Ο Αύγουστος σιγά σιγά τελειώνει και η καθιερωμένη καλοκαιρινή πορεία στον Όλυμπο έφθασε. Η ανταπόκριση των μελών ήταν μεγάλη αφού αυτή τη φορά αντί για την ηρεμία της θάλασσας προτίμησαν δικαίως τη δροσιά του Ολύμπου και του Ενιπέα. Έτσι αρχίσαμε το ταξίδι μας Σάββατο μεσημέρι για την αφετηρία του μονοπατιού στα Πριόνια. Προσεγγίζοντας το ολυμποσκέπαστο Λιτόχωρο ακολουθούμε τη σήμανση προς το βουνό των θεών. Αργοτερα αφήνουμε δεξιά την Γκορτσιά και σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουμε στα Πριόνια.
Αφού συγκεντρώθηκαν όλα τα μέλη γεμίσαμε τα παγούρια μας από τη μοναδική πηγή όλης της διαδρομής και πήραμε το μονοπάτι προς το καταφύγιο “Σπήλιος Αγαπητός” ή Ζολώτας. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά αντικρίζουμε τον καταρράκτη από όπου κερδίζουμε γρήγορα ύψος υπό τη σωτήρια σκιά οξιάς και πεύκης. Οι παλμοί ανεβαίνουν και ο ιδρώτας πέφτει βροχή μα η αφόρητη ζέστη υποχωρεί καθώς ο ήλιος βασιλεύει και το υψόμετρο αυξάνεται. Παρά το πλήθος των μελών η ομάδα είχε συνοχή και έφθασε πάνω σε περίπου τρεις ώρες.
Το σκηνικό μόλις φθάσαμε ήταν βγαλμένο από παραμύθι. Πάνω μας οι εντυπωσιακές κορυφές και τα μυτίκια. Γύρω μας πανάρχαια ρόμπολα και κάτω το φαράγγι του Ενιπέα. Αφού πήραμε μια ανάσα ο πολύ φιλικός Μάκης μας υπέδειξε τον χώρο διανυκτέρευσης και στη συνέχεια δειπνήσαμε. Καθώς σκοτεινιάζει δεν αργεί να έρθει και το σπιτικό τσιπουράκι σε επιτρεπτές πάντα ποσότητες, έτσι οι το κέφι οι ιστορίες και οι χοροί καλά κρατούν μέχρι το βράδυ.
Κυριακή έξι το πρωί είχαμε εγερτήριο και σε λίγο αρχίζουμε το μονοπάτι που ορθώνεται απαιτητικό πάνω από το καταφύγιο. Σε μισή ώρα περίπου φθάνουμε σε ένα μπαλκόνι-διάσελο. Απέναντι νωπές οι μνήμες από τη χειμερινή διάσχιση στις κορυφές Πάγος, Καλόγερος, Φράγκου Αλώνι. Ο ήλιος μόλις ανέτειλε και καθρεφτίζεται στα νερά του Αιγαίου. Μας συνεπήρε η γαλήνη και χωρίς περιττά λόγια συνεχίσαμε για τα Ζωνάρια.
Άγνωστες για πολλούς γωνιές της Ελλάδας, ιδιαίτερου φυσικού κάλους και με αυξημένη περιβαλλοντική προστασία, τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας αφού ο ΟΗΕ το 1981 χαρακτήρισε τον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου ως Διατηρητέο Οικοσύστημα της Παγκόσμιας Βιόσφαιρας (Δίκτυο NATURA 2000). Γι’ αυτό κανείς συναντά σπάνια είδη φυτών και αγριοκάτσικα που ζουν και κινούνται σε κοπάδια και σε κοιτούν σαστισμένα που βρέθηκες στα απάτητα λημέρια τους.
Στο μονοπάτι συναντήσαμε τη βάση της Κακόσκαλας όπου και χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Μία ομάδα ακολούθησε πορεία προς τον Μύτικα ενώ οι υπόλοιποι προς το οροπέδιο Μουσών.
Με τον καιρό σύμμαχο πέρναμε τα Ζωνάρια και φθάνουμε στο καταφύγιο «Γιώσος Αποστολίδης». Στη συνέχεια πορευόμαστε παρέα με τα αγριοκάτσικα προς την κορυφή Προφήτης Ηλίας (υψ. 2802 μ.) και από εκεί στο καταφύγιο Κάκαλος. Γύρω μας ένα πανόραμα κορυφών. Στεφάνι, Θρόνος του Δία, Τούμπα και Σκούρτα είναι μερικές.
Απο τον Κάκαλο παίρνουμε το λεγόμενο «Κοφτό» μονοπάτι προς το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός». Μεγάλη η υψομετρική και λίγο απότομο το μονοπάτι, περνάει δίπλα από σημάδια του χειμώνα. Μια μεγάλη χιονούρα μας θυμίζει μας ποιος είναι ο κυρίαρχος των βουνών.
Φτάνοντας στο καταφύγιο συναντήσαμε την ομάδα που ανέβηκε στον Μύτικα επιλέγοντας τη διαδρομή από τη Ζωνάρια προς τη βάση της Κακόσκαλας και όχι την κλασική από την κορυφή της Κακόσκαλας. Ήταν μια δύσκολη ανάβαση που δεν είχε ξαναγίνει από τον σύλλογό μας. Τέσσερα μέλη ανεβαίνοντας κάθετα σε ένα σηματοδοτημένο αλλά ανηφορικό πέρασμα μέσα από βράχια σε πολύ επικλινές έδαφος και με μεγάλο βαθμό δυσκολίας, σε μια διαδρομή διάρκειας 45 λεπτών περίπου που χρειάζονταν αυξημένη προσοχή και σταθερότητα κινήσεων βρέθηκε κάτω από τη βάση της Κακόσκαλας. Από εκεί συνέχισε στο μονοπάτι Ε4 ανεβαίνοντας μαζί με άλλους ορειβάτες από διάφορα μέρη του κόσμου στη μυθική κορυφή, στο Πάνθεον (Μύτικας) στα 2918 μέτρα.
Μετά από ένα πρόχειρο γεύμα και μια σύντομη ξεκούραση, ακολούθησε η μακρά κατάβαση στα «Πριόνια». Στο τέλος η εξιλέωση ήρθε με μια βουτιά στον Ενιπέα που πήρε όλη την κούρασή μας, λειτουργώντας αναζωογονητικά.
Η Ολύμπια εμπειρία αξέχαστη, οι εντυπώσεις τρομερές.
Όλυμπε θα σε ξαναδούμε σύντομα.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Για το Σαββατοκύριακο 26-27/8 έχουμε προγραμματίσει ανάβαση στην Νεμέρτσικα, ένα βουνό στο βορειότερο άκρο του νομού Ιωαννίνων. Η ανάβαση θα γίνει από το μεθοριακό χωριό των Δρυμάδων όπου θα διανυκτερεύσουμε σε σκηνές.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητές μας στα γραφεία του συλλόγου – Ομήρου 6, κάθε βράδι Παρασκευής από τις 9 έως τις 10.
Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
