Η κοινωνική μέριμνα βασικό καθήκον της Αυτοδιοίκησης: Η Ρόδος άργησε…
Γράφει ο Δημήτρης Παπακώστας
Συγκλόνισε όλους μας η περιπέτεια της 9χρονης μαθήτριας στη Ρόδο, που λιποθύμησε λόγω ασιτίας και ανεργίας της μητέρας της (μονογονεϊκή οικογένεια), σύμφωνα με τα ρεπορτάζ.
Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κοινωνικής αλληλεγγύης του Δήμου Ρόδου, δήλωσε ότι η μητέρα δεν είχε, ποτέ στο παρελθόν, προσφύγει στην υπηρεσία του Δήμου για βοήθεια και στήριξη.
Η μητέρα εργαζόταν στον τουριστικό τομέα τα προηγούμενα χρόνια και ζούσε αξιοπρεπώς τα δύο παιδιά της, μόνη της.
Η Πανδημία έχει τσακίσει τον τουρισμό και τα ξενοδοχεία δεν έχουν ανοίξει ακόμη. Πάνω από 200.000 εργαζόμενοι, άνεργοι, χωρίς προοπτική…
1. Το νησί της Ρόδου, ένα από τα μεγαλύτερα της Χώρας μας, με τοπικό κατακεφαλήν ΑΕΠ αυξημένο, το πενταπλάσιο του τοπικού ΑΕΠ της ορεινής Αργιθέας.
Προφανώς, λόγω της ευζωΐας,της οικονομικής ευμάρειας όλων των χρόνων, πριν την πανδημία, …πιάστηκαν απροετοίμαστοι όλοι οι προνοιακοί φορείς του νησιού.
Η Αυτοδιοίκηση, η κρατική Πρόνοια, η τοπική Εκκλησία …. άργησαν!
2. Όμως, βάσει της νομοθεσίας και της αποστολής της τοπικής αυτοδιοίκησης – εγγύτερη εξουσία στον πολίτη – οι Δήμοι και Κοινότητες έχουν βασικό καθήκον την κοινωνική μέριμνα υπέρ των Αδυνάτων δημοτών τους.
– Οφείλουν να δρουν, αυτεπαγγέλτως, να εντοπίζουν τα αδύναμα μέλη της κοινωνίας τους, με διακριτική έρευνα και επιτόπιες επισκέψεις.
3. Είτε για λόγους αξιοπρέπειας ή δισταγμών, είτε φοβιών (τι θα πει ο κόσμος, στιγματισμό κλπ) ή μη ενημέρωσης για τα δικαιώματα τους, μερικοί έχοντες ανάγκες αρνούνται να ζητήσουν βοήθεια, να προσφύγουν στις κοινωνικές δομές των δήμων (κέντρο Κοινότητας / ψυχολόγο – κοινωνική λειτουργό* Βοήθεια στο Σπίτι – αρμόδια Αντιδημαρχία κοινωνικής αλληλεγγύης).
Για τους ίδιους λόγους, δεν απευθύνονται στον ιερέα της ενορίας τους, τους επιτρόπους ή στην κρατική Πρόνοια.
4. Έχουμε, υπογραμμίσει το πρόβλημα με παλιότερες δημοσιεύσεις, αποτελεί υποχρέωση οι εργαζόμενοι στις κοινωνικές δομές, με επιμέλεια των αρμόδιων αιρετών και την παραχώρηση μέσων, να βγαίνουν από τα γραφεία τους ορισμένες μέρες, να επισκέπτονται κοινότητες και οικισμούς του Δήμου μας, να συνομιλούν με κατοίκους, με μητέρες ανηλίκων, με παιδιά, με μοναχικές γιαγιάδες και παππούδες, με ΑΜΕΑ, με εξαρτημένους νέους (αλκοόλ κ.α).
* Έχουμε την τύχη, να λειτουργούν στην περιοχή δύο χρήσιμες Δομές:
Α. Κέντρο Κοινότητας, με ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό / στα Βραγκιανά για όλη την Αργιθέα, από Μάιο 2018 (μέσω ΕΣΠΑ Θεσσαλίας).
Β. Βοήθεια στο Σπίτι, με 4 γυναίκες, από το 2003. (Έδρα Αγορασιά Ανθηρού για όλα τα χωριά).
* Όμως, πολλοί δημότες δεν γνωρίζουν, ποια τα καθήκοντα, ο ρόλος και η προσφορά τους.
* Δεν έχουν δεί, ένα ενημερωτικό δελτίο, έναν απολογισμό δράσεων, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων εργαζομένων να προβάλλουν το έργο τους.
Φυσικά, η όποια δημοσιότητα θα σέβεται τα ονόματα, τα προσωπικά δεδομένα.
5. Η Δημοτική Αρχή, οφείλει να συνδράμει όλους τους αδύναμους συμπολίτες.
Να μην αρκείται στους δικαιούχους του επιδόματος – “ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα”, μέσω ΤΕΒΑ της περιφέρειας Θεσσαλίας (πόροι ΕΣΠΑ).
Χρειάζονται στήριξη οι μοναχικές υπερήλικες (άνω των 75 ετών), που λαμβάνουν μόνο σύνταξη γήρατος ΟΓΑ των 330€ μηνιαία.
Τα ανήλικα παιδιά, άπορων οικογενειών ή με χαμηλό εισόδημα.
Τα εξαρτημένα άτομα λόγω αλκοόλ, που δυστυχώς ταλανίζει τα χωριά.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να προλαμβάνει ! Όχι να δρα εκ των υστέρων….
Μετά την πανδημία, η οικονομική ύφεση, η φτωχοποίηση είναι δίπλα μας…
Δυστυχώς, η Δημοτική Αρχή Αργιθέας δεν άνοιξε το ταμείο, όσο έπρεπε…
Κάτω από 10.000€ έχει διαθέσει έως σήμερα για κοινωνική πολιτική.
Είχαμε προτείνει να δοθεί ένα πρώτο ποσό 60.000€, από Μάρτιο έως Ιούνιο.
Από ενισχύσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, ίδιους πόρους (μισθώματα κεραιών κινητής τηλεφωνίας, Υδροηλεκτρικών κλπ).
– Για ίδρυση Δημοτικού Κοινωνικού Παντοπωλείου, σε σύμπραξη με Ενορίες.
– Για εξοπλισμό Ιατρείων και στήριξη Γιατρών μας.
Τονίζουμε για πολλοστή φορά: οι Δομές, δεν έγιναν για τις θέσεις εργασίας.
Πρωτίστως, ιδρύθηκαν για τη μέριμνα αδυνάτων συμπολιτών μας.
Όλοι οι εργαζόμενοι στον Δήμο, πρέπει να προσφέρουν εργασία ανάλογη της θέσης και αποδοχών τους.
Είναι και θέμα δικαιοσύνης και ισοτιμίας, έναντι όλων των υπαλλήλων!
Η κοινωνική προστασία, η αλληλεγγύη είναι δικαίωμα των πολιτών και βασικό καθήκον των Αιρετών της ΤΑ.
Η τήρηση της νομοθεσίας και η εφαρμογή των προεκλογικών υποσχέσεων, μονόδρομος για τις τοπικές Εξουσίες….
Δημήτρης Παπακώστας
