Φανή Τσιρογιάννη: Η γυναίκα στα χειρότερά της
Σύμφωνα με ψήφισμα του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου του 1999, ορίστηκε η σημερινή μέρα ως <<Διεθνής Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών>>, θέλοντας έτσι να αναδείξει ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο πέρασμα των αιώνων.
Από το παρελθόν, η βία των γυναικών ήταν πολύ έντονη, λόγω της κοινωνικής της θέσης. Ο ξυλοδαρμός, ο σωματικός βιασμός, η λεκτική βία, η απαξίωση υπήρχε στην καθημερινότητα των γυναικών όπου ήταν υποχρεωμένες να τα υποστούν είτε από το σύζυγο είτε από την οικογένεια.
Στις μέρες μας, παρόλο που η γυναίκα έχει χειραφετηθεί και έχει τα ίδια δικαιώματα σε μορφωτικό, εργασιακό και πολιτικό επίπεδο, δυστυχώς εξακολουθεί να βιώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό την έμφυλη βία. Η κακοποίηση όχι μόνο δεν έχει τάσεις εξάλειψης, αλλά χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ραγδαία! Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό, που νομίζει κανείς πως η θέση της γυναίκας, είναι σαν αυτή που είχε στο ΜΕΣΑΙΩΝΑ!!
Συμμετέχει με σπουδαίο ρόλο σε μεγάλα φόρουμ…. θα αγνοηθεί! Αναζητεί εργασία …. θα παρενοχληθεί ! Είναι όμορφη…. θα πεταχτεί από τα βράχια! Έχει δικής δουλειά….. θα πνιγεί από τα μπράτσα του συζύγου! Θέλει διαζύγιο….. θα σκοτωθεί με καραμπίνα! Είναι μικρό κορίτσι…. θα βιαστεί και θα κακοποιηθεί βάναυσα από τον πατέρα, τον παππού, το νονό, το θείο, τον προπονητή!!
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχει προστεθεί και μια άλλη μορφή βίας, <<η κυβερνο-βία>>. Έτσι, η βία κατά των γυναικών παίρνει<< ψηφιακή διάσταση>>. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρτώνται στο διαδίκτυο προσωπικά δεδομένα των γυναικών κυρίως με σεξουαλικό περιεχόμενο χωρίς τη συγκατάθεσή της. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το χλευασμό και την προσβολή της. Είναι τέτοια η ντροπή της , όπου συρρικνώνεται και παύει να διεκδικεί οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα. Πολλές φορές το θύμα, υπό την απειλή του συνεχιζόμενου διασυρμού, με την κοινοποίηση τέτοιων πληροφοριών, εξακολουθεί να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις αυτών των<< διεστραμμένων μυαλών>>.
Πρέπει να αναπροσδιοριστούμε ως κοινωνία. Να θέσουμε ιδανικά και αξίες από την αρχή στη σωστή τους βάση. Να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να βλέπουμε το διπλανό μας ως συνάνθωπο. Το οφείλουμε στα νέα κορίτσια που θέλουν να ξεκινήσουν τη ζωή τους. Φοβούνται να κυκλοφορήσουν μόνες τους για να μη βιαστούν! Φοβούνται να ερωτευθούν γιατί δεν ξέρουν πού θα μπλέξουν! Φοβούνται να κάνουν οικογένεια για να μην είναι τα επόμενα θύματα!
Είναι σημαντικό ότι στην ΕΕ ,1στις 2 γυναίκες (53%) περιορίζουν τις μετακινήσεις τους σε δημόσιους χώρους από φόβο μήπως υποστούν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.
Δεν έχουμε άλλο χρόνο…… ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΤΟ!!
