Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου για το παρόν νομοσχέδιο, θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια για όσα ακούστηκαν σήμερα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου.
Θα ξεκινήσω με τις τοποθετήσεις των Βουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η αλήθεια είναι ότι οι τοποθετήσεις σας μου προκάλεσαν και απορία, αλλά και θλίψη. Η απαξίωση του νομοσχεδίου, ενός νομοσχεδίου που λύνει όχι πολλά, αλλά λίγα από τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στον εργασιακό χώρο. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό βοηθάει στον κοινό μας σκοπό, ώστε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους.
Βεβαίως, έχω να πω περισσότερα για τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Κατ’ αρχήν, δεν είναι εδώ ο κ. Δένδιας, αλλά θα ήθελα να αναφερθώ στο σχόλιο του. Εμείς, κ. Δένδια, οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κοιμόμαστε και δεν ξυπνάμε με τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Απ’ αυτή τη θέση που μας έδωσε ο ελληνικός λαός, ζούμε μόνο με την ευθύνη και την αγωνία να μπορέσουμε να προσφέρουμε στην Ελλάδα αυτό που πραγματικά της αξίζει.
Εσείς, λοιπόν, που αντιλαμβάνεστε τη χώρα ως λάφυρο, αντιμετωπίζετε κι εσείς αυτό το νομοθέτημα με θράσος και αλαζονεία. Δεν άκουσα καθόλου αυτοκριτική για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, για την κατάρρευση του ασφαλιστικού, για την επιτροπεία και τα μνημόνια, τα οποία εσείς τελικά επιβάλατε.
Πραγματικά, η συζήτηση στο ελληνικό Κοινοβούλιο θα πρέπει να γίνεται σε ένα άλλο επίπεδο και να μην είναι τόσο επιφανειακή, γιατί δεν προσβάλλουμε τους εαυτούς μας ή το ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά αυτούς που μας φέρνουν εδώ.
Θα συνεχίσω την τοποθέτησή μου στο νομοσχέδιο.
Με το βλέμμα, λοιπόν, στην κοινωνία και με στόχο την επίλυση χρόνιων προβλημάτων που την ταλανίζουν, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να ψηφίσουμε ένα από τα πιο σημαντικά, κατά τη γνώμη μου, νομοσχέδια. Στην Ελλάδα της κρίσης, των ανισοτήτων και των αδικιών –αποτέλεσμα των προηγούμενων κυβερνήσεων όπως είπα- που λεηλάτησαν τη χώρα και οικονομικά, αλλά και κοινωνικά, ερχόμαστε σήμερα να δημιουργήσουμε, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια και τις απαγορεύσεις δυστυχώς, ένα νέο σύστημα που θα διορθώσει βασικές παθογένειες, θα τιμωρήσει την παραβατικότητα και θα θωρακίσει τους πολίτες στον τομέα της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας.
Η εργασία και η θωράκισή της δεν θα πρέπει να αποτελούν την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα πάνω στον οποίο οικοδομείται κάθε κοινωνία.
Συμφωνώ με την τοποθέτηση του Υπουργού Οικονομίας, ο οποίος δήλωσε ότι αυτός ο νόμος θα είναι ένα από τα εργαλεία μας για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Πρώτος και βασικός άξονας του νομοσχεδίου είναι η αδήλωτη, η υποδηλωμένη, αλλά και η απλήρωτη εργασία. Γνωρίζουμε όλοι το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει στην Ελλάδα και ονομάζεται «μαύρη εργασία». Σ’ αυτόν τον επιβαρυμένο χώρο της εργασίας έρχεται να προστεθεί και ένα σχετικά νέο φαινόμενο, αυτό της υποδηλωμένης εργασίας.
Για πρώτη φορά θα βρίσκονται στη διάθεση των εργαζομένων μέσα ικανά να τους εξασφαλίσουν ό,τι νόμιμα τους οφείλεται. Η δυνατότητα έκδοσης διαταγής πληρωμής από τον εργαζόμενο σε βάρος του εργοδότη, καθώς και η εξυγίανση του δαιδαλώδους, χρονοβόρου και κοστοβόρου οικονομικού συστήματος, οδηγούν στην ενίσχυση και της διαδικασίας διεκδίκησης δεδουλευμένων αποδοχών και της γενικότερης θέσης των εργαζομένων σε περιπτώσεις καταστρατήγησης των δικαιωμάτων από τους εργοδότες τους.
Θα αναφέρω ενδεικτικά και πολύ συνοπτικά δύο σημαντικές ρυθμίσεις, κατά τη γνώμη μου. Είναι η δυνατότητα του ανέργου να λαμβάνει άμεσα πλέον επίδομα ανεργίας, χωρίς την προηγούμενη έκδοση δικαστικής απόφασης, καθώς μόνο η άρνηση πληρωμής από τον εργοδότη θεωρείται ότι αντιστοιχεί σε καταγγελία της μεταξύ τους εργασιακής σχέσης.
Μια δεύτερη σημαντική, κατά τη γνώμη μου, μεταρρύθμιση είναι η επέκταση και προσαρμογή των εργατικών δικαιωμάτων στον σύγχρονο χαρακτήρα της κοινωνίας, όπως η άδεια μητρότητας και σε γυναίκες που εμπλέκονται σε διαδικασία απόκτησης τέκνου με υιοθεσία και στον θεσμό της παρένθετης μητέρας.
Ο δεύτερος και εξίσου σημαντικός άξονας του νομοσχεδίου είναι η σύνδεση της ασφάλισης με τη δραστηριότητα και όχι με την ιδιότητα και αφορά τους μηχανικούς και τους δικηγόρους. Με το άρθρο 22 του νομοσχεδίου προβλέπεται η αποσύνδεση της υποχρέωσης υπαγωγής στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, πρώην ΤΣΜΕΔΕ, ΕΤΑΑ κ.λπ., από την ιδιότητα του εγγεγραμμένου στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος και στον αντίστοιχο, οικείο δικηγορικό σύλλογο.
Γίνεται, λοιπόν, μια σοβαρή και οργανωμένη προσπάθεια να εξαλειφθούν οι υφιστάμενες ανισότητες μεταξύ των ασφαλισμένων και για πρώτη φορά και σε συνέχεια του ασφαλιστικού νόμου, προωθείται η αρχή της ίσης μεταχείρισης και η σύνδεση -κάτι που προφανώς είναι πάρα πολύ λογική- της υποχρέωσης εισφορών με τη δραστηριότητα του κάθε ασφαλισμένου, αλλά και σύνδεσης του ποσού της εισφοράς με το εισόδημα του επαγγελματία.
Ένα άλλο μέρος του σχεδίου νόμου αφορά τα άτομα με αναπηρία.
Ψηφίζουμε, λοιπόν, σήμερα διατάξεις που προβλέπουν την πλήρη αναμόρφωση του κρατικού συστήματος, προκειμένου τα άτομα με αναπηρία να μην παγιωθούν ως μια περιθωριοποιημένη ομάδα, αλλά ως άτομα ειδικών ικανοτήτων με ενεργό συμμετοχή στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Το τελευταίο κομμάτι του νομοσχεδίου αφορά στην οργάνωση του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και έρχεται να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα με τη σοβαρότητα που τους αρμόζει.
Κλείνω εκφράζοντας την πεποίθησή μου πως το νομοσχέδιο αυτό μπορεί να έχει μόνο θετικό αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία. Αντανακλά την ανθρωποκεντρική προσέγγιση της σημερινής αριστερής Κυβέρνησης, με βασικό σκοπό την καταπολέμηση των ανισοτήτων και την εξάλειψη των κοινωνικών αδικιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπερψηφίζω το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου και καλώ να πράξετε κι εσείς το ίδιο, γιατί θα είναι ένας πολύ καλός και χρήσιμος για την κοινωνία μας νόμος.
Ευχαριστώ.
