Ενστερνιζόμενοι το πρόγραμμα και τη φιλοσοφία της Κυβέρνησης, ότι η ανάκαμψη και η πρόοδος της χώρας μας θα προκύψει μέσω της ανάπτυξης, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ:
Ένας Δήμος δεν αποτελείται από την Δημοτική Κοινότητα και τις τοπικές Κοινότητες?
Όλα αυτά δε δημιουργούν ένα σύνολο, μια χώρα?
Όσο πιο ισχυρές είναι οι δομές και οι υποδομές, τόσο πιο εύκολη δεν είναι η προσέλευση ενδιαφερομένων για αναπτυξιακές επενδύσεις και συνεργασίες?
Μιλάμε για το αυτονόητο.
Εμείς όμως, μια μικρή Κοινότητα του Δήμου Μουζακίου που ονομάζεται Βατσουνιά, είμαστε το παράδειγμα της παραδοξότητας.
α) Εκλέξαμε τον πρώτο Καποδιστριακό Δήμαρχο με κύριο αντίπαλο πάλι Βατσουνιώτη
β) Είμαστε πρωτοπόροι στις Α.Π.Ε. Έχουμε υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Λαϊκής Βάσης
γ) Έχουμε υπερσύγχρονο εργοστάσιο εμφιάλωσης νερού με τα περισσότερα διεθνή βραβεία «ΘΕΟΝΗ»
δ) Εκτρέφουμε χιλιάδες ζώα (βοειδή, αιγοπρόβατα, χοιροειδή)
ε) Απαράμιλλες φυσικές ομορφιές αναξιοποίητες ή ευνουχισμένες από «αδαείς» διαχειριστές του φυσικού κάλλους και της παράδοσης
Το παράπονό μου και η απορία μου είναι, πως το πρόταγμα του Πρωθυπουργού για ανάπτυξη θα γίνει με όσα προανέφερα χωρίς κεντρικό δρόμο? Δε μιλάμε για εσωτερικό δίκτυο.
Μια διαδρομή 8 χλμ. με μια τεράστια νταλίκα μπροστά μας και μια γέφυρα στου «Κώστα Αργύρη», πιο μεγάλη σε ηλικία από μένα, είναι χρονοβόρο μαρτύριο και καθημερινή πηγή τροχαίου.
Νέοι με δουλειές και συμφέροντα εγκαταλείπουν το χωριό.
Αναρωτιέμαι τι μέλλον μπορεί να έχει ένα επαρχιακό αστικό κέντρο χωρίς ενδοχώρα?
Παρακαλώ όλους τους αρμόδιους να συμβαδίσουν με το πνεύμα της Κυβέρνησης και να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες, ώστε η Βατσουνιά και όλες οι τοπικές Κοινότητες να ζουν κι όχι να φυτοζωούν κάτω από την λαμπερή βιτρίνα ενός επαρχιακού Δημαρχιακού κέντρου.
Με εκτίμηση,
Δημήτριος (Τζίμης) Θεοχάρης
