Θεατρικό παιχνίδι στα πλαίσια του 33ου Π.Φ.Ε.Θ. Καρδίτσας
Ένα θεατρικό παιχνίδι – βιωματική δραστηριότητα οργανώθηκε στον Δ ΄ Παιδικό Σταθμό (Καμινάδων) την Παρασκευή 3 Μαρτίου με θέμα «Η ζωή δεν είναι όνειρο, παρά μονάχα καρναβάλι, με μάσκες και προσωπεία». Ήταν μια δράση συμμετοχής στα πλαίσια του 33ου Πανελλήνιου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας με τον συντονισμό της Προϊσταμένης του Παιδικού Σταθμού και παιδαγωγού θεάτρου κ. Σινάνη Σύλβιας που είχε και την σκηνοθετική επιμέλεια.
Στόχος του θεατρικού παιχνιδιού ήταν να δείξουμε στα παιδιά ότι μέσα στα εσώψυχα του ανθρώπου διαδραματίζεται ένας ανελέητος διαρκής αγώνας ανάμεσα στην ειλικρινή προσωπικότητα και στην υποκριτική ψεύτικη ζωή του. Ο άνθρωπος με τον υποκριτικό ρόλο που αναλαμβάνει στην κοινωνική ζωή στην πραγματικότητα βρίσκεται απομονωμένος μέσα στα τείχη που έκτισε ο ίδιος, στην οχύρωση του ατομικισμού που αποτελεί αντικοινωνική στάση.
Προσπαθεί να διατηρήσει μια εξωτερικά καλή εικόνα του εαυτού του προς τους άλλους, κρύβει την ανανδρία του και την πονηριά του, διότι το «φαίνεσθαι γίνεται σημαντικότερο του είναι». Ο λαός συνηθίζει να λέει «στη γειτονιά τριαντάφυλλο μα μες στο σπίτι αγκάθι» υπονοώντας τον υποκριτή της διπλανής αν όχι της δικής μας πόρτας. Μόνο, όταν οι απόψεις μας βρίσκονται σε συμφωνία με τις πράξεις μας, είμαστε πνευματικά έντιμοι. Συχνά όμως ο άνθρωπος προσπαθεί να νιώσει την προσωπικότητά του με ψεύτικα στολίδια, με ανύπαρκτες αρετές και φανταστικές ικανότητες που συμβάλουν στην αυτοκαταστροφή του. Προσποιείται ταπείνωση ενώ είναι αμετανόητος εγωιστής. Μιλάει για ηθική και ζητάει εφαρμογή των νόμων, ενώ ο ίδιος ζει ανήθικη ζωή και είναι παραβάτης των νόμων.
Όμως οι ανειλικρινείς και δόλιοι άνθρωποι κάποτε θα ξεσκεπαστούν και τα έργα τους θα γίνουν γνωστά. Διότι τι όφελος θα υπήρχε αν πληγώνουν διαρκώς τους ανθρώπους που τους αγαπούν και να έχουν συντροφιά την ανυπόφορη πραγματικότητα του εαυτού τους… Αντίθετα τα ζώα δεν φορούν μάσκες και δεν έχουν συναισθήματα που τα καταπιέζουν κάτω από προσωπεία. Δεν δημιουργούν νοσηρές καταστάσεις, διότι δεν υποκρίνονται.
Τα παιδιά έπαιξαν και ευαισθητοποιήθηκαν στα μηνύματα που τους δόθηκαν μέσω των ρόλων τους και δημιούργησαν τις δικές τους αλήθειες.
