμό που σήμερα αριθμεί πάνω από 380 μέλη. Σκοπός της Ε.Σ.Ε.Κ. είναι η διαχείριση και η επεξεργασία βιομάζας για την παραγωγή στερεών βιοκαυσίμων και ενέργειας. Τα βιοκαύσιμα αποτελούν μια διέξοδο που θα δώσει λύση σε πολλά ενεργειακά προβλήματα, ιδιαίτερα της χώρας μας, η οποία παρουσιάζει έντονη εξάρτηση από τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ
«Κτήρια Ενεργειακά Σχεδόν μηδέν-Έξυπνα κτήρια, η συμβολή τους στην εξοικονόμηση ενέργειας»
Τα ζητήματα τα σχετικά με την ενέργεια, την εξοικονόμηση και την ορθολογική αξιοποίησή της επανέρχονται στην επικαιρότητα . Όχι βέβαια ότι έπαψαν ποτέ να είναι επίκαιρα, κάθε φορά όμως επανέρχονται για να μας θυμίζουν όλο και ποιο έντονα ότι είναι καιρός πια να αναθεωρήσουμε αυτό ενεργειακό μοντέλο ανάπτυξης που κυριάρχησε στην ανθρωπότητα από τις αρχές του περασμένου αιώνα ανάπτυξης και στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ασύστολη και απερίσκεπτη κατανάλωση των ορυκτών ενεργειακών πόρων της γης.
Σήμερα με ανησυχία και προβληματισμό διαπιστώνουμε όχι πλέον ότι ο διαθέσιμο ορυκτός πλούτος έχει ημερομηνία λήξης αλλά ότι όλο και περισσότερο πλησιάζουμε σ’ εκείνη την οριακή ημέρα που η γήινη κάνουλα αυτή που μας προμηθεύει χωρίς ανάπαυλα, χωρίς διακοπή όλα αυτά τα χρόνια πετρέλαιο και φυσικό αέριο, θα στερέψει. Και αυτή η δυσμενής εικόνα γίνεται διαρκώς δυσμενέστερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι όχι μόνο δεν ανακόπτονται η ενεργειακή ζήτηση και ενεργειακή κατανάλωση, αλλά αντιθέτως, διαρκώς αυξάνονται λόγω των καθημερινώς προστιθέμενων νέων ενεργειακών απαιτήσεων που συνδέονται άμεσα με την βελτίωση της ποιότητας ζωής μας.
Θα μπορούσε οι εξοικονόμηση ενέργειας να είναι το κλειδί για ξεκινήσει η Ανάπτυξη της χώρας μετά από αυτή την μεγάλη οικονομική κρίση που περάσαμε και περνάμε;
Αναλύοντας το έξυπνο κτήριο με βιοκλιματική –οικολογική προσέγγιση με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας θα δούμε εάν μπορούμε να τα καταφέρουμε.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΙΝΑ
Ενώ το Υδρογόνο ως καύσιμη ύλη είναι μια πραγματικότητα, όμως η εφαρμογή του δεν προχωράει, γιατί;
Είναι ξεκάθαρο ότι ο συνδυασμός του σύγχρονου τρόπου ζωής, η αυξημένη κατανάλωση ενέργειας και η ανάγκη μείωσης των εκπομπών αερίων ρύπων σε παγκόσμια κλίμακα, όπου εντείνουν το απειλητικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, μας έχουν αναγκάσει να στραφούμε τα τελευταία χρόνια σε άλλες, περισσότερο ήπιες μορφές ενέργειας. Ανάμεσά τους εντάσσεται και το υδρογόνο, το οποίο αντιμετωπίζεται ως η κορυφαία εναλλακτική πηγή ενέργειας.
Τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες, έχουν εντατικοποιηθεί οι προσπάθειες για την εδραίωση της «οικονομίας του υδρογόνου», με σημαντικότατα ποσά να επενδύονται στην έρευνα και την ανάπτυξη προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι αλλεπάλληλες αυξήσεις στη τιμή της βενζίνης έχουν φέρει σε απόγνωση τους οδηγούς ΙΧ, που πλέον αναζητούν ολοένα και περισσότερους τρόπους οικονομικότερης μετακίνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πρότινος άνθιζε η αγορά των συστημάτων υγραεριοκίνησης, λόγω της χαμηλής τιμής του υγραερίου ως καύσιμο. Όμως, αυτή η μορφή κίνησης δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των οδηγών, λόγω της ψυχολογικής σύνδεσης του υγραερίου με κάτι εύφλεκτο και εκρηκτικό, καθώς και κάποιων καίριων ερωτημάτων που ποτέ δεν αποσαφηνίστηκαν: Είναι ασφαλές το υγραέριο και αν ναι, πόσο ασφαλές είναι; Θα αυξηθεί η τιμή του υγραερίου κίνησης ακολουθώντας την αύξηση της τιμής της βενζίνης και του πετρελαίου; Επειδή οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρες, η απάντηση στις συνεχιζόμενες αυξήσεις της τιμής της βενζίνης μπορεί να δοθεί μέσω της νέας εναλλακτικής μορφής υβριδικής κίνησης, την λεγόμενη «υδρογονοκίνηση».
Η απάνθρωπη και καταστροφική αλαζονεία του ανθρώπου προς τη φύση και τον συνάνθρωπό του, οδεύει ολοταχώς σε μια πραγματικότητα με ολέθρια αποτελέσματα.
Η δυνατότητα αποτροπής αυτής της εξέλιξης προσφέρεται από τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Το γεγονός μάλιστα πως η ενεργειακή τεχνολογία κατάφερε , κόντρα στα κατεστημένα συμφέροντα, να ξεπεράσει τις μηχανές εσωτερικής καύσης και να τις αντικαταστήσει με τις ενεργειακές κυψέλες καύσης του υδρογόνου και παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καθιστά περιττή τη χρησιμοποίηση των ορυκτών καυσίμων.
Το υδρογόνο ως καύσιμο είναι μια πραγματικότητα και θέτει τα θεμέλια για τον τερματισμό της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και τις καταστροφικές τους συνέπειες.
Η μόνη ανεξάντλητη πηγή ενέργειας είναι το υδρογόνο.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα και τις εκτιμήσεις με βάση το σημερινό πειραματικό στάδιο της τεχνολογίας της υδρογονοκίνησης και μάλιστα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κατασκευαστή του πρώτου υδρογονοκίνητου αυτοκινήτου στην Ελλάδα «Το υδρογονοκίνητο όχημα χρειάζεται ένα ευρώ περίπου για να διανύσει απόσταση 100 χιλιομέτρων»
Η Ελλάδα μπορεί να γίνει η νέα παγκόσμια δύναμη στην διαμορφούμενη «Οικονομία του Υδρογόνου», η οποία αλλάζει τους κανόνες του ενεργειακού παγκόσμιου χάρτη. Αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας, καθώς το νερό, ο αέρας και ο ήλιος που υπάρχουν σε αυτήν βρίσκονται σε αφθονία. Όταν έχεις ήλιο, νερό και αέρα, τότε έχεις τα πάντα, και καθώς διαθέτουμε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, οφείλουν οι πολιτικοί μας κατά τη δύσκολη τούτη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, να δώσουν κίνητρα και κατευθύνσεις για την πράσινη ενέργεια ώστε να «πάμε μπροστά». Για παράδειγμα, μπορούν να δώσουν οικονομικά (και όχι μόνο) κίνητρα για την, αξιοποίηση της δυνατότητας του υδρογόνου ως καύσιμο, και των άλλων ήπιων μορφών ενέργειας, εξασφαλίζοντας τοπική ανάπτυξη, δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας, μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης και ως ένα σημείο μία διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε. Και τούτο διότι πολύ σύντομα θα έρθει η ώρα που το νερό θα μπορέσει να αντικαταστήσει πλήρως τα ορυκτά καύσιμα τα οποία καταστρέφουν τον πλανήτη μας.
Το υδρογόνο μπορεί με τη συνδρομή και άλλων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας να παραχθεί από το νερό με ελάχιστο κόστος και ως ανεξάντλητη πηγή άφθονης , φθηνής και καθαρής ενέργειας να απαλλάξει την ανθρωπότητα από την καταστροφική εξάρτησή της από τα ορυκτά καύσιμα και να προστατέψει το περιβάλλον, να εξασφαλίσει την ενεργειακή ανεξαρτησία – αυτονομία και να αυξήσει την ενεργειακή ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
Χορηγοί της 18ης Οικολογικής Γιορτής
Μεγάλος Χορηγός: Δήμος Καρδίτσας – Ενεργειακή Κάμπου Α.Ε. ΟΤΑ
Χορηγός: Συνεταιριστική Τράπεζα Θεσσαλίας
Χορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ3, ΕΡΤ ΒΟΛΟΥ, ΕΡΤ ΛΑΡΙΣΑΣ
