Η παρούσα επιστολή απευθύνεται στους ανθρώπους του Καρπενησίου και Καρδίτσας αλλά φωτογραφίζει κάθε περιοχή που απειλείται από εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στα μέρη σας με αφορμή την πανελλαδική ορειβατική συνάντηση για την προστασία των Αγράφων. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα τ’ Άγραφα και ακόμα κλείνω τα μάτια μου και μου έρχονται εικόνες από τα μαγικά βουνά, τα δάση και τους ανθρώπους που γνώρισα. Ανέβηκα από το Ρέθυμνο όχι μόνο για να στηρίξω τον αγώνα σας αλλά για να υποστηρίξω τους δικούς μας αγώνες. Κάθε νέα ανεμογεννήτρια όπου και αν «φυτεύεται» τις φέρνει πιο κοντά και στο δικό μου χωριό.
Θεωρώ τις αιολικές επενδύσεις ένα πραγματικό πλιάτσικο, μια απάτη που στηρίζεται αυστηρά στις επιδοτήσεις και δεν προσφέρει τίποτα ούτε στην ηλεκτροδότηση της χώρας ούτε στο περιβάλλον. Το αντίθετο μάλιστα, επιβαρύνει ανεπανόρθωτα αγνές περιοχές, βιομηχανοποιεί τη φύση, ακριβαίνει το ρεύμα που πληρώνουμε όλοι και όλες και επιβάλει την ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση από τα συμβατικά καύσιμα για να εξισορροπεί την τυχαία και στοχαστική ενέργεια που μπαίνει στο δίκτυο. Ο βαθιά αντιδημοκρατικός τρόπος που εισβάλλουν χωρίς καμία αντικειμενική ενημέρωση στις τοπικές κοινωνίες πρέπει να μας υποψιάζει. Η αιολική είναι η πιο αμφισβητήσιμη μορφή ενέργειας παγκοσμίως ως προς την πραγματική απόδοση και πολλές χώρες την απορρίπτουν.
Αλλά δεν γράφω για να σας πληροφορήσω. Λειτουργούν αξιόμαχες ομάδες στις περιοχές σας αλλά και σε όλη τη χώρα με πλούσιο ενημερωτικό υλικό και δεδομένα υπάρχουν πλέον πολλά.
Επίσης δεν γράφω για να σας νουθετήσω. Εσείς γνωρίζετε το καλύτερο για τον τόπο σας. Αν θέλετε για να πλουτίσουν περισσότερο οι «εθνικοί» μας εργολάβοι να θυσιάσετε τ’ Άγραφα ξά σας που λέμε και στην Κρήτη. Δηλαδή είναι στην εξουσία σας. Αν και μας αφορά όλους και όλες καθώς άπτεται του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας.
Γράφω γιατί θεωρώ χρέος μου να σας πω τις σκέψεις μου μετά την επίσκεψη μου. Για να σας χτυπήσω ένα κόκκινο συναγερμό. Σώστε τα Άγραφα. Μην αδρανήσετε, αυτοί δεν θα το κάνουν. Μέσα σε λίγους μήνες δεν θα υπάρχει επιστροφή, αν πρέπει να γίνει κάτι πρέπει να γίνει τώρα. Ένας δρόμος ν΄ ανοίξει θα έχετε ανοίξει την κερκόπορτα. Οργανωθείτε σε επιτροπές, στηρίξτε τους ανθρώπους που ασχολούνται ήδη, απαιτήστε από τους υποψήφιους βουλευτές δέσμευση για μπλοκάρισμα του θέματος. Απαιτήστε από την τοπική αυτοδιοίκηση να μπεί μπροστά στον αγώνα έμπρακτα και όχι με τα λόγια. Μια κοινωνία ενωμένη που δεν θέλει να γίνει κάτι στον τόπο της μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Πάρτε την ευθύνη σας ως πολίτες και όχι σαν υπηκόους που μας θέλουν.
Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι η παραίτηση και η ηττοπάθεια. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τοπικών κοινωνιών που τα έχουν καταφέρει στην Ελλάδα. Υπάρχουν και πολλά δυστυχώς που έχουν χάσει. Ρωτήστε και τους δυο πως νιώθουν. Να δείτε πως «χαμηλώνουν» οι άνθρωποι όταν χάνουν το φυσικό τους πλούτο για το τίποτα, για να γεμίσουν οι τσέπες των «αρπακτικών» . Επισκεφτείτε βουνά εργοτάξια και περπατήστε σε παρθένα μέρη σαν τα δικά σας. Εκεί θα καταλάβετε όχι μόνο ότι αξίζει τον κόπο να δώσετε την μάχη αλλά ότι επιβάλλεται.
Το έχετε χρέος στην ιστορία του τόπου, στο μέλλον του τόπου σας και προς όλους και όλες εμάς που τόσα χρόνια προσπαθούμε να αποτρέψουμε αυτόν τον καταστροφικό παραλογισμό. Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά.
Με σεβασμό στα Βουνά και τους Ανθρώπους. Με απέχθεια στη διαπλοκή, στις αρπαχτές και τ’ ανθρωπάκια που τους στηρίζουν. Σώστε τα Άγραφα.
Βασιλάκης Γιάννης, Ρέθυμνο, 22/6/2019
