Τσίγκας Μουζάκι Καρδίτσας

Έλλειμμα ηγετών, πλεόνασμα δημοψηφισμάτων!

Της Σοφίας Τόλια, Δικηγόρου, Προέδρου του Δ.Σ. Δ. Μουζακίου, Μέλους της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.  

Η διεξαγωγή δύο δημοψηφισμάτων τον τελευταίο χρόνο στην Ευρώπη, ένα στη χώρα μας και το πρόσφατο στην Μεγάλη Βρετανία, αλλά κυρίως τα επακόλουθά  τους και η επόμενη μέρα, που και στις δύο περιπτώσεις δεν ήταν ακριβώς αυτά που οι λαοί προσδοκούσαν, αναδύουν στην επιφάνεια έναν ουσιαστικό προβληματισμό για την αξία τους.

Δεν χωρεί καμία αμφιβολία, σε θεωρητικό επίπεδο καταρχήν, ότι τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δημοψηφίσματα αποτελούν έκφραση και άσκηση δημοκρατίας. Στο άρθρο 44 παρ. 2 του Συντάγματός μας αναφέρεται ότι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, με πρόταση του υπουργικού συμβουλίου, καθώς και για σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, πλην των δημοσιονομικών. Μέχρι εδώ καλά και απολύτως δημοκρατικά. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση, που οι λαοί καλούνται από τους ηγέτες τους να αποφανθούν μέσω δημοψηφίσματος για κεφαλαιώδους αξίας ζητήματα, πλην όμως σοβαρές αριθμητικά πλειοψηφίες δεν αντιλαμβάνονται τί ακριβώς τους ρωτάνε να ψηφίσουν? Και ότι δεν αντελήφθησαν ούτε η εγχώρια πλειοψηφία του δημοψηφίσματος του Τσίπρα, αλλά ούτε και οι υπέρμαχοι του Brexit το περιεχόμενο και τις συνέπειες των δημοψηφισμάτων είναι πανθομολογουμένως αποδεκτό.

Στην Μεγάλη Βρετανία οι στατιστικές έδειξαν ότι πολλοί βρετανοί δεν γνώριζαν καν τί σημαίνει έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έσπευσαν να ενημερωθούν  για το περιβόητο άρθρο 50 της Συνθήκης αμέσως μετά την εξαγωγή του αποτελέσματος! Και το πιο ακραίο, σημαντική μερίδα του εκλογικού σώματος που είχε ταχθεί υπέρ της εξόδου, άρχισε να επαναπροσδιορίζει, να μετανιώνει τρόπον τινά και να ζητά διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος! Οδηγήθηκαν στην ψήφιση της εξόδου ένεκα παρορμήσεων της στιγμής, ταλανιζόμενοι από τη λιτότητα και τις μεταναστευτικές ροές, αλλά γενικότερα και από την οικονομικοκοινωνική και πολιτική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη κυρίως τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, εξαιτίας του ευρώ αλλά και της διεύρυνσης που έλαβε χώρα το 2004. Και αψήφησαν την κρίσιμη εκείνη στιγμή το δικό τους μέλλον και την πορεία της χώρας τους.

Σε τέτοιες συγκυρίες φρονώ, ότι η άποψη των ειδικών  πρέπει να προτάσσεται και να επικρατεί της γνώμης των πολλών. Και εδώ ξεκινά η μεγάλη ευθύνη των εκάστοτε αρχηγών των κρατών, που θέματα που επιβάλλεται να  επιλύουν με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, γνώση, τα διαχειρίζονται και τα προσεγγίζουν με λαϊκισμό και προχειρότητα, ακριβώς επειδή τους λείπουν τα ηγετικά προσόντα, είναι άτολμοι σε προκλήσεις και ανάληψη ευθυνών και προτιμούν να ρίχνουν τη μπάλα στην εξέδρα, στο λαό, ώστε να αποποιηθούν τις όποιες συνέπειες των αποφάσεών τους.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη στην Ελλάδα το περσινό καλοκαίρι. Φοβούμενος το πολιτικό κόστος των όποιων αποφάσεών του για την ευρωπαϊκή μας πορεία και το κοινό μας νόμισμα, ο Πρωθυπουργός με ένα απατηλό και ασαφές δημοψήφισμα ένιψε τας χείρας του και απευθύνθηκε στον «κυρίαρχο» λαό, για να βγάλει αυτός τα κάστανα από τη φωτιά. Δεν είχε το θάρρος και το πολιτικό ανάστημα να διατυπώσει ξεκάθαρα και χωρίς αμφισημίες το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, εντός ή εκτός Ε.Ε. , για να μην επωμιστεί την ευθύνη του όποιου αποτελέσματος. Και στο τέλος φυσικά μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, υποβαθμίζοντας την έννοια και το ρόλο του δημοψηφίσματος.

Κοντολογίς, το έλλειμμα ηγετών με όραμα, με σταθερό προσανατολισμό και βαρύτητα είναι αισθητό στην Ευρώπη.

Και για το λόγο αυτό παρατηρούνται φαινόμενα όπως τα παραπάνω. Ο λαός στο σύνολό του δεν είναι δυνατό να διακατέχεται από εξειδικευμένες γνώσεις επί παντός του επιστητού και γι’ αυτό κινδυνεύει να αποφασίζει εσφαλμένα για θέματα που δεν γνωρίζει, παρασυρόμενος μόνο από το θυμικό του.

Και όταν αυτό συμβαίνει, τότε τα Δημοψηφίσματα τείνουν να χαρακτηριστούν όχι ως άσκηση δημοκρατίας, αλλά απολυταρχία της (αδαούς) πλειοψηφίας!




Total
0
Shares
Previous Article

Θερμά συγχαρητήρια του κου. Σπυρίδωνα Στάθη στον υιό του Θεοφάνη που έλαβε τον τίτλο ειδικότητας της Μαιευτικής - Γυναικολογίας

Next Article

«Φράγματα και μικρά υδροηλεκτρικά έργα»