Ένας χρόνος μετά τον “Ιανό”. Γιατί πνίγηκε η Καρδίτσα; Άκρα του τάφου σιωπή από τους υπεύθυνους.
Του Φώτη Αλεξάκου
Πέρασε ένας χρόνος από τον “Ιανό” και την μεγαλύτερη καταστροφή που έζησε η Καρδίτσα χωρίς να γίνει η παραμικρή ενέργεια παρεμπόδισης των νερών στην πόλη.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη.
Οι υπεύθυνοι – Αγοραστός, Τσιάκος και υπηρεσίες της Περιφέρειας σφυρίζουν αδιάφορα μιλώντας για μεγάλο φαινόμενο και αδυναμία ανθρώπινης παρέμβασης.
Η απάντηση σε αυτή την “παιδική” δικαιολογία είναι πολύ απλή. Όταν το μεγαλύτερο ύψος του νερού που μπήκε στην πόλη, στην γέφυρα του Γάβρα στην επαρχιακή οδό Καρδίτσας – Αγιοπηγής, δεν ξεπέρασε τα 40 εκατοστά, είναι δυνατόν να μην μπορούσε να αναχαιτιστεί;
Ποια ήταν η ανθρώπινη παρέμβαση που απέτυχε;
Για αδυναμία ανθρώπινης παρέμβασης μιλάς όταν κάνεις την προσπάθεια και αποτυγχάνεις. Όταν αγνοείς στοιχειωδώς ότι το ανάχωμα στον ποταμό Γάβρα προστατεύει την πόλη και δεν κάνεις τίποτα για αυτό πως μπορείς να λες τέτοιο ψέμα;
Αφήστε, που από το φόβο της ποινικής δίωξης, οι υπεύθυνοι, δήλωσαν ότι το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου 2020 επισκέφθηκαν τα ποτάμια. Δεν πρόσβαλλαν με αυτό τη νοημοσύνη μας; Αν πήγες το πρωί στα ποτάμια, που έβρεχε ελάχιστα και όταν το φαινόμενο πήρε διαστάσεις κοιμόσουν τον ύπνο του δικαίου τότε πρέπει να κατηγορηθείς για δόλο και όχι για βαριά αμέλεια.
Υπήρξαν και κάτι υποστηρικτικές – για τους υπευθύνους – αναλύσεις που μίλησαν για μεγάλο ύψος βροχόπτωσης, χωρίς όμως να λάβουν υπόψη ότι το ανάχωμα του Γάβρα έπαθε εκτεταμένες ζημιές, σε μήκος μεγαλύτερο των 150 μ., στο ύψος της Παπαράντζας και όλο το νερό της λεκάνης από τον Άγιο Γεώργιο, Μητρόπολη, Γεωργικό κ.λπ. εκτονώθηκε εκεί και πήγε προς Παλιοκκλήσι, Αρτεσιανό χωρίς να μπει στην πόλη. Όταν αυτή την ποσότητα νερού δεν την αφαιρείς από τους υπολογισμούς σου, είναι σαν να προσπαθείς να μετρήσεις την χωρητικότητα ενός τρύπιου κουβά με ακρίβεια κυβικού χιλιοστού. Πράγματι αν δεν έσπαγε το ανάχωμα στο ύψος της Παπαράντζας τότε το φαινόμενο θα ήταν μη διαχειρίσιμο και οι ζημιές στην πόλη πολύ μεγαλύτερες. Από την ώρα που “έφυγε” από εκεί σχεδόν η μισή ποσότητα νερού το φαινόμενο ήταν αντιμετωπίσιμο.
Αρκεί βέβαια να γινόταν κάτι. Το μεγάλο ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί δεν έκαναν τίποτε; Για όσους γνωρίζουμε τα πράγματα, η απάντηση είναι και γιατί δεν ήξεραν και γιατί απουσίαζαν. Μόνο ο κ. Νούσιος ήταν στο γραφείο του αλλά για να αντιμετωπίσει προβλήματα στο οδικό δίκτυο και όχι το πλημμυρικό φαινόμενο.
Η ευθύνη τελικά μεταπίπτει στους Αγοραστό, Τσιάκο. Ο πρώτος γιατί δεν αναζήτησε υπηρεσιακές ευθύνες άρα ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη και ο δεύτερος γιατί μετά από μια δεκαετία στα πράγματα εκ των οποίων εννιά χρόνια αντιπεριφερειάρχης που είχε την απόλυτη ευθύνη, αγνοούσε και τα στοιχειώδη.
Σε παλιότερο άρθρο μου έγραψα αναλυτικά για το πως πνίγηκε η Καρδίτσα και πως μπορούσε να σωθεί.
Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Αν όμως έκανα κάποιο λάθος γιατί δεν υπήρξε αντίλογος; η απάντηση είναι προφανής. Γιατί ξέρουν ότι είχα δίκιο. Πνίγηκε η πόλη από την ανεπάρκειά τους.
Συνοπτικά επαναλαμβάνω ότι το μέγιστο ύψος νερού του “ποταμιού” που μπήκε στην πόλη ήταν 40 εκατοστά (επισυνάπτονται φωτογραφίες που δείχνουν μέχρι που το νερό “έφαγε” το 3Α). Τα αδρανή υλικά που χρειάζονταν για την ενίσχυση του αναχώματος, για να μην μπει νερό στην πόλη, δεν ξεπερνούσαν τα 700 κ.μ. και μπορούσαν να μεταφερθούν σε πολύ λίγες ώρες.
Έχουν λοιπόν τεράστιες ευθύνες που θα τους ακολουθούν σε όλη τη ζωή τους, όσο και αν προσπαθούν να στρεβλώσουν την πραγματικότητα μέσω κάποιων μέσων ενημέρωσης που τους υποστηρίζουν προβάλλοντας μόνο τη δική τους άποψη.
Η συμπεριφορά τους την επόμενη μέρα ίσως ήταν χειρότερη.
Είπαν μετέτρεψαν την κρίση σε ευκαιρία. Πιθανόν να έχουν δίκιο όσον αφορά στους εαυτούς τους.
Θα επανέλθω για την επόμενη μέρα σχετικά με την καταιγίδα των αναθέσεων και τον κάκιστο τρόπο των αποζημιώσεων.
*Ο Φώτης Αλεξάκος είναι πρώην Νομάρχης και Δήμαρχος Καρδίτσας
