Το κεντρικό ερώτημα της ψήφου εμπιστοσύνης που έθεσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην προχθεσινή συζήτηση στη βουλή ήταν αν η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει ως το τέλος της τετραετίας ή όχι. Αν δοθεί το σήμα της σταθερότητας για την έξοδο από την κρίση. Αν συνεχιστεί η προσπάθεια για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας μας διεθνώς. Και στο ερώτημα αυτό απάντησε θετικά η απόλυτη πλειοψηφία της βουλής.
Με την ψήφο εμπιστοσύνης που πήρε εχθές από τη Βουλή, η κυβέρνηση κέρδισε μια σημαντική πολιτική μάχη. Η προσπάθεια που καταβάλλει η αντιπολίτευση εδώ και επτά μήνες να αποσταθεροποιήσει τον κυβερνητικό συνασπισμό με μοχλό τη συμφωνία των Πρεσπών δεν οδήγησε στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αλλά σε μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η αντιπολίτευση μόνο φθορά εισπράττει από όλη αυτή την ιστορία. Προκειμένου να πιέσει τον Π. Καμμένο, σύρθηκε σε ακροδεξιές θέσεις για τις Πρέσπες και υιοθέτησε πρακτικές πόλωσης και διχασμού. Έτσι, αντί να ρίξει την κυβέρνηση, κατάφερε απλώς να απομονώσει τον εαυτό της από τον μεσαίο χώρο, τον οποίο θεωρούσε σχεδόν στο τσεπάκι της το 2016, όταν πρόεδρος της Ν.Δ. εξελέγη ο Κ. Μητσοτάκης.
Η αντιπολίτευση δεν σύρθηκε στην τακτική αυτή από την άδολη πατριωτική ευαισθησία της ηγεσίας της. Αυτό που την ενδιέφερε ήταν να αποτρέψει τη συνέχιση και την ολοκλήρωση του μεταμνημονιακού κυβερνητικού προγράμματος, που συστηματικά αφαιρεί βάρη από τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας και επανεκκινεί την πραγματική οικονομία. Το κυβερνητικό έργο έχει πλέον έναν καθαρό ορίζοντα ακόμα οκτώ μηνών.
Στους επόμενους μήνες η νέα κυβερνητική πλειοψηφία θα περάσει στη βουλή την αύξηση του κατώτατου μισθού με ταυτόχρονη κατάργηση του ντροπιαστικού υποκατώτατου μισθού των νέων, τη ρύθμιση των 120 δόσεων για την ελάφρυνση δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών μας από τα βάρη και τα χρέη που σωρεύτηκαν στα χρόνια της κρίσης. Την προστασία της πρώτης κατοικίας με ένα συνολικό πλαίσιο στεγαστικής πολιτικής και την περαιτέρω πτώση της ανεργίας. Την ολοκλήρωση της συνταγματικής αναθεώρησης και την κατάργηση της άθλιας ρύθμισης περί ευθύνης υπουργών. Στην πορεία αυτή, η κοινωνία θα μπορεί να βλέπει όλο πιο καθαρά ποιος αγωνίζεται για τη στήριξή της και ποιος προσπαθεί να τη σπρώξει πίσω, στη διαρκή λιτότητα και το ασφαλιστικό Πινοσέτ.
Η ΝΔ και ο αρχηγός της αντί να παρουσιάσουν το πολιτικό τους σχέδιο στη βουλή, έχουν επιλέξει τη στρατηγική της έντασης και του διχασμού. Με στοχοποίηση βουλευτών, με απειλές και χαρακτηρισμούς, με συνθήματα και ύβρεις. Η ΝΔ δυστυχώς από ένα κόμμα της κεντροδεξιάς κατάντησε ένα «περίεργο υβρίδιο» όπως τόνισε ο πρωθυπουργός όπου συναντιούνται ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός του Κ. Μητσοτάκη και ο ακραίος δεξιός – ακροδεξιός λόγος των στελεχών από το ΛΑΟΣ. Δυστυχώς θλιβερό παρακολούθημα του Κ. Μητσοτάκη όπως φάνηκε και από τις πανομοιότυπες ομιλίες τους στη βουλή, η κ. Φώφη Γεννηματά.
Μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή χαράσσεται πάνω στα πραγματικά διλήμματα. Και η μάχη πάνω στα πραγματικά διλήμματα είναι το τελευταίο το οποίο θα ήθελε η Ν.Δ. Γι’ αυτό τόσον καιρό το παλεύει πότε με τον ακροδεξιό λαϊκισμό και πότε με αγώνα για την περικοπή των συντάξεων. Οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας μας επιβάλλεται να αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν. Απαιτείται καθαρή στάση.
Για το Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ Ν.Καρδίτσας
Κρύος Πάνος
