Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Από το Τσεπέλοβο στο Μικρό Πάπιγκο

Ξημέρωμα στο Τσεπέλοβο και μόνο ο ήχος των βημάτων μας ακούγεται στην πλατεία καθώς ανηφορίζουμε στα στενά δρομάκια. Ψάχνουμε τα σημάδια του μονοπατιού που οδηγεί στις ψηλότερες κορφές της Τύμφης, σκλάβοι παντοτινοί της γοητείας τους.

Άρχισε ο ήλιος να φωτίζει το Μιτσικέλι. Ομίχλες σηκώνονται από το Βικάκι και διαλύονται στην αιθρία του πρωινού. Αυτός ο τόπος ο σκληρός μα και συνάμα αέρινος, χρόνια τώρα στηρίζει τα όνειρά μας. Το Ζαγόρι δεν είναι απόδραση από την καθημερινότητα, είναι επιστροφή στην πραγματικότητα. Είναι τόπος για να ζήσεις συμφιλιωμένος με τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου. Τα έργα της φύσης συμπληρώνονται αρμονικά με τα έργα του ανθρώπου. Οι κορυφαίες στιγμές της λαϊκής μας αρχιτεκτονικής αποτυπώθηκαν σε αυλές, βρύσες, σπίτια, γεφύρια, εκκλησιές και μονοπάτια. Είναι ο πολιτισμός της πέτρας που στα χέρια σοφών μαστόρων έγινε υλικό εύπλαστο, όπως τα όνειρα.

Η πορεία μας είναι ανατολική, προς το Σκαμνέλι. Διακρίνουμε ήδη τον όγκο της Γκούρας. Πάνε δυο χρόνια που περάσαμε κάτω από την σκιά της κατευθυνόμενοι στο Βρυσοχώρι σε μια αλησμόνητη δεκάωρη πορεία. Όπως και η σημερινή, οι πολύωρες διαδρομές (και έχει μπόλικες από αυτές η Τύμφη) δίνουν την δυνατότητα ουσιαστικής γνωριμίας με το σημαντικότερο των βουνών μας.

Ο ήλιος είναι ήδη ψηλά όταν φτάνουμε στην θέση «Πετρινό». Βρύση με άφθονο παγωμένο νερό προσφέρει την ευκαιρία σύντομης ανάπαυλας. Ελάχιστες είναι οι πηγές στην καρδιά του όρους και ακόμα λιγότερες όσες έχουν νερό όλο τον χρόνο. Σαν σφουγγάρι το σώμα του βουνού στραγγίζει το νερό διοχετεύοντάς το χαμηλότερα.

Ανηφορίζουμε σε χορταριασμένη πλαγιά – παρένθεση στην κυριαρχία της πέτρας. Στην τελευταία ράχη στρίβουμε δεξιά για να κατηφορίσουμε έως το χείλος του φαραγγιού. Ο Μέγας Λάκκος, άγριος και επιβλητικός, μια μαχαιριά που καταλήγει στο φαράγγι του Βίκου, τροφοδοτώντας το με νερά. Κατηφορίζουμε στον πάτο του για να ξανανεβούμε απότομα μέσα από πέτρες και λιθάρια ως το πλάτωμα της «Γκαϊλότρυπας», σε υψόμετρο 1842 μέτρων. Εδώ κατοικούν ξωτικά και όντα καταχθόνια. Το βάθος του φτάνει ως τα έγκατα της γης όπου συναντά υπόγειο ποτάμι που επικοινωνεί με τον Καλαμά. Όσοι κακότυχοι έπεσαν μέσα εξαφανίστηκαν για πάντα και μόνο κάποια από τα πράγματά τους βρέθηκαν να επιπλέουν στα νερά του Καλαμά. Είναι μια από τις ιστορίες των παλιών για να αποτρέπουν το ατύχημα αφού το βάθος του βαράθρου ξεπερνά τα 200 μέτρα. Όσο για τους κακόβουλους κατοίκους του, αυτοί δεν είναι παρά κοράκια («γκαΐλια» ή «γκαλίτσια») από τα οποία πήρε το όνομά του.

[espro-slider id=3554]

Μπροστά μας η Αστράκα (υψ. 2436 μ.) μια πρόκληση ορειβατική που δεν θα αγνοήσουμε. Δύσκολο πεδίο σπαρμένο πλάκες μυτερές που κατά τόπους σχηματίζουν ρωγμές και χάσματα, τυπικό γνώρισμα των αλπικών βουνών με ασβεστολιθικό υπόβαθρο.

Από την κορυφή της μετεωριζόμαστε μεταξύ ουρανού και γης. Σαν να είμαστε στην μύτη μιας βελόνας. Απέναντί μας η Δρακόλιμνη, γυμνή από τα μυστικά της. Δεξιότερα η Γκαμήλα, απογειώνεται πάνω από τα νερά του Αώου.

Σύννεφα ανεβαίνουν από την ρίζα της Αστράκας και μας τυλίγουν μέσα σε δευτερόλεπτα. Χάνεται ο ορίζοντας, περιορίζεται η ορατότητα σε λίγα μέτρα. Και έπειτα σκάει ο ήλιος. καλοκαιρινός, αφέντης του τόπου. Όλα πάλι παίρνουν τη θέση τους- κορυφές, χωριά και άνθρωποι.

Κατηφορίζουμε χωρίς σημάδια, ακολουθώντας τους λιθοσωρούς που βοσκοί και ορειβάτες τοποθέτησαν στην πλαγιά σημαδεύοντας το μονοπάτι. Σκληρό, αδυσώπητο και άνυδρο τοπίο. Βράχια και πάλι βράχια με αποκορύφωμα τους Πύργους της Αστράκας. Κρίμα που ο χρόνος δεν μας περισσεύει για να βρεθούμε στις άκρες τους, πάνω από τις στέγες του Μικρού Πάπιγκου. Ούτε για το βάραθρο της «Προβατίνας» αρκεί ο χρόνος, αλλά αυτό είναι μια ευκαιρία για να ξαναβρεθούμε εδώ ψηλά.

Η απότομη κατάβαση συνεχίζεται μέχρι να βρούμε το μονοπάτι που συνδέει το Μικρό Πάπιγκο με το ορειβατικό καταφύγιο της Αστράκας, το πιο πολυσύχναστο του βουνού και το μόνο με επαρκή σήμανση.

Απόγευμα πλέον φτάνουμε στο τέρμα μετά από εννιάωρη πορεία. Σύντομη ξεκούραση και σχέδια για την επόμενη επίσκεψή μας στο Ζαγόρι.


Τα νέα του Συλλόγου

Για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο (29.30/08) έχουμε προγραμματισμένη ανάβαση στα Βαρδούσια και συγκεκριμένα στον Κόρακα (υψ. 2495μ.). Η εκκίνηση θα γίνει από το καταφύγιο Β’. Πρόκειται για μια πορεία μέτριας δυσκολίας και ο χρόνος ανάβασης υπολογίζεται στις 3 ώρες.

Υπεύθυνος: Γ. Πολύζος


Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.

Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .




Total
0
Shares
Previous Article

Μήνυμα του αντιπεριφερειάρχη Καρδίτσας για τους επιτυχόντες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

Next Article

ΟΑΕΔ: Νέο πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας για 19.101 ανέργους