Ο θησαυρός μας
Αφιερωμένο στο δικό μου θησαυρό τη γιαγιά μου …
Γράφει η Αγλαΐα (Λία) Ρογγανάκη
Είμαι ακόμα εδώ και ακόμα έχω δύναμη και θέληση για ζωή.Έχω μεγαλώσει, το δείχνουν άλλωστε οι ρυτίδες στο πρόσωπο μου ,που φανερώνουν πως γέλασα και έκλαψα αλλά παράλληλα αγωνίστηκα ,μεγάλωσα και φρόντισα μια οικογένεια. Σήμερα και αν είναι το βάδισμα μου πιο αργό, έχω ακόμα μέσα μου δύναμη και διάθεση για να προσφέρω.
Η γιαγιά μου ήταν ένας δυνατός άνθρωπος, πάντοτε έδινε πολλά και ζητούσε ελάχιστα. Η στάση ζωής της, η γενναιότητα ψυχής, η στωικότητα και η πίστη της ,ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος μου έδωσε πολλά μαθήματα ζωής, κυρίως αυτή μου όξυνε την ενσυναίσθηση και την ανάγκη για προσφορά που καθόρισε τη μετέπειτα πορεία μου.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat οι πληθυσμοί της Ευρώπης γερνούν γρήγορα λόγω του χαμηλού ποσοστού γεννήσεων και του αυξανόμενου προσδόκιμου ζωής.
Ο σαφής προσδιορισμός της ηλικίας κατά την οποία ξεκινά το γήρας δεν είναι εύκολος. Άλλωστε η χρονολογική ηλικία δεν εκφράζει απαραίτητα την βιολογική ηλικία. Ωστόσο συνήθως θεωρούμε την έναρξη της τρίτης ηλικίας στο 65ο έτος που συνδέεται και με την συνταξιοδότηση. Παράλληλα η γηριατρική διαχωρίζει την τρίτη ηλικία σε τρεις κατηγορίες 1/Νέοι 3ης ηλικίας ,2/Μεσήλικες 3ης ηλικίας ,3/Υπέργηροι 3ης ηλικίας
Η μόνη βεβαιότητα για όλους ανεξαιρέτως, εφόσον θα έχουμε την τύχη της φυσικής εξέλιξης της ζωής μας, είναι το γήρας. Παρόλα αυτά πολλές φορές ξεχνάμε ή αμελούμε τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Ενώ συχνά τους αντιμετωπίζουμε ως βάρος, παρά ως ένα σημαντικό και πολύτιμο κομμάτι της κοινωνίας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) υιοθέτησε το 2002 την έννοια της ενεργού γήρανσης. Ενεργός γήρανση σημαίνει ότι η ζωή συνεχίζεται αμείωτη και επομένως η κοινωνία οφείλει να εκτιμά και να τιμά τη συμβολή των ηλικιωμένων και να τους παρέχει ευκαιρίες για να εξακολουθούν να εργάζονται και να μοιράζονται τις εμπειρίες και την πείρα τους με τους νεότερους, να εξακολουθούν να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία ως ισότιμα μέλη της, και να ζουν όσο το δυνατόν πιο υγιείς και δραστήριοι, απολαμβάνοντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Στις σημερινές συνθήκες οι οικογένειες χρειάζονται την αλληλεπίδραση και την αλληλοϋποστήριξη, για μια καλύτερη ποιότητα ζωής τόσο των νεότερων όσο και των ηλικιωμένων .Είναι λοιπόν σημαντικό να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το γήρας και τους ανθρώπους της Τρίτης Ηλικίας.
Οι ηλικιωμένοι έχοντας το πλεονέκτημα του ελεύθερου χρόνου, μπορούν να συνεισφέρουν στην οικογένεια και στην κοινωνία με την απασχόληση των εγγονιών τους, ή να φέρουν εις πέρας υποχρεώσεις των νεότερων που δυσκολεύονται. Σημαντικό επίσης στη σημερινή εποχή, είναι το θέμα της οικονομικής υποστήριξης που παρέχουν στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους.
Οι ικανότητες, οι εμπειρίες και οι γνώσεις, που έχουν αποκτήσει οι ηλικιωμένοι στη διάρκεια όλης τους της ζωής είναι θησαυρός. Εάν τους εντάξουμε στην παραγωγική διαδικασία, ζητώντας τους να προσφέρουν εθελοντικά σε τομείς που δεν απαιτούν ρώμη και σύγχρονη τεχνογνωσία, αλλά εμπειρία και γνώση, αυτοί θα νοιώσουν χρήσιμοι και ζωντανοί και εμείς θα βγούμε κερδισμένοι.
Ας προσπαθήσουμε να περνάμε λίγο παραπάνω χρόνο μαζί τους και ας ακούσουμε εκείνη την ιστορία, που έχουν να μας πουν (κι ας την έχουμε ξανακούσει).
Λένε ότι το μέλλον ενός τόπου εξαρτάται από τους νέους. Τις περισσότερες φορές όμως, οι ηλικιωμένοι είναι αυτοί που δίνουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Ας τους αφήσουμε να είναι ενεργό μέρος της ζωής μας, άλλωστε είναι ο θησαυρός μας!
Αγλαΐα (Λία) Ρογγανάκη
Γενικός Οικογενειακός Ιατρός
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου
Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων Περιφέρειας Θεσσαλίας
Πρόεδρος Κέντρου Πρόληψης Καρδίτσας
