Απάντηση φορέων για το Αιολικό πάρκο Δρακότρυπας

Τετάρτη, 18 Ιουλίου 2018, 11:47

Αιολικό πάρκο Δρακότρυπας (θέση «Αέρας – Αφεντικό»)

Αόριστη και παρωχημένη η επιχειρηματολογία του Γενικού Δ/ντή του Αγροτικού Συνεταιρισμού

Εδώ και ένα περίπου μήνα δημοσιεύθηκε στον έντυπο και ηλεκτρονικό τοπικό Τύπο παρέμβαση της περιβαλλοντικής Κίνησης «Εξόρμηση για την προστασία του χωριού της Οξυάς», με την οποία καλούνταν κάθε αρμόδιος φορέας να δημοσιοποιήσει τεκμηριωμένα και κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο τα όποια οφέλη πρέπει να αναμένουν οι τοπικές κοινωνίες της περιοχής με τους κατοίκους τους από τα αδειοδοτημένα αιολικά πάρκα στις θέσεις «Προφήτης Ηλίας Οξυάς» και «Αέρας – Αφεντικό» του Δήμου Μουζακίου.

Και πριν λίγες, μόλις, μέρες διαβάσαμε σε μερίδα του ηλεκτρονικού τοπικού Τύπου άρθρο του Γενικού Διευθυντή του Αγροτικού Συνεταιρισμού Δρακότρυπας κου Ηλία Μπάλλα, σχετικά με το αιολικό πάρκο στη θέση «Αέρας – Αφεντικό», όπου ο ίδιος προσπαθεί να παρουσιάσει τα οφέλη του συγκεκριμένου έργου για τους συνεταιριστές και για την τοπική κοινωνία.

Αν και πουθενά στο συγκεκριμένο άρθρο δεν αναφέρεται ευθέως ότι αυτό δημοσιεύεται ως απάντηση στην προηγούμενη δική μας παρέμβαση, μόνο και μόνο απ’ όσα μ’ αυτό δημοσιοποιούνται, θεωρούμε απαραίτητη την εκ νέου παρέμβασή μας, με σκοπό την όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση των συνδημοτών μας αλλά και των κατοίκων της περιοχής.

Και πρώτα απ’ όλα οφείλουμε να αντιπαρέλθουμε τα περί σκοπιμοτήτων ή μη, όπως στο άρθρο, αναφέρεται, όσα περί της ιστορίας του Συνεταιρισμού σ’ αυτό εξιστορούνται (την οποία, κατά τα λοιπά, σεβόμαστε απολύτως) αλλά και τα περί των ενεργειών του συντάκτη του άρθρου κατά την πορεία και εξέλιξη της αδειοδότησης του έργου, αφού αυτά αφορούν αποκλειστικά και μόνο το Συνεταιρισμό που εκπροσωπεί και τις σχέσεις μεταξύ των μελών του.

Κατά τα λοιπά, όσοι διάβασαν το άρθρο θα διαπίστωσαν και ότι αυτό μιλά για «ορισμένους φίλους», λέει, που αντιδρούν στην κατασκευή του αιολικού πάρκου στη θέση «Αέρας – Αφεντικό» αλλά και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γενικότερα, παραβλέποντας ο συντάκτης του πως ολόκληρη η τοπική κοινωνία του νομού μας (και όχι μόνο) με σύσσωμους τους φορείς και τις προσωπικότητές της, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των πολιτικών κομμάτων διά των τοπικών τους οργανώσεων, έχει ξεσηκωθεί ενάντια στα αιολικά πάρκα (αλλά και σε άλλες μορφές ΑΠΕ). Μιλά το άρθρο και ο συντάκτης του για ανάπτυξη της περιοχής μέσω του συγκεκριμένου έργου τη στιγμή που κάτοικοι και φορείς ανησυχούν για τις επιπτώσεις του στην πραγματική ανάπτυξη του τόπου και το ίδιο το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (ΕΒΕ) του νομού εκφράζει δημόσια τους φόβους του για επερχόμενο κοινωνικό και οικονομικό μαρασμό από αντίστοιχα σχεδιαζόμενα στο νομό μας έργα.

Αποσιωπά το άρθρο πως οι όποιες δικές μας αλλά και όλων όσων αντιδρούν σε παρόμοια έργα ανησυχίες δεν περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην μη αναστρέψιμη και μεγάλης έκτασης καταστροφή του περιβάλλοντος, στην οποία το άρθρο επικεντρώνεται (και το οποίο περιβάλλον, σημειωτέον, δεν το αποτελούν μόνο τα δέντρα και οι θάμνοι), αλλά εστιάζονται και στη διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου μας και στην παραχώρηση ή δέσμευση του φυσικού του πλούτου σε συγκεκριμένα συμφέροντα, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Δεν επιδοτούνται σήμερα, αναφέρει το άρθρο, τα αιολικά πάρκα, αποσιωπώντας και πάλι πως αυτό αφορά μόνο τα νέα έργα του είδους (αν και εφόσον, φυσικά, έχει απομείνει ακόμα κάποια βουνοκορφή μας ελεύθερη) και όχι τα «ώριμα», όπως κι αυτό στη θέση «Αέρας – Αφεντικό» του Δήμου μας.

Κανείς δε μπορεί ν’ αμφισβητήσει τα χωριά φαντάσματα στην περιοχή της Πτολεμαΐδας, που δημιουργούνται από την εξόρυξη του λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας και στα οποία το άρθρο αναφέρεται. Τούτο, όμως, δε σημαίνει πως στα χωριά αυτά θα πρέπει να προστεθούν κι άλλα, π.χ. τα δικά μας, τα οποία, σε περίπτωση υλοποίησης των σχεδιαζόμενων έργων, μόνο στη μορφή τους θα διαφέρουν ως «φαντάσματα» από εκείνα της Πτολεμαΐδας.

Ωστόσο, αναρωτήθηκε, άραγε, ο συντάκτης του άρθρου γιατί να χρησιμοποιούμε ακόμα λιγνίτη και να υπάρχουν τα «χωριά φαντάσματα» της Πτολεμαΐδας, όταν εδώ και 25 τουλάχιστο χρόνια έχουμε (και επιδοτούμε αδρά) αιολικά και ανεμογεννήτριες (αλλά και πολλές ακόμα ΑΠΕ); Την απάντηση εδώ τη δίνουν οι ίδιοι οι αρμόδιοι φορείς, όπως η ΡΑΕ και ο ΑΔΜΗΕ, που βεβαιώνουν ότι τα αιολικά και οι ανεμογεννήτριες, εξαιτίας της «κουτουρού» και «στοχαστικής» ενέργειας που παράγουν, δεν μπορούν να ηλεκτροδοτήσουν με πληρότητα και ασφάλεια και, άρα, δε μπορούν να υποκαταστήσουν και το λιγνίτη (ούτε και καμία άλλη συμβατική μορφή παραγωγής ενέργειας).

Μιλά το άρθρο για ατυχήματα και καταστροφές σε ορυχεία αποσιωπώντας τα ατυχήματα, και τις πυρκαγιές από τις ανεμογεννήτριες (https://www.youtube.com/watch?v=TnxmzJkUIQU), που σε πολλές περιπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή τεράστιων εκτάσεων δασών αλλά και τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στην ανθρώπινη υγεία, για τις οποίες μιλούν, πλέον, όλο και περισσότεροι επιστήμονες.

Και μπορεί για τους πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, που διέρχονται μέσα από τα σπίτια της περιοχής μας, να μην αντιδράσαμε, πράγματι, πριν κάμποσα χρόνια αλλά μπορεί αυτό να χαρακτηριστεί σήμερα σοβαρό επιχείρημα υπέρ των αιολικών πάρκων στην περιοχή μας; Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως και εδώ όχι μόνο δεν υπήρξε καμία ενημέρωση αλλά όλα έγιναν και πάλι «στα μουλωχτά», μέχρι σημείου να καταπατηθούν – κατά πως λέγεται – ακόμα και ιδιοκτησίες.

Αναφέρεται το άρθρο σε παραδείγματα χωρών της Ευρώπης που εγκαθιστούν πολλές ΑΠΕ στο έδαφός τους, παραλείποντας, ωστόσο, ν’ αναφέρει και τις πραγματικές πηγές από τις οποίες οι ίδιες χώρες ηλεκτροδοτούνται. Και ενώ προβάλλει, για παράδειγμα, τη Γερμανία, που μας εξάγει ανεμογεννήτριες, ως μία από τις χώρες όπου ευδαιμονούν οι ΑΠΕ και τα αιολικά, παραβλέπει ν’ αναφέρει ότι η συγκεκριμένη χώρα ηλεκτροδοτείται από λιθάνθρακα, λιγνίτη, πυρηνικά, αέριο και βιομάζα (επίσημα στοιχεία μπορεί κανείς εύκολα ν’ αντλήσει από το διαδίκτυο).

Και όσον αφορά τα οφέλη, τώρα από το έργο οφείλουμε, κατ’ αρχήν, να διαχωρίσουμε αυτά του Συνεταιρισμού, τα οποία δε μας αφορούν, απ’ αυτά της τοπικής κοινωνίας. Και για τα τελευταία το άρθρο δεν κάνει καμία σαφή και συγκεκριμένη αναφορά, όπως ακριβή ποσά αντισταθμιστικών ωφελημάτων, συγκεκριμενοποίηση ανταποδοτικών, προσδιορισμός αριθμού τυχόν μόνιμων θέσεων απασχόλησης (που με βάση δικά μας στοιχεία υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο στις χώρες παραγωγής των ανεμογεννητριών και ουδόλως αφορούν τις δικές μας τοπικές κοινωνίες), κ.λ.π.. Το μόνο συγκεκριμένο που αναφέρεται είναι κάποιο χρηματικό ποσό της τάξης των 180.000 ευρώ ετησίως, του οποίου, ωστόσο, η προέλευση κι ο ακριβής σκοπός ουδόλως προσδιορίζονται και το οποίο, ακόμα κι αν θεωρηθεί πως υπάρχει, ελαχιστοποιείται μπροστά στην προοπτική του επιμερισμού του στα τέσσερα δικαιούμενα χωριά και τους κατοίκους τους, εκτός του ότι καμία ασφαλιστική δικλείδα δεν υφίσταται, που να εξασφαλίζει πως η κάθε δημοτική αρχή θα επενδύει τα συγκεκριμένα ποσά στα χωριά όπου θα λειτουργεί το έργο και προς όφελος των εκεί τοπικών κοινωνιών.

Διαφεύγει, ακόμα, στο συντάκτη του άρθρου πως κι αυτό το χωριό «θαύμα», που ακούει στο όνομα Ανάβρα και το οποίο επικαλείται, σήμερα, παρότι έχει ακόμα τις ανεμογεννήτριές του, μετατράπηκε σ’ ένα χωριό «φάντασμα», σε σχέση με το παρελθόν του.

Και, για να έχουμε πλήρη εικόνα και να γίνει απόλυτα κατανοητό σε όλους μας ότι ακόμα κι αν δίνουν – σε ορισμένους – ένα, παίρνουν απ’ όλους μας δέκα, ας μην ξεχνάμε πως όλοι μας ως καταναλωτές καταβάλουμε στη ΔΕΗ, μέσω των λογαριασμών της από 150 μέχρι και 200, περίπου, ευρώ ετησίως (ποσό που αντιστοιχεί σε μια τετραμελή οικογένεια) το γνωστό μας, πλέον, «Ειδικό Τέλος Μεταφοράς Αερίων Ρύπων» (αλλιώς ΕΤΜΕΑΡ). Και τούτο δεν προορίζεται για τίποτα άλλο παρά για την εξασφάλιση των εγγυημένων τιμών, με τις οποίες ο διαχειριστής του «συστήματος» «απορροφά κατά προτεραιότητα» το «κουτουρού» και «στοχαστικό» ρεύμα που του «εκχέουν» τα αιολικά (αλλά και άλλες μορφές ΑΠΕ) και που, όπως και παραπάνω αναφέρθηκε, δε μπορεί από μόνο του να στηρίξει το δίκτυο και να ηλεκτροδοτήσει με ασφάλεια, με ότι αυτό παραπέρα συνεπάγεται.

Γι αυτούς, λοιπόν, τους λόγους (αλλά και για όλους όσους κατά καιρούς υποστηρίξαμε και δημοσιοποιήσαμε) εκφράζουμε κι εμείς, ως μια μερίδα μόνο της τοπικής κοινωνίας του νομού μας– και θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε με κάθε νόμιμο τρόπο – τη διαφωνία μας στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε οποιοδήποτε από τα βουνά της περιοχής μας. Και τούτο επειδή το μόνο που έχουν ν’ αντιτάξουν τα συγκεκριμένα «έργα» απέναντι στις σοβαρότατες και μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές, κ.λ.π. επιπτώσεις τους και τον επαπειλούμενο εξαιτίας τους οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό του τόπου μας, είναι η έντονα αμφισβητούμενη ενεργειακή τους επάρκεια, χρησιμότητα και ωφελιμότητα και τα πενιχρά, αν όχι ανύπαρκτα στην πράξη, αντισταθμιστικά και ανταποδοτικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και τους κατοίκους τους, που σε καμία περίπτωση δεν «αντισταθμίζουν» τις μη αναστρέψιμες αρνητικές επιπτώσεις των ίδιων έργων.