Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Ανάβαση στην Δίρφη

   Η Δίρφη εξαιρουμένων των βουνών της Κρήτης είναι το ψηλότερο βουνό της νησιωτικής Ελλάδας. Το ψηλότερο σημείο του βουνού είναι η κορυφή Δέλφι με υψόμετρο 1743 μέτρων. Ο όγκος της Δίρφης απλώνεται στο κεντροανατολικό τμήμα του Νομού Εύβοιας και αποτελεί τον σημαντικότερο ορεινό όγκο της Εύβοιας.

   Στις πλαγιές της Δίρφης υπάρχει πλούσια βλάστηση που αναπτύσσεται μέχρι και τα 1100 μέτρα υψόμετρο, πολλά φυλλοβόλα δέντρα σε συνδυασμό με τα αγριολούλουδα και τις μεγάλες ρεματιές συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο. Στις πλαγιές του βουνού πηγάζουν και οι δύο μεγαλύτεροι ποταμοί της Εύβοιας, ο Μεσσάπιος και ο Λήλας.

    Η πρόσβαση στο βουνό για την ανάβασή μας έγινε απ το χωριό Στενή, ένα γραφικό και πολύ όμορφο χωριό στα 440 μέτρα υψόμετρο  στους πρόποδες της Δίρφης. Το χωριό της Στενής απέχει 30 χιλιόμετρα απ την πόλη της Χαλκίδας και για να φτάσει κανείς σε αυτό αρκεί να ακολουθήσει το δρόμο προς Νεά Αρτάκη και στη συνέχεια προς το χωριό Καθενοί.

   Από το χωριό Στενή και την τοποθεσία «η βρύση του γιατρού» ανηφορίζει ο δρόμος προς το χωριό Στρόπωνες, ακολουθούμε τον δρόμο μέχρι και τη διασταύρωση αριστερά προς το καταφύγιο του ΕΟΣ Χαλκίδας «Μιχάλης Νικολάου» το καταφύγιο βρίσκεται στη θέση Λειρί και υψόμετρο 1120 μέτρων.

   Από το καταφύγιο ξεκινάμε την ανάβαση με στόχο την κορυφή, κατά την ανάβαση δεν ακολουθήθηκε η κλασική διαδρομή της νότιας ράχης αλλά επιλέχτηκε η ανάβαση μέσα από το κεντρικό λούκι της απότομης και βραχώδης ανατολικής πλευράς. Εδώ χρειάζεται προσοχή καθώς δεξιά και αριστερά της διαδρομής υψώνονται πελώρια βράχια, ενώ σε κάποια σημεία χρησιμοποιούμε και τα χέρια για μεγαλύτερη ασφάλεια.

   Το κεντρικό λούκι μας βγάζει κατευθείαν στην προ-κορυφή της Δίρφης, σημείο όπου υπάρχει τριγωνομετρικό κολωνάκι, πλέον κινούμαστε βόρεια 150 μέτρα περίπου και καταλήγουμε στην ψηλότερη κορυφή, την κορυφή Δέλφι 1743 μέτρων.

   Η θέα από την κορυφή είναι καταπληκτική και μαγεύει κάθε ορειβάτη που στέκεται εκεί, το Αιγαίο πέλαγος βρίσκεται στα πόδια μας,  ανατολικά βλέπουμε τη Σκύρο, βόρεια ξεχωρίζουν η Αλόννησος, η Σκόπελος και η Σκιάθος, νότια υψώνεται το Ξεροβούνι, άλλο ένα όμορφο βουνό της Εύβοιας, ενώ πίσω του τα βουνά της Αττικής,  δυτικά μας ο Ευβοϊκός κόλπος και η πόλη της Χαλκίδας με την εντυπωσιακή γέφυρα, όταν η ατμόσφαιρα είναι πιο καθαρή το μάτι χάνεται μέχρι τον Άθω.

   Όσο κινούμαστε στο πεδίο της κορυφής συναντάμε πολλούς κρατήρες και σε συνδυασμό με την μυρωδιά θειαφιού στις πέτρες, καταλαβαίνουμε πως ήταν ένα ηφαιστιογενές βουνό, κατά την αρχαιότητα υπήρχε στο βουνό ιερό «της  Διρφύος Ήρας»

   Η επιστροφή προς το καταφύγιο έγινε από την κλασική διαδρομή, ακολουθώντας το σηματοδοτημένο μονοπάτι της νότιας ράχης και περνώντας ανάμεσα στις περίφημες πόρτες.

   Αξίζει να αναφέρουμε πως το βουνό της Δίρφης αν και δεν είναι μεγάλο σε υψόμετρο χτυπιέται σχεδόν πάντα από ισχυρούς ανέμους, ενώ οι ψυχροί βορειανατολικοί άνεμοι στους οποίους είναι εκτεθειμένο το αναγκάζουν νωρίς σε χιονοπτώσεις.

   Στην ανάβαση συμμετείχαν ο γράφων και οι Θανάσης Κολέτσιος και Άρης Καψιώχας, από το Κοτρώνι και Αμάραντο Τρικάλων αντίστοιχα.

Τόλιας Πέτρος

[espro-slider id=20760]

IMG_1544

IMG_1570




Total
0
Shares
Previous Article

Ενημερωτικό δελτίο αδικημάτων και συμβάντων στη Θεσσαλία

Next Article

Με εντυπωσιακό τρόπο έκλεισε η σχολική χρονιά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μουζακίου