Στη βουβαμάρα της παρατεταμένη καραντίνας, τα ποδοβολητά και το χλιμίντρισμα των αλόγων, ο κουρνιαχτός απ τα πεδία των μαχών, οι ντουφεκιές και οι ήχοι απ τα γιαταγάνια που σταυρώνονται στον αέρα, θα σφυρίζουν αιώνια στ αφτιά της ιστορίας.
Εκκωφαντική σιωπή..
200 χρόνια μετά, ο σύγχρονος ραγιαδισμός δεν έχει πια σύνορα.. Παγκόσμια ειρήνη, παγκόσμια συστήματα υγείας και πρόληψης ζητά ο μέσος σημερινός Ανθρωπος κάθε εθνικότητας, κάθε πολιτισμού και θρησκείας.
Ας κάνουμε πέρα τα παραπετάσματα “των μέσων μαζικής ενημέρωσης” κι οτι θολώνει το μυαλό.
Ας μετατρέψουμε τους ρόλους και τους τίτλους από σανίδα ναυαγού σε γραφίδα ιστορίας για τον τόπο.. Ας ήμαστε καχύποπτοι με τους λίγους και τους δυνατούς ή καλύτερα με τα λόγια των ηρώων μας:
“Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!
“Ως φόρο τιμής, βουβό στεφάνι, σήμερα μέρα που είναι, ΤΩΡΑ, οφείλουμε να δούμε την ουσία, να ορθώσουμε ανάστημα, ν’ αναζητήσουμε απλωμένα χέρια για να ΠΡΑΞΟΥΜΕ τα ανάλογα.
Δικαίωμα κι υποχρέωση στο όνομα του πολιτισμού.
