Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Αλήθειες και ψέματα για Εργασιακά και Απεργία

Στο πλαίσιο της συζήτησης για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης με τους πιστωτές, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, διεξήγαγε μια πολύ σκληρή διαπραγμάτευση  για τα εργασιακά, κυρίως με το ΔΝΤ.

Κατάφερε να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η επαναφορά των αρχών της επεκτασιμότητας, αλλά και της ευνοϊκότερης ρύθμισης, πράγμα το οποίο είχε καταργήσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. Κατάφερε να αποκρούσει την απαίτηση για την ανταπεργία. Κατάφερε να αποκρούσει τις απαιτήσεις για την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων. Κατάφερε να περάσει μια σειρά από θετικά μέτρα, όπως έγινε το καλοκαίρι με το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας όπου στηρίχθηκε η διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων με πολύ συγκεκριμένες ρυθμίσεις, που δίνουν τη δυνατότητα και για καταγγελία της σύμβασης, εφόσον δεν καταβάλλονται δεδουλευμένα, αλλά και την ίδια στιγμή δίνεται η δυνατότητα έκδοσης διαταγής πληρωμής από τους εργαζόμενους, ακριβώς για την πληρωμή των δεδουλευμένων.

Επίσης, η κυβέρνηση, έχει αναβαθμίσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με πρώτο και κύριο τη λειτουργία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και καταπολεμά ή τουλάχιστον καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για την καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας.

Όταν αυτή η κυβέρνηση έδινε τη μάχη για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όταν έδινε τη μάχη για μια σειρά από ρυθμίσεις που βελτιώνουν την κατάσταση στην αγορά εργασίας, αλλά και ενισχύουν τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων, το ΚΚΕ ήταν απών. Το ΚΚΕ αποφάσισε τώρα, ενόψει της ρύθμισης για την κήρυξη της απεργίας, να κάνει μια επικοινωνιακού χαρακτήρα καμπάνια για λόγους που αφορούν το ίδιο. Αυτό το οποίο κάνει το ΚΚΕ δεν έχει οποιαδήποτε κοινωνική αποτελεσματικότητα. Αυτό στο οποίο στοχεύει είναι αποκλειστικά και μόνο οι πολιτικές εντυπώσεις.

Η μόνη αλλαγή που συμφωνήθηκε και εμπεριέχεται στην διάταξη για την Τρίτη αξιολόγηση, αφορά στον κανόνα της απαρτίας στη λήψη απόφασης για απεργία από τα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία. Αυτή τη στιγμή, το ισχύον πλαίσιο προβλέπει ότι για τη λήψη απόφασης για απεργία στα επιχειρησιακά σωματεία πρέπει να παρίσταται στη γενική συνέλευση στο 1/3 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Συμφωνήθηκε το 1/3, να γίνει 1/2.

Τονίζουμε, ότι η αλλαγή έχει να κάνει μόνο με τον αριθμό των μελών που οφείλουν να παρίστανται, ώστε να υπάρχει απαρτία καθώς για τη λήψη της απόφασης θα συνεχίσει να ισχύει η απλή πλειοψηφία επί  των παρόντων.

Καμία αλλαγή δεν επέρχεται στα πρωτοβάθμια σωματεία ευρύτερης περιφέρειας (π.χ. Θεσσαλίας) ή πανελλαδικής εμβέλειας (π.χ. σε σωματεία σούπερ μάρκετ ή τράπεζες), καθώς και στις δευτεροβάθμιες και στις  τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, άλλωστε, η απόφαση για απεργία λαμβάνεται από το διοικητικό συμβούλιο, όπου δεν έχουν εφαρμογή οι ανωτέρω κανόνες απαρτίας.

Με αυτή την περιορισμένη αλλαγή κλείνει οριστικά το ζήτημα του συνδικαλιστικού νόμου και φεύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων με τους θεσμούς. 

Η πρόταση της ΝΔ για αλλαγές στον τρόπο κήρυξης της απεργίας είναι αποκαλυπτική για το πολιτικό σχέδιο και τις επιδιώξεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η ΝΔ προτείνει η απεργία στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να κηρύσσεται με απαραίτητη τη σύμφωνη γνώμη από το 50%+1, των οικονομικά τακτοποιημένων μελών τους, δηλαδή να μην ισχύει η σχετική πλειοψηφία. Η ΝΔ προτείνει, επίσης, οι αλλαγές να αφορούν και συνδικαλιστικές οργανώσεις πανελλαδικής έκτασης και ευρύτερης περιφέρειας. Σε αντίθεση με την πρόταση αυτή, η ρύθμιση που κατατέθηκε στο πολυνομοσχέδιο δεν αλλάζει τίποτα στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία σε πρωτοβάθμια σωματεία πανελλαδικής έκτασης ή ευρύτερης περιφέρειας, όπου η απόφαση θα συνεχίσει να λαμβάνεται από τα Διοικητικά Συμβούλιά τους. Η πρόταση της ΝΔ οδηγεί σε ουσιώδη περιστολή του δικαιώματος της απεργίας. Η ΝΔ δεν μπορεί να κρύψει την ταύτισή της με τις πιο ακραίες θέσεις του ΔΝΤ. Η κυβέρνηση απέκρουσε αυτές και άλλες απαιτήσεις στη διαπραγμάτευση, την οποία η ΝΔ χαρακτήριζε προσχηματική.

Ας δούμε όμως την πρακτική εφαρμογή της ρύθμισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Έστω ότι μία επιχείρηση έχει 150 εργαζομένους, 100 εκ των οποίων είναι εγγεγραμμένοι στο επιχειρησιακό σωματείο. Τα οικονομικώς τακτοποιημένα μέλη , ας υποθέσουμε ότι είναι 80. Η απαρτία στη γενική συνέλευση για την κήρυξη της απεργίας θα οριστεί με μέτρο τα 80 άτομα.

Συνεπώς, μέχρι σήμερα, η απαρτία θα επιτυγχανόταν σε μια γενική συνέλευση (80/3) 27 εργαζομένων. Με την τροπολογία που αναμένεται να ψηφιστεί, αυτό που αλλάζει είναι ότι θα χρειαστούν (80/2) 41 εργαζόμενοι για να υπάρξει απαρτία στη συνέλευση, ενώ για την κήρυξη απεργίας, θα απαιτείται σχετική πλειοψηφία. πχ. Αν 21 εργαζόμενοι ψηφίσουν υπέρ, 16 κατά και 4 λευκά παίρνεται απόφαση για κήρυξη απεργίας.

Αξίζει να τονιστεί ότι οι δομές του συνδικαλιστικού κινήματος είναι εκείνες που μπορούν σε κάθε περίπτωση να δώσουν την δυνατότητα απεγκλωβισμού. Για παράδειγμα, εφόσον το επιχειρησιακό σωματείο είναι μέλος ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων κ.α. η απόφαση για την απεργία μετατοπίζεται από την συνέλευση του σωματείου στα Δ.Σ. των δευτεροβάθμιων φορέων.

Για τη Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας

Ηλίας Αντωνίου – Συντονιστής




Total
0
Shares
Previous Article

Ο Δήμος Καρδίτσας και η Αναγέννηση Καρδίτσας

Next Article

Ο Κώστας Τσιάρας για το Πολυνομοσχέδιο: 400 άρθρα αλλάζουν την ζωή των πολιτών

Related Posts