Η αύξηση διοξειδίου του άνθρακα και η κλιματική αλλαγή προβλέπεται να μειώσουν τη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών στα τρόφιμα.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη μείωση της πείνας και του υποσιτισμού σε όλο τον κόσμο είναι η παραγωγή τροφίμων που παρέχουν όχι μόνο αρκετές θερμίδες αλλά και αρκετά απαραίτητα θρεπτικά συστατικά ευρέως διαθέσιμα.
Νέα έρευνα διαπιστώνει ότι τα επόμενα 30 χρόνια, η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) θα μπορούσαν να μειώσουν σημαντικά τη διαθεσιμότητα καίριων θρεπτικών ουσιών όπως πρωτεΐνες, σίδηρο και ψευδάργυρο, σε σύγκριση με ένα μέλλον χωρίς αυτό. Ο συνολικός αντίκτυπος των διαταραχών της κλιματικής αλλαγής και των αυξημένων επιπέδων CO2 στην ατμόσφαιρα εκτιμάται ότι θα μειώσει την αύξηση της παγκόσμιας κατά κεφαλήν θρεπτικής διαθεσιμότητας πρωτεϊνών, σιδήρου και ψευδαργύρου κατά 19,5%, 14,4% και 14,6% αντίστοιχα.
“Έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο στη μείωση του υποσιτισμού σε όλο τον κόσμο πρόσφατα, αλλά η παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού τα επόμενα 30 χρόνια θα απαιτήσει αύξηση της παραγωγής τροφίμων που παρέχουν επαρκή θρεπτικά συστατικά”, εξήγησε ο Senior Scientist στο Ινστιτούτο Διεθνούς Επιστημονικής Επιστήμης και συγγραφέας της μελέτης Timothy Sulser.
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η αλλαγή του κλίματος θα μπορούσε να επιβραδύνει την πρόοδο όσον αφορά τη βελτίωση της παγκόσμιας διατροφής, καθιστώντας απλώς διαθέσιμες τις βασικές θρεπτικές ουσίες λιγότερο από ό, τι θα ήταν χωρίς αυτό».
Χρησιμοποιώντας το μοντέλο του παγκόσμιου γεωργικού τομέα IMPACT μαζί με δεδομένα από το μοντέλο Global Expanded Nutrient Supply (GENuS) και δύο σύνολα δεδομένων σχετικά με τις επιπτώσεις του CO2 στην περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά στις καλλιέργειες, οι ερευνητές προέβλεπαν την κατά κεφαλήν διαθεσιμότητα πρωτεΐνης, σιδήρου και ψευδαργύρου μέχρι το 2050 .
Οι βελτιώσεις στην τεχνολογία και στις επιδράσεις στην αγορά αναμένεται να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα έως το 2050, αλλά τα κέρδη αυτά μειώνονται σημαντικά από τις αρνητικές επιπτώσεις της αύξησης των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα.
Ενώ υψηλότερα επίπεδα CO2 μπορούν να ενισχύσουν τη φωτοσύνθεση και την ανάπτυξη σε ορισμένα φυτά, προηγούμενη έρευνα έχει επίσης διαπιστώσει ότι μειώνουν τη συγκέντρωση των βασικών μικροθρεπτικών συστατικών στις καλλιέργειες. Η νέα μελέτη διαπιστώνει ότι όλα τα σιτάρια, το ρύζι, ο αραβόσιτος, το κριθάρι, οι πατάτες, η σόγια και τα λαχανικά θα υποστούν απώλειες θρεπτικών ουσιών περίπου 3% κατά μέσο όρο έως το 2050 λόγω της αυξημένης συγκέντρωσης του CO2.
Οι επιπτώσεις δεν είναι πιθανό να γίνονται αισθητές ομοιόμορφα σε ολόκληρο τον κόσμο, ωστόσο, και πολλές χώρες που επί του παρόντος αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα ανεπάρκειας θρεπτικών συστατικών αναμένεται επίσης να επηρεαστούν περισσότερο από τη χαμηλότερη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών στο μέλλον.
Οι μειώσεις των θρεπτικών ουσιών αναμένεται να είναι ιδιαίτερα σοβαρές στη Νότια Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική Νότια της Σαχάρας, τη Βόρεια Αφρική και την πρώην Σοβιετική Ένωση – περιφέρειες που αποτελούνται κατά κύριο λόγο από χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, όπου τα επίπεδα υποσιτισμού είναι γενικά υψηλότερα οι δίαιτες είναι πιο ευάλωτες στις άμεσες επιπτώσεις των αλλαγών στη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή.
«Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα λαμβάνουν μεγαλύτερο μέρος των θρεπτικών τους ουσιών από φυτικές πηγές, οι οποίες τείνουν να έχουν χαμηλότερη βιοδιαθεσιμότητα από τις πηγές που προέρχονται από ζώα», δήλωσε ο Robert Beach, Senior Economist και Fellow στη RTI International και κύριος συγγραφέας της μελέτης.
«Η διατροφή και η ανθρώπινη υγεία είναι εξαιρετικά περίπλοκες και δύσκολο να προβλεφθούν και με τη μείωση της διαθεσιμότητας κρίσιμων θρεπτικών ουσιών, η αλλαγή του κλίματος θα περιπλέξει περαιτέρω τις προσπάθειες για την εξάλειψη της υποσιτισμού σε όλο τον κόσμο», σημείωσε ο κ. Sulser.
Πηγή: agronews.gr
