Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Λόγος εγκωμιαστικός εις τον πρώτο των διδασκάλων…

Λόγος εγκωμιαστικός εις τον πρώτο των διδασκάλων…

Λόγος εγκωμιαστικός εις τον πρώτο των διδασκάλων…

Της κοινωνιολόγου και συγγραφέα Κατερίνας Ευαγγέλου – Κίσσα 

Σήμερα, 5 Οκτωβρίου του 2020, το ημερολόγιό μου με ενημέρωσε πως είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Και σκέφτηκα πως  με «σκουντάει»  το σύμπαν να θυμηθώ… Όχι βέβαια πως είχα ξεχάσει. Κάποια πράγματα, ή καλύτερα, κάποιοι άνθρωποι δεν ξεχνιούνται.

Στο τέλος της προηγούμενης μόλις εβδομάδας πήγα να πάρω, όπως κάθε σχολική μέρα, το παιδί μου από το σχολείο. Κι όπως κάθε μάνα, μόλις είδα το προσωπάκι του, ήξερα πως κάτι πολύ στενάχωρο του είχε συμβεί. Ναι, κάτι πολύ στενάχωρο είχε συμβεί εντελώς αιφνίδια. Ο διευθυντής του σχολείου μας, ο κος Δημήτρης Κων/νου Γκαραβέλας, είχε παραιτηθεί της θέσης του. Είχε πάει να χαιρετήσει όλα τα παιδιά, σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, όπως πληροφορήθηκα αργότερα. Κι έτσι εκείνο το στενάχωρο «έσφιξε» και τη δική μου την καρδιά. Κι ήταν το αιφνίδιο του πράγματος που μας στενοχώρησε περισσότερο, γιατί ξέραμε πως θα φύγει, είχε φτάσει πια η ώρα του ανθρώπου να βγει στη σύνταξη, το γνωρίζαμε. Μα περιμέναμε πως θα φτάναμε μαζί κι αυτή τη χρονιά ως το τέλος της, κι εκεί θα τον αποχαιρετούσαμε. Δεν προλάβαμε να προετοιμαστούμε, να αμυνθούμε έναντι αυτής της λύπης…

Λένε, κι ίσως πολύ σωστά τελικά, πως κάθε χωρισμός είναι κι ένας μικρός θάνατος. Τέτοια μπορεί να είναι η ψυχική οδύνη ενός ανθρώπου όταν αποχωρίζεται κάποιον αγαπημένο. Πόσο μεγάλο επίτευγμα είναι στ’ αλήθεια να καταφέρνεις να γίνεσαι «αγαπημένος» στις καρδιές των ανθρώπων… Γιατί η αγάπη, όπως και ο σεβασμός, δεν επιβάλλονται παρά μόνο εμπνέονται. Και για τη δική μου οικογένεια ο κος Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος αγαπημένος, όχι απλά αγαπητός. «Ο κύριος Δημήτρης», όπως πάντα τον προσφωνούσα παρά την αμοιβαία μας συμπάθεια και εκτίμηση, γιατί ο σεβασμός μου προς εκείνον δεν μου επέτρεπε να του απευθύνομαι στον ενικό.

Ο κος Δημήτρης Γκαραβέλας υπηρέτησε τα τελευταία δεκατρία χρόνια της θητείας του ως εκπαιδευτικός, από τη θέση του διευθυντή του Α’ Δημοτικού Σχολείου Μουζακίου. Πόσο αγάπησε αυτό το σχολείο και τους μαθητές του αυτός ο άνθρωπος! Το σκέπτομαι και συγκινούμαι βαθιά. Ενώ έμενε σε άλλο νομό και θα μπορούσε να έχει μία ίδια θέση κάπου πολύ πιο κοντά στο σπίτι του, εκείνος έκανε με απόλυτη αφοσίωση και συνέπεια αυτό το δρομολόγιο προς το δικό μας σχολείο, στη δική μας μικρή πόλη, κάθε μέρα του σχολικού έτους.

Πόσο τυχεροί εμείς όλοι που τα παιδιά μας είχαν έναν τέτοιο καλό διδάσκαλο! Τυχεροί όχι μόνο γιατί ήταν ένας εξαίρετος δάσκαλος με μεταδοτικότητα, ήρεμος στη διδασκαλία του, τρυφερός προς τους μαθητές του. Όχι μόνο γιατί αγαπούσε τα παιδιά μας και στεκόταν με ειλικρινές ενδιαφέρον πάνω από κάθε τους ανάγκη. Τυχεροί γιατί ο κος Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος με υψηλές ηθικές αξίες, με στάση ζωής ανεπίληπτη και αξιέπαινη. Τυχερά και τα παιδιά μας που πάνω στο δικό του παράδειγμα βάδισαν τα πρώτα, τόσο ευαίσθητα, σχολικά τους χρόνια. Εκείνος, με τη δική του στάση προς όλους, υπήρξε οδηγός και γνώμονας για τα παιδιά μας. Ένα ορθό παράδειγμα προς μίμηση.

Ο σπόρος φυτεύτηκε, λοιπόν. Και θα ανθίσει. Και θα καρπίσει. Κι οι καρποί θα είναι καλοί. Γιατί κι όλοι οι δάσκαλοι του σχολείου μας είναι καλοί. Και γιατί, όπως κι ο ίδιος ο κος Δημήτρης ευχήθηκε την τελευταία του μέρα κοντά στα παιδιά μας «είστε καλά παιδιά κι έτσι να συνεχίσετε».

Προς τι τόση στενοχώρια, λοιπόν; Απλό. Θα μας λείψει. Η φυσική του παρουσία. Η απαράμιλλη ευγένειά του. Η ορθή αυστηρότητά του όταν απαιτούταν. Η ανοιχτή του πόρτα προς όλους, η ανοιχτή του καρδιά, το ανοιχτό του μυαλό. Η φροντίδα του για το κάθε τι, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο. Πάντα εκεί, με όλη του την ψυχή, με όλες του τις δυνάμεις.

Ευχαριστούμε πολύ κε Δημήτρη που εκτελέσατε το σημαντικότατο λειτούργημά σας με τόση συνείδηση. Ευχαριστούμε που σταθήκατε άξιος κάτω από το βάρος της τεράστιας ευθύνης που επιφέρει η θέση του διευθυντή ενός δημοτικού σχολείου.

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να σας επιστρέφει κάθε μέρα, ως τα βαθιά σας γεράματα, τις καλοσύνες που κάνατε σε μας και στα παιδιά μας.

Έχετε πάντα την εκτίμηση, το σεβασμό και την αγάπη μας. Τα κερδίσατε επάξια.

Κατερίνα Ευαγγέλου – Κίσσα

www.logografis.gr




Total
0
Shares
Previous Article
maravaskostas4

Συγχαρητήρια Δημάρχου Πύλης στο νεοεκλεγέν ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Πύλης

Next Article
laiki syspeirosh thessalias

Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας: Πρόταση ψηφίσματος για την προστασία της λαϊκής κατοικίας