Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Μαρτυρίες από τους αφανείς ήρωες του ‘40

«Σήμερα 5 Ιουνίου 1942 θα μας τουφεκίσουν… Δεν τρέμω. Σας γράφω όρθιος. Αναπνέω για τελευταία φορά τον μυρωδάτο ελληνικό αέρα του Υμηττού. Είναι θαυμάσιο πρωινό. Κοινωνήσαμε και βάλαμε κολώνια, που την είχε κάποιος στην τσέπη του. Χαίρε Ελλάδα, μητέρα ηρώων…»
Λευτέρης Κιοσσές, 19 χρονών

«Πρόεδρον Κυβερνήσεως Κύριον Ιωάννην Μεταξάν Αθήνας. Θέτω εαυτόν μου εις διάθεσιν Έθνους, Βασιλέως και Κυβερνήσεως. Παρακαλώ διατάξατε αστυνομικόν σταθμόν Καρύστου επιτρέψη αναχώρησίν μου, και μάλιστα με οιονδήποτε μεταφορικόν μέσον εις Αθήνας. Λαός ολόκληρος ενθουσιώδης και αποφασισμένος. Όποιος χύση το αίμα του δεν θα το χάση. Ζήτω η Ελλάς.»
Παναγιώτης Κανελλόπουλος

Προς τον Κύριον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως. «Με αυτή τη λίρα χρυσώνανε την κούνια μου όταν γεννήθηκα και μου την εφύλαγε ο μπαμπάς μου για να μου τη δώση όταν μεγαλώσω. Τώρα όμως που έχουμε πόλεμο, σας την στέλνω για να κάμετε μια οβίδα να πέσει στην Ιταλία. Σας φιλώ το χέρι σας.»
Μιχ. Σ. Παπαγιάννης, μαθητής Γ’ Δημοτικού

«Συνηθίζουμε να λέμε: «Οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες». Στο μέλλον θα λέμε: «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»
Εφημερίδα «Manchester Guardian», Αγγλία 19.4.1941

Δημοτική Βιβλιοθήκη Μουζακίου




Total
0
Shares
Previous Article

Ηττήθηκαν οι γυναίκες του ΣΠΑΚ για το κύπελο

Next Article

Μεγάλη νίκη έκτος έδρας για τους νέους του ΣΠΑΚ