Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

«8 Μάρτη: παγκόσμια ημέρα της γυναίκας»

Xrysoula Katsavria

Μια αντίσταση και ένας αγώνας χωρίς ημερομηνία λήξης.

8 Μάρτη, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Ημέρα συμβολική, για να τιμούμε και να θυμόμαστε όλες εκείνες τις γυναίκες που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή κάθε αγώνα και διεκδίκησαν δικαιώματα και ελευθερίες.

8 Μάρτη 1857. Η ιστορική εξέγερση των εργατριών στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης, άναψε τη σπίθα του φεμινιστικού κινήματος, της αντίστασης και της αλληλεγγύης των γυναικών. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι γυναίκες διαχρονικά γέμισαν τους δρόμους ζητώντας ισότητα, καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας, δικαίωμα ψήφου και συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, ειρήνη.

Γυναίκες που διαδήλωσαν για τα στοιχειώδη και τα αυτονόητα, φωνάζοντας τολμηρά συνθήματα όπως «δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου, θέλω να είμαι ο εαυτός μου» και «ψωμί και τριαντάφυλλα» με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την ποιότητα ζωής. Γυναίκες καθημερινές που κέρδισαν το σεβασμό και μια τιμητική θέση στην ιστορική μνήμη της ανθρωπότητας. Μια αντίσταση και ένας αγώνας χωρίς ημερομηνία λήξης. Οι κατακτήσεις τους έγιναν η ζωή μας σήμερα. 164 χρόνια από κείνη την πρώτη μαζική εξέγερση, η ισότητα εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Η θέση της σύγχρονης γυναίκας έχει βελτιωθεί. Όμως παρά τη μορφωτική της εξέλιξη, τη δυναμική της, την κορυφαία προσφορά της σε όλους τους τομείς, η γυναίκα εξακολουθεί να υποτιμάται, να έχει λιγότερες επιλογές, να βιώνει ανισότητες και πολλαπλές μορφές βίας στο σπίτι, την εργασία, τους δημόσιους χώρους. Η πρόσβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων εξακολουθεί να παραμένει μικρή.

Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται φέτος σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες.

Η πανδημία, μια επώδυνη εμπειρία για όλους, οξύνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες. Η ισότητα και τα δικαιώματα μπαίνουν στο περιθώριο. Στην Ελλάδα βιώνουμε τις αντιλαϊκές φιλελεύθερες  πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ, που με πρόσχημα τη διαχείριση της πανδημίας, απειλούν δικαιώματα και διαχρονικές κατακτήσεις του εργατικού και γυναικείου κινήματος, κοινωνικές παροχές που εξυπηρετούσαν την συμφιλίωση επαγγελματικής, οικογενειακής και προσωπικής ζωής. Η ανεργία πλήττει περισσότερο τις γυναίκες. Αυξάνεται η ανάγκη των γυναικών για εργασία στο σπίτι και στην φροντίδα ατόμων του οικογενειακού περιβάλλοντος που δεν πληρώνεται, συχνά δεν αναγνωρίζεται και δημιουργεί συνθήκες διαρκούς καταπίεσης.

Οι γυναίκες, στην πρώτη γραμμή, αγωνίζονται ν’ ανταποκριθούν στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες με αφοσίωση στο έργο που αντιστοιχεί στην κάθε μια. Εργαζόμενες στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης, πωλήτριες στα σουπερμάρκετ, μητέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια της τηλεργασίας τους το σπίτι. Γυναίκες που αναλαμβάνουν σκληρές και χαμηλά αμειβόμενες εργασίες, χωρίς δικαιώματα με τον βραχνά της ανεργίας και της παρενόχλησης. Γυναίκες που έχασαν τη δουλειά τους ή βρίσκονται σε καθεστώς επισφαλούς εργασίας, αναπληρώτριες, ωρομίσθιες, με μερική ή μηδενική πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση. Μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, γυναίκες ηλικιωμένες με χαμηλά εισοδήματα. Γυναίκες θύματα βίας και ενδοοικογενειακής, που τα περιοριστικά μέτρα εγκλώβισαν στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Γυναίκες πρόσφυγες, θύματα πολλαπλής κακοποίησης, που ζουν στο φόβο και τις απάνθρωπες συνθήκες των καταυλισμών. Ανοιχτή πληγή η εμπορία νεαρών γυναικών. Καθημερινά δίπλα μας, γυναίκες που παλεύουν, που υποφέρουν, που υπομένουν, αλλά και γυναίκες που δε διστάζουν να διαμαρτυρηθούν, να καταγγείλουν, ν’ αναζητήσουν βοήθεια, ν’ απομακρυνθούν από τοξικές σχέσεις. Η εμφάνιση στην Ελλάδα του κινήματος «me too», οι θαρραλέες αποκαλύψεις σεξουαλικής κακοποίησης, που ήρθαν πρόσφατα στη δημοσιότητα και μας συγκλόνισαν, αναδεικνύουν τον ζόφο του συστήματος σε όλους τους τομείς, τη διαπλοκή, τη συγκάλυψη, την αδράνεια των αρμόδιων αρχών αλλά και την τραγική έλλειψη δομών υποστήριξης των θυμάτων.

Οι γυναίκες, ζούμε σήμερα τη μεγάλη κρίση της δικής μας εποχής.

Πρωτοστατούμε στα κινήματα και τον αγώνα της ανθρωπότητας για δικαιοσύνη, δημοκρατία και μια κοινωνία σεβασμού των ανθρωπίνων αξιών. Η ισότητα είναι μια πρόκληση που μας αφορά όλους!

Διεκδικούμε ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλους.

Διεκδικούμε ενίσχυση της δωρεάν δημόσιας παιδείας και ίση πρόσβαση κοριτσιών και αγοριών στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Ένταξη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα προγράμματά της.

Μόνιμη και σταθερή  εργασία για όλες και όλους (όχι μονιμοποίηση της τηλεργασίας).

Ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Πλήρη προστασία της κύησης, της μητρότητας και της γονεϊκότητας.

Διεκδικούμε ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (πρωτοβάθμιες δομές περίθαλψης, παιδικούς σταθμούς, γηροκομεία). Λειτουργία σε κάθε νομό, δημόσιων δομών πρόληψης της βίας και υποστήριξης των θυμάτων (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομική, ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη).

Καμιά ανοχή στην παρενόχληση στους  χώρους εργασίας.

Άμεση εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, δηλαδή της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ορίζει τον κώδικα και τις πολιτικές για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

Είμαι γυναίκα. Μητέρα, σύζυγος, κόρη, εργαζόμενη, νοικοκυρά, ενεργή πολίτης.

Σε μια κοινωνία  πολύ αυστηρή με τις γυναίκες, παλεύω να τα καταφέρω σ’ όλους αυτούς τους δύσκολους και σημαντικούς ρόλους. Να είμαι καλή μάνα και να συνδυάζω τη μητρότητα με την εργασία. Να είμαι αποτελεσματική στην δουλειά μου αλλά και σωστή σύζυγος. Να είμαι παρούσα ως ενεργή πολίτης, να συμμετέχω στα κοινά, να προσφέρω στον συνάνθρωπο, στην κοινωνία. Να είμαι δημιουργική, να είμαι δυνατή, να διεκδικώ να ζήσω τη ζωή μου χωρίς συμβιβασμούς.

Στις θλιβερές που ζούμε, δεν είναι καθόλου εύκολο μια γυναίκα να ισορροπήσει τα πρέπει με τα θέλω της. Να έχει άποψη και να πολεμά γι’ αυτή.

Οι γυναίκες, μέσα από την βαθιά γνώση του εαυτού μας, γεμίζοντας συστηματικά το μυαλό και τις ψυχές μας με αγάπη, σεβασμό, αλληλεγγύη,  μπορούμε να διαδραματίσουμε  καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία .

 Μαζί θα βρούμε τρόπο να ξεπεράσουμε ότι μας πληγώνει! 8 Μάρτη. Ημέρα αναστοχασμού και όχι γιορτή!

Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου

πρ. Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας




Total
0
Shares
Previous Article
dimos Karditsas with logo

Βοήθεια προς τους σεισμοπαθείς θα στείλει ο Δήμος Καρδίτσας

Next Article
Asimina Skondra 656

Ασ. Σκόνδρα: «Ημέρα της γυναίκας - Να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη»