.
Φίλες και φίλοι θα ήθελα να σας μεταφέρω μιά άσχημη εικόνα, που δεν είναι η μοναδική δυστυχώς, που αντίκρυσα χθές κάνοντας περπάτημα σε κεντρικό δρόμο της αγροτικής περιοχής μου.
Στις φωτογραφίες βλέπετε τα άδεια πλαστικά δοχεία από φυτοφάρμακα να είναι παρατημένα στην άκρη του δρόμου και δίπλα σε αποστραγγιστικό χωμάτινο κανάλι, ενώ κάποια άλλα επιπλέουν μέσα στα νερά του καναλιού. Να τονίσω πως τα αποστραγγιστικά αυτά κανάλια κατά την αρδευτική περίοδο του καλοκαιριού εμπλουτίζονται με νερό από την λίμνη Ταυρωπού (Νικολάου Πλαστήρα) και εξυπερετούνται οι αγρότες ποτίζοντας τα χωράφια τους έναντι σεβαστού χρηματικού ποσού φυσικά, το οποίο αποδίδουν στο Τ.Ο.Ε.Β. της τοπικής κοινότητας.
Αυτά τα δοχεία λοιπόν χρησιμοποιήθηκαν από αγρότες που γέμισαν τα ψεκαστικά τους με νερού του καναλιού για να ψεκάσουν τις καλλιέργειές τους (βαμβάκια, σιτιρά, τριφύλια, καλαμπόκια κ.λ.π.) ρίχνοντας μέσα στο κανάλι σπιράλ. Με τέτοιες ενέργειες ρυπαίνουν το περιβάλλον και το αρδευτικό δίκτυο αφήνοντας εκτεθειμένα τόσο τα πλαστικά δοχεία έξω από το κανάλι, όσο και αυτά που είναι μέσα στο κανάλι. Με αποτέλεσμα αυτά να ξεπλένονται, να διαλύεται το εναπομείναν φάρμακο/δηλητήριο, και μετά να ποτίζουν με το μολυσμένο νερό τις καλλιέργειες, ακόμη και κηπευτικά προϊόντα.
Δυστυχώς οι περισσότεροι “Η δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που εγγυμονεί όλο αυτό γιά το περιβάλλον, επομένως γιά την υγεία μας “Η λένε <<δε βαριέσαι>>!!!
Ο κίνδυνος όμως είναι στο κόκκινο !!!!! Αλλάζει ο Έλληνας;
Όλοι απορούν μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο και τα βάζουν με το κράτος γιατί δεν κάνει τίποτα.
Εδώ πρέπει να πω πως αν ο καθένας από Μάς δεν φροντίζει να προστατέψει τον ίδιο του τον εαυτό, τον διπλανό του και το περιβάλλον, μην περιμένουμε από την πολιτεία να επέμβει για τα αυτονόητα.
Φυσικά και υπάρχουν Νόμοι. Βούληση γιά να εφαρμοστούν ώστε να παταχθεί και “Η δυνατόν να εκλείψει εντελώς “Η να μειωθεί στο ελάχιστο αυτό το μόνιμο φαινόμενο, υπάρχει; Γιατί ο καθένας που ασχολείται με αυτή τη δουλειά δεν κάνει το πιό απλό πράγμα, να φτιάξει δηλαδή ένα λάκο δίπλα στο χωράφι του και να τα θάψει; Όχι να τα κάψει…είναι ότι χειρότερο!!!
Με την ευκαρία να σάς πω ένα πραγματικό περιστατικό που μου έτυχε πριν λίγα χρόνια στην προηγούμενη υπηρεσία. Κάνοντας μιά βόλτα σε γειτονικό χωριό να δω τι γίνεται (ας μην λέμε ονόματα), βλέπω κάποιον να γεμίζει το ψεκαστικό του με νερό από ένα ποταμάκι κοντά στον οικισμό, ενώ δίπλα υπήρχαν στίβα τα κουτιά και τα δοχεία από φυτοφάρμακα. Τον συμβουλεύω να τα μαζέψει σε σακούλες απορριμάτων και να πεί στον πρόεδρο του χωριού να τοποθετήσει ένα βαρέλι ώστε να συγκεντρώνονται εκεί μέσα και να γίνει η ανάλογη μεταφορά αυτών εκεί που πρέπει. Η πρώτη κουβέντα που βγήκε από τα χείλη του ήταν <<ποιός με κάρφωσε>>; Η αναισθησία όμως και η αδιαφορία δεν σταματά εδώ. Μετά από λίγες ώρες φτάνει στο σπίτι μου με έναν συγχωριανό του, τον οποίο υποψιαζόταν ότι αυτός τον <<κάρφωσε>> και είχε την απαίτηση να το επιβεβαιώσω αν όντως επρόκειτο γι’ αυτόν. Φυσικά και δεν υπήρχε τέτοιο θέμα !!! Τον κοιτάζω έκπληκτος και τον ρωτάω άν σιμάζεψε τα δοχεία των φυτοφαρμάκων. Μου απαντάει όχι. Καλά του λέω έκανες τόσα χιλιόμετρα γιά να έρθεις εδώ να μου πείς τις βλακείες σου και δεν πήγες να τακτοποιήσεις ότι σε συμβούλευσα; Ήμαρτον δηλαδή !!!
Μιά άλλη περίπτωση πάλι, ένας γέμιζε το ψεκαστικό του παίρνοντας νερό από το τερματικό αγωγού ύδρευσης του χωριού !!!!! Να φυλάει ο Θεός…. (κατά τα λοιπά η Αγροφυλακή δεν χρειαζόταν) !!!!!
Αγαπητοί μου φίλοι & φίλες αν ο κόσμος δεν συμμορφώνεται, τότε όπου δεν πείθει ο λόγος πίπτει ράβδος. Δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς.
Ο άνθρωπος δεν διαφέρει και πολύ από τον λύκο…που τρίχα αλλάζει, μυαλό όχι.
Αυτά και ο Θεός βοηθός…..!!!!!
Κανιούρας Κώστας
Δημότης Δ.Δ. Κρανέας
