Είναι κρίμα, πολλές φορές το έχουμε τονίσει, οι φυσικές ομορφιές του τόπου μας να μένουν άγνωστες είτε λόγω ελλιπούς προβολής, είτε λόγω αδιαφορίας των τοπικών αρχών.
Ιδιαίτερα στην περίπτωση της διαδρομής που ξεκινά από το Κακοπλεύρι και καταλήγει στον Ξηρόκαμπο διασχίζοντας ένα από τα πλέον εντυπωσιακά αλλά και ενδιαφέροντα από περιβαλλοντική σκοπιά φαράγγια, το λάθος είναι ασυγχώρητο. Να σημειώσουμε ότι λόγω των ιδιαίτερων κλιματικών συνθηκών, συναντάμε εδώ μια πολύ μεγάλη ποικιλία δέντρων και θάμνων αλλά και αγριολούλουδων. Σε αυτό συντελεί και το σερπεντινικό υπόβαθρο του βουνού, παρόμοιο με εκείνο της Βάλια Κάλντα και του Σμόλικα. Και η πανίδα του είναι ενδιαφέρουσα, με προεξάρχουσα την παρουσία της αρκούδας, όπως διαπιστώσαμε από την πυκνή παρουσία των περιττωμάτων της.
Πριν από κάποια χρόνια στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού προγράμματος μάλλον, χαράχτηκε και ανοίχτηκε το μονοπάτι μήκους 10 χιλιομέτρων που ξεκινά από το Κακοπλεύρι και μετά από 5 περίπου ώρες καταλήγει στον Ξηρόκαμπο. Λίγο κάτω από το ψηλότερο σημείο της διαδρομής φτιάχτηκε και ένα καταφύγιο, για να εξυπηρετήσει ποιους άραγε; Μάλλον ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε, αφού βρήκαμε την πόρτα του παραβιασμένη και αυτό άδειο από κάθε είδους έπιπλο. Σήμανση καμία δεν υπάρχει, εκτός από αυτή στην αρχή του, αλλά κάποιος έμπειρος δεν είναι δύσκολο να βρει τον δρόμο του. Τι γίνεται με τους υπόλοιπους είναι ένα ερώτημα.
Είναι η τέταρτη φορά που επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδρομή (2008, 2009, 2011, 2015). Έτσι έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε με λύπη την εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας συντήρησης της όμορφης δουλειάς που είχε γίνει.
Ξεκινώντας από το υψόμετρο των 900 μέτρων του Κακοπλευρίου, βαδίζουμε ανηφορίζοντας σε δάσος μαύρης πεύκης, σπάνιο στον νομό μας. Μετά από μιας ώρας πορεία φτάνουμε στο καταφύγιο και από εκεί κατηφορίζουμε για τον πάτο του φαραγγιού. Έχουμε απέναντί μας το Κράτσοβο, την ψηλότερη κορυφή των Χασίων και βορειότερα άλλες πιο χαμηλές όπως την Πέτρα Μπισθάνη. Η βοήθεια που έδιναν τα ξύλινα υποστηρίγματα στην απότομη κλίση του εδάφους δεν υπάρχει πια αφού αυτά ξηλώθηκαν από τις βροχές.
Όπου η βλάστηση είναι πυκνή η δυσκολία αυξάνει. Ιδιαίτερα λίγο πριν συναντήσουμε το ρέμα το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
Το ρέμα αποτελεί τον δυσκολότερο αντίπαλο αλλά δίνει την ιδιαίτερη νότα και ευχαρίστηση στη διαδρομή μας, δεδομένου ότι πρέπει να το διαβούμε 5 φορές μέχρι την έξοδο του φαραγγιού. Σήμερα το νερό τους δεν είναι πολύ, έτσι μένουμε στεγνοί καθ όλη τη διάρκεια της πορείας μας. Δεν ξεχνάμε την προ τεσσάρων ετών προσπάθεια όπου αναγκαστήκαμε να επιστρατεύσουμε κάθε είδους εξοπλισμό για να περάσουμε, ακόμα και αυτοσχέδιες περαταριές φτιαγμένες με σχοινί. Λίγο πριν την έξοδο συναντάμε την μεγαλύτερη δυσκολία αφού το ξύλινοι γεφύρι που παρακάμπτει την κοίτη έχει πέσει και στην θέση του υπάρχει ετοιμόρροπη σκάλα. Στη συνέχεια πρέπει να κατεβούμε την απότομη και γλιστερή κατηφόρα μέχρι το ρέμα χωρίς τα ξύλινα σκαλιά που πλέον δεν υπάρχουν. Από εδώ και πέρα η πορεία είναι χωρίς πρόβλημα αφού το φαράγγι τελειώνει και μαζί του το μεγαλύτερο μέρος της μαγείας.
[espro-slider id=8585]
Τα νέα του Συλλόγου
Την Κυριακή 29/11 θα γίνει η 4η και τελευταία για φέτος κοινή Θεσσαλική πορεία με την παρουσία ορειβατικών συλλόγων και από τους τέσσερις νομούς. Αυτή θα γίνει στο δάσος του Λογγά με σημείο εκκίνησης την τεχνητή λίμνη του χωριού.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .
